Hoofdstuk 15

Zonpoot gluurde door de bosjes. Ze zag dat  haar broertje eerst naar de Schaduwclan leerling keek, toen naar Kerspoot en toen weer terug naar de Schaduwclan leerling.

"Ehm" begon hij. "Vlierpoot, wat doe je hier?" Vroeg hij daarna. Hij kent die Vlierpoot! Heeft hij haar vaker ontmoet?
"Niks", miauwde Vlierpoot. "Ik was gewoon aan het jagen. Wie ben jij ookal weer?" Vroeg Vlierpoot aan Regenpoot. Wat? Kennen ze elkaar niet of doen ze alsof?
"Regenpoot. Ik had een keer met je gepraat op de Grote Vergadering" miauwde Regenpoot. Een keer? Volgensmij elke keer dat hij daar was! "Oja, Regenpoot. Sorry, ik was het helemaal vergeten. En wie is dat?" Vroeg Vlierpoot en ze keek naar Kerspoot.

"Ik? Ik ben Kerspoot" antwoordde Kerspoot.
"Oja, jullie zijn zeker vrienden" mompelde Vlierpoot. "Ik moet nu denk ik gaan, volgensmij hoor ik mijn mentor roepen. Doei!" En met die woorden verdween Vlierpoot snel terug haar territorium in.

"Ik hoorde helemaal niks!" Riep Kerspoot haar na, maar Vlierpoot hoorde het niet. Of ze negeerde Kerspoot.

"Laten we maar terug naar het kamp gaan" stelde Regenpoot aan Kerspoot voor.
"Oké..." miauwde Kerspoot somber. Samen verdwenen de twee leerlingen in de richting van het Donderclan kamp.

Toen Zonpoot zeker was dat ze verdwenen waren krabbelde ze de bosjes uit. Ze strekte haar poten. De zon ging langzaam onder. Ik ga het goedmaken met Gifpoot en Bladneus. Morgen zoek ik Grondpoot wel! Zonpoot rende naar het Donderclankamp.

"Zonpoot, gelukkig, je bent er!" Riep Bladneus meteen toen Zonpoot de doorntunnel doorliep.
"Sorry Bladneus. Het spijt me echt en-" "Ja, ik weet het, maar we hebben daar nu geen tijd voor. Ijstand's kittens komen!"
"Wat?" Riep Zonpoot en ze rende snel achter Bladneus aan naar de kraamkamer.

Gifpoot was er al. Hij draaide zijn kop niet om toen Bladneus en Zonpoot binnen kwamen.
"Ik voel twee kits" miauwde Gifpoot terwijl hij op Ijstand's buik drukte. "Zonpoot, wil jij eens voelen?" Vroeg Bladneus. Zonpoot zette haar poten op Ijstand's buik.
"Ik voel er volgensmij drie" murmelde Zonpoot. Tot haar opluchting zei Gifpoot niks gemeens.
"Laat mij eens" miauwde Bladneus en hij voelde aan Ijstand's buik.  "Ja, het zijn er inderdaad drie" miauwde hij nadenken.

"Mag ik alsjeblieft naar binnen?" Vroeg Grasvoet. Hij stond buiten voor de kraamkamer te wachten. Donskit was daar ook en Briespoot hield beschermend zijn staart om haar heen. "Wat gebeurt er met Ijstand?" Piepte de kitten.
"Sttt, maak je geen zorgen. Ze krijgt alleen maar kittens. Straks heb je nieuwe vrienden om mee te spelen" ,fluisterde Briespoot, "Wees nu stil, het is al heel moeilijk voor Ijstand zonder dat er iemand praat." Briespoot keek naar binnen. Hij zag er best bezorgd uit om zijn moeder.

"Daar komt de eerste!" Riep Bladneus. Ijstand perste zonder hulp de eerste kitten eruit.
"Lik hem schoon" beval Bladneus en hij gaf de kitten aan Zonpoot. Hij was grijs, net als Grasvoet en hij had een dikke, bruine staart.
"Het is een katertje" miauwde Zonpoot. Ze legde de jonge kitten tegen Ijstands buik. Ijstand gaf de kitten een snelle lik over zijn kop.

Gifpoot had ondertussen de tweede kitten gekregen. Die was wit met grijze vlekken.
"Een poesje" miauwde Gifpoot en hij legde haar naast haar broertje.

"Gaat het nog? Je doet het heel goed!" Miauwde Bladneus aanmoedigend tegen Ijstand.
"Het lukt niet meer" miauwde Ijstand. Zonpoot slikte. Wat als ze doodgaat. Buiten hoorde Zonpoot Briespoot's stem.
"Gaat alles goed?" Vroeg hij bezorgd.
"Ja hoor" miauwde Gifpoot.

"Aan de kant iedereen. Ik moet Ijstand helpen" miauwde Bladneus. Zonpoot drukte zich tegen de wand van de kraamkamer. Gifpoot ging naast Zonpoot staan.
"Sorry van vanochtend" fluisterde Zonpoot snel tegen Gifpoot.
"We kunnen dit hele sorry-gedoe beter later doen" gromde hij. Zonpoot knikte alleen maar.

Bladneus drukte op Ijstand's buik. "Kom op Ijstand!" Miauwde Zonpoot. Ijstand gebruikte al haar laatste kracht en de laatste kitten landde op het zachte mos.

Bladneus zorgde snel dat de kitten oké was. De kitten was helemaal wit met één bruin oor, net als die van Grasvoet. "Een poesje" miauwde Bladneus. Hij zuchtte opgelucht.
"Ze hebben het allemaal gered" miauwde hij terwijl hij de laatste kitten naast Ijstand legde.

Ijstand rolde zichzelf op met haar kitten tegen haar buik. De kitten zochten naar melk. Ijstand duwde haar kittens met haar voorpoot in de goede richting.

Grasvoet stormde naar binnen.
"ZE ZIJN ZO MOOI!" Riep hij meteen. "Wees eens stil, Ijstand is heel moe!" Snauwde Gifpoot.
"Sorry" miauwde Grasvoet snel. Hij likte Ijstand over haar oor.

Briespoot kwam ook naar binnen, met Donskit achter hem aan. Het was duidelijk dat Donskit een beetje bang was.
"Maak je geen zorgen" suste Briespoot tegen de kitten en hij gaf haar een bemoedigend duwtje naar voren. Donskit liep langzaam naar voren om haar nieuwe holgenoten te bekijken.
"Ze zijn zo klein!" Miauwde ze.
"Jij was ooit ook zo klein" snorde Ijstand.
"Echt? Dat geloof ik niet!" Miauwde Donskit eigenwijs.
"Echt waar" murmelde Ijstand. Ze likte haar kittens één voor één.

"We moeten ze namen geven!" Miauwde Briespoot tegen zijn moeder. "Ja" ,miauwde Ijstand zwakjes, "Haal Kerspoot snel!"

Briespoot kwam al snel terug met Kerspoot. "Moet ik Doornpoot nog halen?" Vroeg Briespoot zachtjes.
"Ik hoef niks meer met hem te maken te hebben. Hij is mijn zoon niet meer!" Riep Ijstand. Iedereen was stil.

Gelukkig verbrak Kerspoot de stilte. "Deze heet Appelkit! Of Beskit!" Riep ze enthousiast. Ze wees met haar poot naar het witte poesje met het bruine oor. "Dat vind ik lelijke namen" miauwde Grasvoet. "Maar ik ben Kerspoot! Ze moet ook naar een fruit vernoemd worden!" Riep Kerspoot uit. "Goed, maar geen appel of bes" ,miauwde Grasvoet, "Wat dacht je van Zaadkit? Dat heeft ook iets met gras te maken!"
"Ehm, nee" miauwde Ijstand meteen. Ze leek al wat minder moe. "Zaadkit is maar een saaie naam. Verzin eens iets beters!"

"Pruimkit?" Piepte Donskit opeens. Iedereen staarde haar aan. "Ik vind Pruimkit wel goed" miauwde Grasvoet. "Ja, Pruimkit!" Riep Kerspoot. Briespoot knikte en Ijstand murmelde instemmend. "Hallo, kleine Pruimkit" miauwde Grasvoet tegen zijn dochter.

"Die met die dikke staart moet Eekhoornkit heten" miauwde Briespoot. Iedereen was het daar meteen mee eens.
"En de witte met de grijze vlekken dan?" Vroeg Grasvoet. "Misschien... Wolkkit?" Vroeg Zonpoot. "Ja, dat is een goede naam. Die grijze vlekken lijken net op wolken!" Riep Kerspoot. "Ja, ze heet Wolkkit" mumerlde Ijstand. Ze gaf Wolkkit een lik. Wolkkit piepte blij.

Iedereen bewonderde in stilte de nieuwe kittens.

"Ik ruik bloed" miauwde Gifpoot opeens. Zonpoot stak haar neus in de lucht. Ze rook een heel zwak spoor van bloed.
"Inderdaad!" Riep ze uit.
"Het komt van buiten!" Riep Gifpoot en hij sprong in de richting van de uitgang. Onderweg stootte hij zijn hoofd, maar hij leek er geen last van te hebben. Iedereen volgde, behalve Briespoot en Donskit, die bleven achter om Ijstand te beschermen.

Zilversteen kwam net de doorntunnel door. Uit een wond in haar voorpoot stroomde bloed. Bladneus rende meteen op haar af.

"Wat is er gebeurd?" Vroeg hij. Alle katten keken naar Zilversteen. Er zaten nog wat krabben op haar gezicht en er was in haar staart gebeten.
"Zwerfkatten..." miauwde Zilversteen zwakjes, en toen viel ze op de grond.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top