Yuiko's POV

"Let me take your order sir and ma'am?" Pagkaupo na pagkaupo namin ay lumapit agad ang waitress at kinuha ang order namin. Si Namjoon na ang pinag-order ko dahil siya naman daw ang manlilibre. Until now, kinakabahan ako sa itatanong niya. I don't have any idea kung meron ba akong nagawang masama sa kanya.

"Okay, so nachos for 2 persons, 2 large hamburgers, a cup of coffee and a tea, 2 plates of spaghetti and a carbonara and last, 2 large fries. Correct po ba, sir?" Namjoon just nodded kaya tumango rin ang babae. "Okay po sir, just please wait your order na lang po. Enjoy!"

"She looks nice." rinig kong bulong ni Namjoon at binaling ang tingin sa akin.

"Type mo?" natawa naman siya ng mahina.

"Pft, nope. Sinabi ko lang na ang nice niyang babae. I love girls who are jolly, I don't know pero I find them more attractive when they are smiling."

"Oh, I see." sabi ko at yumuko. Wala na ata akong masabi.

"By the way, I'm glad na pumayag kang lumabas." sabi nito.

"Actually, hindi sana pero Nam said na pagbigyan daw kita since bored na bored ka. Bakit nga pala?"

"I want to know you better."

"Hmm, mukha ba akong masamang kaibigan?" natatawa kong tanong na ikinatawa niya ng mahina. Ang sexy, jusko.

"No no, I mean, I'm starting to be interested in you."

"H-ha?"

"I said I'm starting to be interested in you." ulit niya na ikinainit ng mukha ko.

"Ah, hehe." tanging salita na lumabas sa bibig ko. Nakakabigla ba talaga yung tanong niya o sadyang iba lang talaga yung dating sa akin nun?

"Hmm, so paano pala kayo naging magkaibigan ni Nam?"

"Actually freshmen palang ako sa school nun then she approached me. Hanggang sa napapansin namin na may mga pagkasimiliraties kami, then ayun. We always hang out together."

"Woah, that was fast." bigla ng dumating ang inorder namin kaya umayos na kami ng upo. "Uhm, Yuiko? May I ask you something?" napatingin ako sa kanya at napansin kong bigla itong sumeryoso.

"Do you know someone named Uno?" nanlaki ang mata ko sa tinanong niya at tinignan lang siya. Paano niya nakilala si Uno?

"Uno? Bakit? Kilala mo ba yun?" tanong ko na may pagkailang.

"Actually no pero nabasa ko kasi chat niya sa kapatid ko. Sabi nung lalaki malapit lang talaga sila nung kapatid ko kaya tinatawag niyang babylove but I wanted to make sure. Are they in a relationship?"

"No. Okay, I'll tell you the truth."

"So they are?"

"Teka lang kasi. Let me finish my sentence." tumango naman siya.

"May gusto si Uno kay Nam. Yes they have mutual feelings but don't get them wrong. They are not hiding something on you. Kung meron man, yung nararamdaman lang nila para sa isa't isa."

"They don't need to hide it, Yuiko."

"They need." angal ko.

"Why? Look, Nam is a teenager now—"

"That's it. Accept the fact na darating yung time na may magkakagusto sa kanya at magkakagusto siya."

"Yes, she's a teenager now pero bakit kailangan pa niyang itago? Hindi ba siya nagtitiwala sa kuya niya? Tsk." inis na usal nito.

"Sa nakikita ko at sa ganitong sitwasyon, hindi." direkta ko ng sabi na ikinakunot ng noo niya.

"Huh, bakit naman?"

"Ikaw nga hindi mo siya magawang pagkatiwalaan eh. You know what, let them enjoy their lives. Aminin mo man o hindi, pinagdaanan mo rin 'yang pinagdadaanan ng kapatid mo. Do you want her to suffer?"

"I think you're right, thanks." nakangiti nitong sabi at tinapik ang ulo ko na ikinangiti ko naman. Bal, pwede ka na manligaw sa bestfr— "Pero bawal pa ligawan si Nam." Napafacepalm na lang ako sa pahabol niya. Okay na sana eh.

"Ano ba talaga?"

"Hindi ko pa kilala yung lalaki. Kung seryoso siya sa kapatid ko, idadaan niya sa gawa yung kasweetan, hindi lang sa internet." Napatango naman ako. Sa bagay may point siya.

"Baka naman kasi kaya hindi madaan sa ganong paraan kasi baka sapakin mo."

"Talaga." ay patay.

"Seryoso?"

"It depends on his performance. Nam will decide." tumango naman ako. "Thanks again."

"For? Nagbigay lang ako ng opinion ko, haha."

"Basta, thank you."

"Welcome." ngiti kong sabi at inalis ang tingin ko sa kanya.

"Ah Yuiko, can I ask you again a favor?"

"Oo naman." sabi ko ng hindi na naman siya nililingon at kumain.

"Pwede ba next time, everytime I talk to you, you'll look into my eyes? Pakiramdam ko kasi you're uncomfortable with me." Totoo naman eh.

"To be honest, uncomfortable nga hehe." natawa naman siya.

"Seryoso? Bakit naman? Haha."

"Syempre you're my friend's older brother and I don't get it why are you doing this."

"Doing what? I didn't do anything." inosente niyang tanong. Jusko, oo nga naman. Malisyosa na ba ako nito?

"Nakakakonsensya lang kasi na hindi kita tinatawag ng kuya or mag opo at po lamang sayo."

"It's just a little thing. 2 years gap lang, walang problema. So please?" Ngumiti naman siya na ikinangiti ko rin.