04

Pagkatapos ng araw na iyon ay walang oras na tumitingin ako sa entrance ng Le Patisserie . But Friday came, still no shadow of Imo appeared.



Napabusangot na lang ako ng mukha. Parang tanga akong naghintay sa kanya.


Paasa


May pa "I will visit you again" pa siyang nalalaman.


Akala ko sa Pilipinas lang uso yon, hindi naman ako nainform na pati pala sa Paris ay on trend din. Pero bakit nga ba ako nagtataka eh Pilipino pa din naman si Imo.


I think it's a natural hobby of boys. They like to give hope to girls, then later on after the girls get their bait, they will leave us hanging.


Umiling na lang ako.


On the second thought, why am I being angry at him? Kakakilala pa lang namin. Hindi naman ako girlfriend, at wala naman siyang sinabi kung kelan niya ako bibisitahin. Like duh?


Sadyang assumera lang ako


As the time passes by, my hope in seeing Imo is slowly disappearing. I let out a big sigh and just continue wiping the table that the last customer used. Niligpit ko na ang mga pinagkainan at dinala na sa kusina. Since the café is almost closing, I decided to waste my remaining minutes in the kitchen.


I heard the bells rang but I didn't give any attention to it. I will just hope.


While I was arranging the plates and cups. Naramdaman ko ang presence ng isang tao sa aking gilid.


"Mukhang busy ka ah,"


Napatigil ako sa aking ginagawa at biglang napalingon dito. And right behind me is a grinning Antoine Timothee Amerza. He is currently leaning in the kitchen's counter while looking at me with those gorgeous eyes.


"H-Hindi naman masyado," sambit ko habang pasimpleng inaayos ang aking buhok.


Siyempre dapat maganda pa din ako sa paningin niya. Baka maturn off. I mentally chuckled.


"Sorry ngayon lang ako nakabisita. Andami kasing pending order ng Fleur d'Amerza. Wala kasing ibang mag-aasikaso,"paliwanag niya sakin. "Nagkasakit kasi ang mama ko, kaya ako ang naatasan na bantayan ang flower shop."


I suddenly felt guilty after hearing that.


May rason naman pala siya Alia.


Nasabihan ko pa tuloy siya ng paasa.


"Hey, its fine. No worries, I understand you. It's not like hinihintay kita or something," I defensively said while shaking my head.


Nakita ko siyang umayos ng tayo at inaya akong umupo sa bar stool. Iginaya niya ako sa upuan. Siya na din mismo ang naghila nito para sa akin.


I tried to not put any meaning to that gesture, baka gentleman lang talaga siya.


Kinuha ko ang isang baso sa harapan at uminom ng tubig.


"I'm glad that you understand my situation. Akala ko kase pinagkamalan mo na akong paasa e," bigla niyang untag.


Nasamid ako ako sa kanyang sinabi. Pinalo-palo ko pa ang aking dibdib dahil sa nangyari.


"What?! Hindi ah."depensa ko habang pinupunasan ang aking bibig. "Wala ka din naman kaseng sinabi kung kelan ka bibisita kaya okay lang yon."


"But still, I should have given you a heads up right?" sambit niya.


Nagulat na lang ako ng bigla niyang nilapit ang kanyang katawan sa akin. Akala ko kung anong gagawin niya, yon pala ay kukuha siya ng tissue na siyang ipinunas niya sa akin.


I was a staring at him the whole time he is wiping the water off my lips. I can feel him gently touching the tissue and I am much aware that his face is so close to my face. I jolted when I felt his finger brushed my lips.


Napansin niya ata ang position naming kaya bigla siyang lumayo. Nakita ko siyang tumungo at kinamot-kamot pa ang kanyang batok.


Wait, is he blushing?


"Wait, nagblu-blush ka ba?" tukso ko dito.



He stared at me with wide eyes.


"Me blushing?"turo niya sa sarili. "Hindi ah, naiinitan lang ako."


Sumang-ayon na lang ako sa kanyang sinabi habng ngumingiti ng palihim.


Ang cute niya kase magblush e.


Hihihihi


"Okay, okay. Masyado ka namang defensive" tawa ko dito.


He raked his hand to his hair which I find so sexy.


"Before I forgot. Its Saturday tomorrow. May pupuntahan ka ba?" tanong niya sa akin habang nakangiti.


I held my chin and think of my schedule.


"Wala naman,"sagot ko."Siguro tatambay lang ako sa apartment."


He suddenly smiled at me after hearing that.


"How about, gumala tayo?"anyaya niya sa akin. " I will tour you around here in Paris"


"Really?! Oh my god, sure!" excited kong sagot.


I saw a glint of amusement in his eyes while staring at me.


"Sunduin kita sa apartment mo bukas."


I smiled at him.


"Sure, I will just give you my address later." I cheekily respond to him.


"Alright! I'll just fetch you early tomorrow morning. Don't eat breakfast because we will dine somewhere."


Tumayo na siya sa upuan. Inalalayan niya din ako at gumawi na kami palabas ng kusina. Buti na lang talaga at umuwi ng maaga si Sammy ngayon. Kung hindi, for sure she will tease me to death.


I guided him to the door and bid my goodbye.


"See you tomorrow Aila,"


He reached for my hand and kissed it again.


I blushed on his gesture and immediately placed my hand at my back.


"Yeah see you tomorrow Imo,"paalam ko dito.


Nang makita ko na malayo na ang kanyang kotse. I squeeled and jump in joy.


"Oh my gosh! Oh my gosh!" I beamed.


He will tour me around Paris and we will eat together. Hinawakan ko ang dalawa kong pisngi at parang tanga na kumembot-kembot.


I'm already imagining what will happen tomorrow. The two of us eating breakfast together and him being my handsome tour guide.


I let out a hearty sigh.


I cannot wait for our date tomorrow.

hihihihihihihihi


________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

unedited

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top