CHAPTER 29

Sakay kami ngayon ng isang maliit na bangka. Realtor's the one who's operating it while I am sitting on the front. Ang kulay berding paligid ang siyang natatanaw ko at pinaghalong asul at berde ring kulay ng tubig.

Maluwag ang lugar kung nasaan kami ngayon. The burning rays of the sun hits my skin shamelessly. Malinaw ang tubig kaya nakikita ko ang nasa ilalim. The rocks beneath the water couldn't hide the beauty it has perfectly. It was so transparent that I can even see my reflection in the water.

Nakasuot ako ng puting see through habang ang nasa loob no'n ay ang isang paris ng kulay puti ring panligo. Nakatali ang buhok ko paitaas kaya kita ang string ng suot kong bra.

Nakangiti akong lumingon sa likuran ko upang tignan kung ano ang ginagawa ng kasama ko. And when I turned my body completely, I saw him silently watching me. Mas lumapad pa ang ngiti ko dahil sa nakita ko.

I don't know why I saw myself drowning continuously with the sight of him. Hindi ko rin maipaliwang kung bakit ang gaan-gaan ng pakiramdam ko sa tuwing siya ang nakikita ko. He's just too eye catching that I couldn't even hide it on myself.

Ang araw na ito na ang huling araw ko rito sa Navas. Iksaktong bukas ang dalawang linggo ko rito kaya namin piniling ihuli ang lugar na ito.

Sa mga naunang araw ko na sa bahay niya nakatira ay halos hindi na nga kami naglalagi roon. We were always out for a trip everyday. Lahat ng puweding puntahan dito sa Navas ay pinuntahan namin. And we decided to go here lastly. This is one of the famous falls in Norte. People called this as Pinipisakan Falls. It's really breathtaking.

Nasa may kalagitnaan na kami ng malaking bato na humahati sa paglagaslas ng tubig nang mapagdesisyunan ko ang lumangoy.

"Let's stop here! Maligo na tayo!" sigaw na sabi ko.

"Okay then! I'll stop the boat!" balik na sigaw ni Realtor sa akin.

Hindi kami magkakarinigan kung hindi kami magsisigawan. Maingay kase ang bangka kaya kailangan naming lakasan pareho ang boses namin.

I started removing my see through and let it slide on the floor of the boat. Habang siya naman ay may itinapon pa sa ilalim ng tubig. Angkla siguro iyon.

Hindi ko na siya hinintay pa na matapos. Tumalon na ako mula sa bangka papasulong sa tubig. I instantly felt the cold kissed my body. Kahit sa gitna ng mainit na araw ay naramdaman ko ang pagtaasan ng mga balahibo ko. It's really cold.

Nang nasa tubig na ako ay narinig ko na lamang ang lagaslas ng ilog na nagmumula sa talon. Napatitig ako roon.

Akala ko ay magtatagal kami ni Realtor doon. Ngunit hindi pa man lumulubog ang araw ay nagyaya na siyang umuwi. Magtatampo na sana ako nang sabihin niyang gutom na siya.

Bumalik kami sa sentro at dumiretso na ng uwi sa bahay niya. Bitbit ko lamang ang maliit kong bag habang siya ay dala-dala niya sa likod niya ang isang kulay itim na backpack.

Gabi na nang tumawag si Papa. Sa hula ko ay naghihintay na 'yon sa pagdating ko kahit bukas pa naman ang balik ko sa Manila. Hindi na lamang ako nagtanong at sinabi na lamang iyon ng kusa.

Nakaunan ako sa mga hita ni Realtor habang kausap ko si Papa.

"Anong oras ka ba darating bukas, anak?"

"I still don't know, Papa. Pero baka umaga 'yon."

"Is that so?"

"Yes, Papa,"

Tumahimik saglit sa kabilang linya.

Nilalaro ni Realtor ang buhok ko. Nakanguso akong nangingiti sa kanya habang kausap ko ang ama ko.

"By the way, anak,"

"Bakit, Papa?"

"I don't know if this is right but I want to confirm this by you."

Nangunot ang noo ko. Napatitig din sa akin si Realtor. I saw his eyes asking what did my father said but I shook my head.

"Tungkol saan ba, Papa?"

My father cleared his throat.

"Did you two already meet?" My lips parted.

Pakiramdam ko ay tumigil din sa pagtibok ang puso ko nang marinig ko ang tanong ni Papa.

Why is father curious?

Sumagot lamang ako nang lumipas na ang halos dalawang minuto.

"Y-yes, Papa," nakapikit na sagot ko.

I know that my father changed. Lalong-lalo na sa paraan ng pagtrato niya sa akin. Ibang-iba na iyon noon. But it doesn't mean that the way he'll treat Realtor will also change. Giving the fact that he loathe him since then without me knowing the reason behind it.

Hindi ko talaga maintindihan kung bakit galit na galit si Papa kay Realtor. We don't even have a grudge to hold for him to be mad at Realtor that much. That even being near with Realtor made Papa furious.

Siguro nga ay may rason siya roon. Ngunit hindi ko pa rin mapigilan ang mag-isip kung ano ba iyon. Kung gaano ba kahalaga 'yon na nagawa pa ni Papa ang kamuhian siya. That my father even went livid towards me knowing that I was with Realtor back then.

"I-I'm with him r-right now, P-Papa,"

"Really?!"

I distant my phone from my ear when I heard Papa exclaimed on the other line.

Napatingin ako kay Realtor. I know that shocked and curiosity was shown on my face as I stared at him. I just can't imagine how my father react by my words.

"Papa...?"

"Yes, Amanda?"

I can even sense the excitement on my father's voice!

Napaupo ako. Nakita ko na rin na nagtataka na talaga si Realtor. But I couldn't smile at him nor nod as if nothing's happening.

Inilagay ko na lamang sa mga labi ko ang dalawang daliri ko sa kabilang kamay na hindi nakahawak sa selpon. Kumunot ang noo niya ngunit nagtango rin naman kalaunan.

I sighed in relief.

"H-hindi ka galit, Papa?" bulong na tanong ko.

My father's laughed roared on the other line. Mas napanganga pa ako nang marinig ko siyang tumawa ng gano'n kalakas.

Tumigil sa pagtawa si Papa makalipas ang ilang segundo. He cleared his throat.

"Really, Amanda? Bakit naman ako magagalit, anak?" malumanay na tanong sa akin ni Papa.

"You... You don't like, ahmm..." I glanced at the man beside me. Seryoso lamang siyang nakatingin sa akin. I gave him a small smile before finishing my sentence. "R-Realtor, remember?"

Hindi agad umimik si Papa.

Inilipat ko sa kabila kong tainga ang selpon ko bago pa man magsalita ulit si Papa.

"They that love beyond the world cannot be separated by it. Remember that, anak."

Natahimik ako sa sinabing iyon ng ama ko.

Alam ko kung ano ang ipinupunto ni Papa. But I just can't process it fully that I was even stocked for seconds comprehending his words. Ang bawat katagang iyon ay alam ko ang kahulugan. Ngunit hindi ko alam kung paano ko paniniwalaan. It was simple yet it was also complicated.

"P-Papa..."

"Give him the phone, anak. I want to talk to him solely."

Agad nagtango ng kanyang ulo si Realtor na animo'y nakuha niya kung ano ang sinabi ni Papa. I was having a second thought if I should let them talk alone or not. But Realtor was the one who get the phone from my hand.

Mataman siyang ngumiti sa akin.

"I will talk to your dad, Kel. Don't worry, I won't let him do what Mama did to you," nangungusap na sabi niya.

"B-but-"

He stopped me by sealing my lips with a tender kiss.

"I'll be good. I promise."

Iniwan ako ni Realtor na nakaupo sa mag-isa sa sofa. He went out from the house with my phone on him. Hindi na ako nakaangal pa kanina nang siya na mismo ang kumuha no'n sa kamay ko.

Pinili ko na lamang ang tumayo at pumasok sa kwarto niya para ayusin ang lahat ng gamit ko. Maaga pa ang alis ko bukas kaya kailangan kong ayusin lahat iyon habang may oras pa.

Natapos ko na ayusin ang lahat ngunit hindi pa rin pumapasok si Realtor. I even cleaned myself but he didn't come in yet. Humilata na lamang ako sa kama at tumingin sa kisame.

I'll be going back... Tomorrow. I'll be leaving again...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top