Iro's/Dana's PoV

MY MIND still on process dahil sa nakita, nakausap at nalaman ko ngayong araw na ito. Sobrang daming nangyari na hindi ko inaasahang ngayon mangyayari ang lahat ng iyon. I feel like i'm dreaming again pero ayaw ko ng magising if ever na panaginip nga ito.

Iyong lalaking hindi nawala sa isipan ko sa buong taong paglayo ko at pag punta sa iba't ibang lugar ay makikita at matatagpuan ko ngayon, pero sa iba kong katauhan.

Kahit sandali ko lang siyang nakasama, para bang sobrang na attached na ako sakanya na hindi ko man lang namamalayan. May kakaiba siyang dating saakin na parang hinihigop niya ang buong lakas ko kapag tinitingnan niya ako at nginingitian.

Fuck that man, anong ginagawa niya saakin?

Napabalikwas ako dahil sa gulat dahil may kumakatok sa glass door ng aking opisina.

"Miss Dana, ipinatawag ko na po ang iba't ibang departments para ipakilala kayo as the newest EIC of Fabulour. Nasa labas na ho silang lahat at kayo nalang ang hinihintay" magalang na saad ni Erge. Sobrang mukha niyang professional sa awra niya ngayon.

Tumango nalamang ako bilang sagot at sinabi kong susunod nalamang ako sakanya. Lumabas na ito at sinabing hihintayin raw ako sa labas.

Tumayo ako at inayos ang aking bahagyang nalukot na damit. Humarap ako saglit sa vanity mirror sa gilid at inayos ang aking hitsura.

"You look great as ever." Ngumiti ako sa sarili ko bago lumabas ng aking opisina at bumungad saakin ang napakaraming tao na sa tingin ko ay mga nag tatrabaho rito.

"Have a fabulous day Ma'am!" Sabay sabay nilang bati saakin na para silang isang choir dahil may iba't ibang pitch ang boses.

Ngumiti ako at pinag masdan silang lahat. They're all good looking at sobrang babata pa, i think they just twenties at mga fresh grad pa. They all look fresh and young, at sobrang lit ng fashion ng bawat isa sakanila.

They all looking at me with the smile on their face, sobrang aliwalas ng atmosphere nila kaya nakakahawa.

"Hi" Sabay ngiti ko ng sobrang tamis, as Dana syempre. Kasi kung ako si Iro ngayon ngingiti ako ng may pang aakit. "Uhm, will you please introduce yourselves?" Pang titikis ko. Halos lahat sila ay nagulat dahil sa sinabi kong iyon, well ganun naman talaga kapag first day e kailangan n introduce chenelin.

Lahat sila ay kinakabahan parin ang hitsura, iyong iba ay napapakamot nalamang sa batok at napapahilamos ng mukha. Tumawa ako ng bahagya dahil sa mga naging reaksyon nila.

"Hey, i'm just kidding" sandali silang napatitig saakin at bigla nalang silang napahinga ng maluwag tapos 'yung iba ay napatawa pa at nag react. They're all cute and adorable.

Pinaikot ko ang aking mata at pinag masdan silang lahat na narito sa loob ng silid, hinahanap ang kaisa isang tao gusto kong makita, at iyon siya tangina.

Nakatingin saakin ng may ngiti sa labi abot hanggang mata. Ugh! Kalma Iro! Kalma! Si Dana ka ngayon ano baaaa!

Ibinalik ko nalang ang aking atensyon sa lahat.

"Good morning everyone. I'm Dana Villarico, twenty for years of age, your new Editor In Chief." I introduced. Napatango ang ilan at ang mga kalalakihan naman ay nag sikuhan tsaka nag bulungan. "What is your first impression about me?" I was just curious, para naman alam ko kung ano 'yung sa totoo o hindi.

Nagtaas ng kamay ang isang lalaki. He's wearing a simple polka dot longsleeves and black slacks and navy blue rubber shoes, and his hair is like the korean actors that makes you drool.

"Ma'am, i think you're soft hearted po" may ngiti ito sa mga labi sabay kamot sa batok. Inasar asar naman siga ng mga katabi niyang lalaki at namula naman ito dahil sa pang aasar ng mga ito sakanya.

Naglakad ako papalapit sakanya. Inayos ko muna ang salamin na suot ko bago siya tiningnan. And he can't look at me straight in the eyes.

"Soft hearted? How do you say so?" Well i'm just curious, if ganun ang tingin niya saakin as Dana, edi effective ang new identity ko. Being Iro, i'm not really soft hearted depende nalang kung si Dada, si Whorros, o si Griselda ang pag uusapan.

Hindi ito naka sagot kaagad, nanahimik lahat ng nasa silid na iyon at kulang nalang ay may mamutawi na ibon dahil sa sobrang tahimik.

"U-Uhm, kasi po 'yun yung nakikita ko po. Sa tingin ko po kayo 'yung tipo ng babaeng sobrang mag mahal pero sobra kung saktan. Hindi ko po kayo sasaktan Ma'am" napangiti ako dahil sa sinabi niya.

Tiningnan siya ng mga tao sa paligid at para bang sinasabing mali ang sinabi niya kaya dapat bawiin niya. Napakamot nalang ito sakanyang batok at nahihiyang tumingin saakin.

Bumaba ang tingin ko sa i.d na suot niya.

"Smooth, Mister Kaizer Guevera" nginitian ko siya at napa iling iling. "Actually you're right, but you are also wrong Mister Guevera. Tama ka kasi soft hearted nga ako, pero mali ka kasi hindi ako sinasaktan. I'm never been in love, that' why." Umalis na ako sa harapan niya at bumalik sa pwesto ko kanina. "You said hindi mo ako sasaktan? Love always followed by pain Mister Guevera"

Napayuko nalang siya at narinig ko ang sunod sunod niyang sorry saakin, ganun rin ang ginawa ng lahat na para bang takot na takot sila saakin na may gagawin akong hindi maganda sakanila.

"It's okay. This is just only my suggestions for everyone. You can guys treat me as your friend kapag hindi work hours, maging open kayo saakin kapag hindi ako gaanong busy, pwede niyo akong lapitan anytime. But still, respect me okay?" Napatango tango naman silang lahat dahil sa sinabi ko at muling humingi ng sorry.

Napahinga nalang ako ng malalim. Why are this people are so soft and polite? Sobrang layo sa mga taong nakilala at nakagisnan ko sa War Land.

Nilingon ko si Erge na agad na tumingin saakin.

"Do i have appointments for today?"

"Nothing Ma'am." Tumango ako at nagpasalamat. Not really me.

Tiningnan ko ulit sila na may mga takot parin sa mga mukha. Napairap nalamang ako sa hangin tsaka ulit nag salita.

"Hey guys, cheer up! Hindi naman ako nangangain" nag angat sila ng tingin saakin at ngumiti saakin. Iyong iba ay umiwas nalamang ng tingin saakin. Fine.

I don't want to please them. Kung ayaw nila edi wag. Madali naman akong kausap. Tumalikod ako at humarap kay Erge na alisto kung may sasabihin at ipapa utos ako.

"Pabalikin mo na sila sa departments nila" sabi ko tsaka siya nilagpasan at bumalik nalamang sa opisina ko.

Lumalabas ang pagka Iro ko ngayon ah! Naiinis ako. Wala naman akong sinabi na ikakatakot nila. Hey! I'm just being a friendly boss here! Hayy, siguro nga hindi pa masyadong praktisado ang pagiging mabait ko because i'm really not.

Inabot ko ang remote sa table ko at pinindot ang button para maging tinted ang walls ng office ko. Yes, glass lahat ng wall at kitang kita ako sa labas kapag hindi naka tinted.

Hinubad ko ang coat na suot ko at inihagis lang iyon sa swivel chair ko. Naiirita ako.

Kung ako si Iro ngayon, siguro naka sakit na ako ng tao physically. Well that's my hobby since then.

"Miss Dana-"

"What?!" Naiirita akong tumingin sakanya at hindi man lang nag bago ang seryoso ng kanyang mukha.

He deep sigh. "Chill. Relax. Patience. That's all you need." Seryoso niyang saad saakin. "Miss Dana, you will encounter different people and different personalities from now on. Hindi nalang sayo umiikot ang lahat." Napatanga ako dahil sa sinabi niya.

What? Sino siya para pag salitaan ako ng ganyan? He's just my personal butler kaya bakit ang lakas ng loob niya na pagsabihan ako ng ganyan?

I crossed my arms. "And who do you think you are? Masyado ka naman atang kampante Mr. Mandua" sarkastiko ko siyang nginitian bago ko siya tinalikuran at umupo sa aking swivel chair. "Know your boundaries next time Mr. Mandua." Sandali ko soyang tinapunan ng tingin bago ako bumalik sa pag babasa ng mga reports.

Nararamdaman kong hindi parin siya umaalis kaya nag angat akong muli ng tingin sakanya.

"You can leave now" sarkastiko ko ulit siyang nginitian.

Tumagal ng ilang minuto na nakatingin lang siya saakin ng wala man lang emosyon sa mukha bago ito tumalikod, bubuksan na sana nito ang glass door ng may maalala ako.

"By the way, i need a secretary asap." He just agreed bago tuluyang lumabas.

Tinanggal ko ang salamin ko sabay napahilamos saaking mukha. This is just my first day here, hindi pa kasi ako sanay kaya siguro ako ganito. Maybe nag over react lang talaga ko.

Kasi naman, nasanay ako na strong personalities ang nakakaharap ko. But this people? They're soft and polite, parang isa silang babasaging baso na kapag nabagsak mababasag kaagad. Fine.

I just need more time to adjust.