If this is sabaw.Then let it be. Draft lang naman ang nasa watty. Gusto ko nadin kasi siya matapos. Any, enjoy reading!

**********************************

"What really happened to you, Ashley?" tanong sa akin ni Mommy. I looked at her, torn between telling her the truth or just edit thoughts. Napakagat labi ako. I know she's over protective when it comes to me more than my brother Zach. Pero alam ko rin na concern lang si'ya that's why she's arching her scary eyebrow to me.

Paps tap my back. Okay naman kay Papa ang lahat e, and this adventure? Kahit sabihin ko sa kanya na nakidnap ako. Okay lang. He's that cool. He always understand everything. "Nag-aalala lang kami, Ash. Alam namin matanda ka na."

"Miguel," putol ni Mommy kay Paps at tinaasan na naman ako ng kilay. "Ang pagkakasabi mo kasi samin nasa bakasyon ka. Pero ngayon babalik ka na puro pulis sa labas ng bahay natin na kasama mo? Ashley, didn't you remember what I told you before? Stay away with trouble. Alam mo naman ang history ng pamilya natin."

"It's not like that, Mom." depensa ko. "It's kinda complicated."

Well... Hindi talaga si'ya ganon kacomplicated sa una. I mean, yes. Dahil ako ang nagpakomplikado ng mga bagay. Sinamahan pa ng magulong plano ni Garreth. It's really simple, pero nang malaman ko ang totoong plano sa likod ng panliligaw nila sa akin. It's too complicated. At dahil alam kong lalabas din sa TV 'yung balita kung ano ang nangyayari sa isang sulok ng bansa.

The police officers told me to go home first. Because I've been waiting for Hunter and Garreth for the past four hours. Gumabi na lahat-lahat wala parin balita sa kanila. Nagsisimula na ako kabahan ng sobra. They even told me na mas safe kung uuwi ako at magbabantay sila.

Tumingin ako kay Mommy, nahihiya talaga ako. I told them I'm sorry, sinimulan ko na ikwento ang lahat mula sa umpisa. As usual, panay ang pagiinterrupt niya sa pinagagawa kong kagagahan. But Paps? Sobrang naintindihan niya ang sitwasyon ko.

"God, Ashley are you that idiot?" naiinis na sabi sa akin ni Mommy. "Ang tanda mo na to act like that. Hindi mo kailangan maghabol sa lalaki. You're an Esqueza, ang lalaki ang hahabol sa'yo."

Yeah, I know. Sa sobrang taas ng standard nila. Fictional boyfriend na lang ang papasa sa kanila. Pero when it comes to my brother Zach, he can do everything he wants and decided whatever he likes. Sabagay, he's more successful than I am.

Speaking of my brother na bigla bigla na lang umeetrance sa pintuan in the middle of an argument. Nakasimangot siyang nakatingin sa akin. He's holding a papers at lumakad patungo sa kinauupuan ko.

"What the fvck, Ashley." hinagis nito sa harap ko ang hawak niya. "Hindi kana ba natuto sa pagkakamali na nagawa ko dati?"

"What the fvck din, Zach." sagot ko sa kanya. Tiningnan ko isa-isa ang nakalagay sa papel. It's a deaththreat from Garreth's gangster friends. And our picture... Shiat!

Huminga ng malalim si Mommy. Tumayo ako. I don't want to argue with them I have too much stress already. I raised my hand. "Goodnight. This is my shit that I need to fix. And that deathreat Zach, alam kong inaayos na ni Garreth 'yung problema. They're risking their lives already, happy na?" I know right, hindi pa ako sigurado kung nasaan sila.

Tiningnan ako ng masama ng kapatid ko. "You have to. I won't help you fixing your shit. But I'm here to protect you and this family in whatever consequence you made in dating that man."

"Garreth?"

"Both, Ashley. You don't deserve them." sabi pa nito.

"Excuse me, Zach. You don't have the right to dictate my life. Diba, Paps?"

"L-let. . ." naguguluhan na sagot ni Paps dahil sa talim ng tingin ni Mommy dito. "Just support our daughter. If that what makes her happy."

"Let her die, Dad?" dugtong ni Zach dito.

"Idiot, Zach! Baka nakakalimutan mo sinong mas matanda---"

"Then act like one, Ashley." pangbabasag sa akin nito. Shiat. This brother! Ang sarap ipatapon. 

Inirapan ko si'ya. I can't do that! Bakit kapag desisyon niya sa sarili niya okay lang kahit umagree kami or hindi, si'ya padin ang masusunod? "Whatever. Goodnight again, everyone." pagpaalam ko sa kanila.

Wala naman pumigil sa akin. Dumeresto ako sa kwarto ko. Sobrang sama talaga ng loob ko, imbes na i-comfort ako sermon pa ang inabot ko. Shiat talaga. I opened my TV para makibalit sa nangyayari, dahil wala padin akong text na natatanggap. Pagkabukas ko nito, nagulat ako ng makita ko si Garreth at Hunter. OHMYGOD. They were chasing by a car and a police cars.

Since sira-sira na 'yung pintuan ng sasakyan kitang kita dito na si Hunter ang nagdadrive at si Garreth ay panay ang baril sa mga sasakyan na sumusunod sa kanila. Bumilis ang pagtibok lalo ng puso ko. Kinakabahan para sa kanila. Hindi ko namalayan na pababa na pala ako ng hagdan. I need to help them.

"Where are you going again?" puna ni Mommy.

"I need some fresh air, Mother." sagot ko at dumeretso na sa labas.

I used Garreth's car na nasa akin padin ang susi. Agad akong pinigilan ng mga pulis, but I told them na may pupuntahan lang ako na importante. When they were about to follow me, pinaandar ko agad ang sasakyan at mabilis na tumakas sa kanila.

I need to save them. I owe this to them. Kahit na puro kamalasan ang nangyari sa amin tatlo, may utang na loob padin ako na kailangan bayaran. And I can't let them die there. I won't let them! Hanggan sa may magagawa pa ako tutulong ako.

I need to go to that place. Lumabas at ang pagiging car racer ko, because less than an hour nasa mismong place na ako na sobrang daming media. Hindi ako makadaaan dahil nahaharangan nila ako. Bunisinahan ko sila ng malakas. Ayaw padin, at sa sobrang inis ko. Inatras ko 'yung sasakyan bumwelo para magsilayas sila. Nagsilakihan ang mata ng mga tao sa harap ko at agad agad nagsialisan ng makitang papalapit na 'yung sasakyan na pinapaandar ko. Shiat! Napapreno pa ako ng malakas dahil narinig ko ang boses ni Garreth.

"Ashley Esqueza, why are you here?!" nanggaling ito sa mikropono sa sasakyan.

"Saving you two!" sigaw ko at tiningnan kung nasaan sila banda sa directory dito sa loob.

"Babae, h'wag mo 'yan gagawin!" si Hunter naman ang nagsalita.

"You need this car."

"We don't, Ashley Esqueza."

"Babae, magstay ka sa mga pulis! Hindi ka safe dito."

Hindi ko pinakinggan 'yung sinabi nila. I traced them, nakita ko na 'yung ibang sasakyan na humabol sa kanila. At dahil mabilis itong kay Garreth I outrun them. Hindi naman ako pinapaulanan ng mga kalaban nila dahil kamuka lang din ito ng mga sasakyan nila.

"Huh, you think it's cute? You think hindi niyo kailangan tulong ko? Just this once. May magagawa akong tama para sa inyong dalawa!" sigaw ko habang hinahabol ang sira-sirang sasakyan nung dalawa.

At hindi kayo makakapaniwala. Dahil nakikipaggitgitan ako sa ibang sasakyan.

"Feeling niyo tatalsik ako, ha?! Nakaseatbelt ako, duh!" daig ko pa ang nakakarinig ng broom-broom. Shiat. Feeling ko rin nasa Fast and Furious ako.

Mas nagfocus ako sa daan. At mas lalong binilisan para maabutan sila Hunter, and when I did. Nagpauna ako sa kanila. I stopped the car and they stopped too, sa gitna para maharangan 'yung mga padating.

Lumabas 'yung dalawa sa sasakyan, si Garreth patakbo dito at si Hunter naman nakikipagbarilan padin.

"Ashley Esqueza!" sigaw nito.

Nanlaki ang mata ko nang may makita akong tuloy tuloy na sasakyan sa windshield. At hindi ako ganon katapang para umasa sa milagro. Syempre, mabilis ako lumabas ng sasakyan. Agad akong hinila ni Garreth at pagulong kami pumagilid.

Nagtuloy tuloy ang gulong namin until sa edge nung lupa. Mahuhulog na sana ako sa malalim na naman na bangin ng hawakan ni Garreth kamay ko. Nanlaki ang mata ko. Shiat!

"Hold on!" pilit akong inaangat ni Garreth. Pinagpapawisan si'ya.

"H'wag mo akong bibitawan!"

"Ashley Esqueza, shit!" sabi nito at medyo pinagpapawisan. "I'm fucking afraid of heights!"

Napahawak tuloy ako ng dalawang kamay sa kanya. "Hilahin mo ako habang nakapikit ka."

"Shit Ashley Esqueza. Shit!" pilit akong hinihila nito, although right at this moment medyo naiinsulto ako dahiol hindi naman ako ganon kataba para hindi niya maangat. I gain weight ba? Shiat naman, Garreth!

"Come on! H'wag ka magpabigat!" reklamo nito.

"I'm not!"

"Hunter!" sigaw nito sa likod. Pero walang Hunter ang tumutulong sa amin. Itinaas ko ang paa ko para maiangat ko rin ang sarili ko. And thank God, dahil hindi pa ako ganon kataba para hindi tuluyan maangat ni Garreth!

Pawisan ito na napahiga sa gilid ko. Napalunok naman ako... Hindi dahil sa nalulula ako kung saan ako muntikan mahulog pero dahil sa scenario. Hindi rin dahil sa nagliliyab ng ngayon ang sports car ni Garreth malapit sa amin.

"Garreth..." kalabit ko dito. "Look."

Napunta ang atensyon nito sa mga pulis na nakatapat ang baril sa mga humabahol kay Hunter, at ang mga ito ay nakatatapat naman kay Hunter saka sa amin 'yung mga baril.

"Puputok namin 'to pag hindi niyo binaba 'yung inyo!" sigaw ng isa sa mga pulis.

Pumanuna sa akin si Garreth para takpan ako. Parating na ang mga media sa likuran ng mga pulis.

"Fvck." pagmumura ulit ni Garreth sa harapan ko. Napatingin si Garreth sa sasakyan sa gilid namin na nagaapoy. "We're going to die, if we don't run. Kailangan natin lumayo."

"Paano?"

"Pagbilang kong tatlo, takbo."

"Saan?!"

Hinubad ni Garreth 'yung jacket niya at tinalukbong sa akin. "Hide yourself. We can't make it." mas lalo akong kinabahan. "Hunter! Come here."

"Bakit?!" sigaw ni Hunter.

"We have to cover her." itinayo ako ni Garreth at mabilis pinatakbo palayo sa sasakyan. Lumapit nadin si Hunter, to run too habang nagsimula na naman ang putukan.

"One,two---"

Nagulat ako nang may malakas na sabog akong narinig. Shiat. Kasunod nito ang pagramdam ko na sobrang init sa katawan ko.

I feel like I'm burning. . . or maybe dying.