Een paar dagen gingen voorbij en nog steeds had hij niets van haar gehoord. Hij was een paar keer langs haar huis geweest en had ook aangebeld, maar steeds deed niemand open. Ze zat ook niet meer voor haar raam en dit maakte hem, zacht gezegd, ongerust.

Waar ben je? vroeg hij zich af terwijl hij voor haar huis bleef staan.

Hij vroeg zich af of hij haar moeder zou appen. Misschien zou hij dan wat meer te weten komen, maar hij had het gevoel dat dat niet op prijs gesteld zou worden.

Hij zuchtte en keek naar het huis en keek daarna omhoog. Het was al een paar dagen gestopt met sneeuwen, maar de grond was nog steeds bedekt met een laag sneeuw. En toen kwam er één vraag in hem op:

Wil je me soms niet meer zien?