Tego dnia powietrze było wyjątkowo zimne, a cienka bluzka i jeansy, które Baekhyun miał na sobie zdecydowanie nie nadawały się na tę pogodę. Nic więc dziwnego, że w trakcie przechodzenia przez szkolne podwórko bez kurtki drżał i szczękał zębami, próbując rozgrzać skostniałe ręce.

"Zimno ci?" zapytał wtedy Chanyeol, podchodząc bliżej.

"Ta" mruknął tylko Baekhyun. Chwilami okazywał się mistrzem zdawkowych odpowiedzi.

"Chcesz bluzę?"

Pytanie wyższego zaskoczyło Byuna, nawet jeżeli trochę się go spodziewał. Och, kogo próbował oszukać. Od samego początku, kiedy tylko zobaczył jak Chanyeol daje bluzę jednej z dziewczyn, która o to poprosiła, marzył by nosić ją chociaż przez parę chwil. Nawet jeżeli nie była zbyt specjalna, liczyło się tylko to, że nosił ją Chanyeol.

"Nie będzie ci zimno?" zapytał niepewnie, gdy wyższy był już w trakcie zdejmowania bluzy.

Chanyeol okrył jego drżące ramiona swoim ubraniem i uśmiechnął się, gdy chłopak wsunął małe dłonie do głębokich kieszeni.

"Ja nie marznę" zapewnił Park.

"Na pewno?" zapytał Baekhyun, ciągle oszołomiony gestem chłopaka.

To naprawdę wydawało się zbyt piękne, by mogło być prawdziwe.

"Mhm" skinął głową wyższy. "Mam nadzieję, że nie śmierdzi frytkami."

Byun zachichotał, ostentacyjnie wąchając materiał bluzy. Emanowała od niej uzależniająca woń perfum Chanyeola, która ostatnimi czasy kojarzyła mu się wyłącznie z ciepłem i czułością. Nawet jeżeli cuchnęłaby frytkami, chłopak nie zwróciłby na to uwagi. W końcu bluza należała do Parka i tylko to się liczyło.

"Nie śmierdzi frytkami. Pachnie tobą."

Orientując się, jak głupio zabrzmiał, niemal natychmiast zapragnął zapaść się pod ziemię, bo, cholera, to był najbardziej tandetny tekst, jaki mógł powiedzieć.

"Och, więc to tak" oczy Chanyeola zalśniły. "Czy to nie podchodzi przypadkiem pod... bycie zauroczonym?"

I to właśnie wtedy Baekhyun poczuł te słynne "motyle w brzuchu", które tak często były opisywane w romantycznych opowiadaniach.

W odpowiedzi tylko przewrócił oczami. 

_______________

wesołych mikołajek.