(...) "— Kim TY jesteś?
— Sobą. — odpowiedział Głos, tak głęboko i nisko, że ziemia zadrżała, i znowu:
— Sobą — głośno, wyraźnie i pogodnie; i potem po raz trzeci:
— Sobą — szeptem tak cichym, że prawie go nie było słychać, a jednak zdawał się napływać ze wszystkich stron, jakby zaszumiały liście na wszystkich drzewach." (...) ~ C. S. Lewis, "Opowieści z Narnii. Koń i jego chłopiec", rozdział 11, "Nieproszony towarzysz wędrówki", w przekładzie Andrzeja Polkowskiego

*

Kochani!

Już od dawna miałam ochotę na napisanie czegoś związanego "Opowieściami z Narnii", ale jakoś nie mogłam się zmobilizować i nie miałam jasno sprecyzowanego zarysu fabuły. 

Jestem już w trakcie pisania, jednak nie mogę podać Wam dokładnej daty publikacji. Pomyślałam sobie jednakże, że jeśli wstawię zapowiedź, będę mieć może większą motywację do pisania. Cóż, zobaczymy. ;)

Opowiadanie to dedykuję Wszystkim, którzy tęsknią za miejscem takim jak Narnia.
Dla których ważne jest Piękno i Dobro, poczucie wspólnoty, odpowiedzialność i troska. Wszystkim, którzy starają się pielęgnować w sobie dziecięctwo i ziarenko wiary. 

Ola