DEEL 2,
HEDEN
∞
••••••••••••••••••••
Hoofdstuk 7
••••••••••••••••••••

Wanneer de bel aangeeft dat de les is afgelopen ren ik zowat naar Kyra toe. 'Ik heb nog iets gevonden kijk....'.
Ik schuif haar mijn open schrift toe.
Ze staart naar de woorden. 'Waar heb je dat gevonden?'.

Ook Olaf en Logan zijn er ondertussen bij komen staan.
Ik wijs naar het bord. 'Die letters die meneer Vesta voor de les van het bord veegde, die waren van June'.
Kyra's mond valt open. 'Zou je denken?'.
Ik knik. 'Ik weet het zeker'.
Logan slaat zijn arm om Kyra heen. 'Hij weet het zeker' zegt hij met zijn macho stem.
Olaf slaat zijn arm in een handige beweging weg. 'En hoe weet je dat dan zo zeker?' Vraagt hij, terwijl hij triomfantelijk naar Logan grijnst.

Ik negeer hun gedoe. 'Het was geschreven in een geheimschrift dat June en ik vroeger bedacht hebben' vervolg ik mijn uitleg.
Olaf staart naar de woorden op het papier.
'Publishing a book of poetry is like dropping a rose petal down the-and waiting for the echo' zegt hij bedachtzaam.
Kyra herhaalt de zin zacht mompelend.
'Het lijkt net of er een woord is weggelaten tussen the en and' merkt Logan op.
Iedereen knikt instemmend. 'Maar wat?'.

De bel die aangeeft dat we alweer in de volgende les zouden moeten zijn gaat af.
'We bespreken dit later!' Roept Kyra, terwijl ze het lokaal uitrent. We rennen ieder naar ons eigen lokaal, waar ons bezighouden met het ontcijferen van de boodschap die June aan ons heeft achtergelaten.

Heel de dag vraag ik me af waar het nou werkelijk om draait. Gaat het om de boodschap achter de zin? Of gaat het juist om het woord dat ontbreekt?

We komen er geen van allen uit. Als we naar huis gaan spreken we af dat we er thuis verder over na zullen denken.

∞

Thuis staar ik nog uren lang naar de woorden. Ik herhaal ze stuk voor stuk in mijn hoofd. Wat betekenen ze? Wat wilt June me zeggen?

Ik kom er maar niet uit en typ de zin in op internet en kom het volgende tegen:
Publishing a book of poetry is like dropping a rose petal down the GRAND CANYON and waiting for the echo. Ze had een woord weggelaten! June had het woord Grand Canyon weggelaten!

Ik stuur een berichtje naar de rest.

Levi's (ik) : Grand Canyon!

ikhielphaargewooncrêpepapieruitzoekenoké¿ : wat?

Levi's (ik) : Dat is het woord dat June heeft weggelaten!

gewoonOlaf : serieus?!

Levi's (ik) : Nee grapje, nou goed?

gewoonOlaf : wacht ik voeg Kyra even toe

ikhielphaargewooncrêpepapieruitzoekenoké¿ : hoe kom je aan Kyra's chat naam?

gewoonOlaf : hou je kop

•gewoonOlaf heeft Kyra<32000 toegevoegd•

Kyra<32000 : Zijn jullie dit jongens?

Levi's (ik) : Ja, ik weet wat het woord is dat June heeft weggelaten!

ikhielphaargewooncrêpepapieruitzoekenoké¿ : als je met jongens Logan en die andere twee sukkels bedoeld.... present

Kyra<32000 : Echt? Vertel!

Levi's (ik) : Ik heb het opgezocht.... GRAND CANYON!

ikhielphaargewooncrêpepapieruitzoekenoké¿ : hoort niemand mij?

gewoonOlaf : zou ze daar zijn?

Kyra<32000 : De Grand Canyon?!

ikhielphaargewooncrêpepapieruitzoekenoké¿ : jongens?

gewoonOlaf : wat logan?

ikhielphaargewooncrêpepapieruitzoekenoké¿ : oh nee niks, ik wilde gewoon weten of jullie nog doorhadden dat ik OOK IN DEZE CHAT ZIT?????!!!!!

Levi's (ik) : maar de Grand Canyon is hier uren vandaan!

gewoonOlaf : en super groot dus hoe gaan we haar daar ooit vinden?

Kyra<32000 : Ze had het wel eens over gebergtes. Over hoe fascinerend ze die vond enzo.

ikhielphaargewooncrêpepapieruitzoekenoké¿ : hallo?

Levi's (ik) : We moeten daarheen!

Kyra<32000 : Het is uren rijden, hoe wil je dat gaan doen?

gewoonOlaf : en hoe weet je wáár in de grand canyon ze is?

Levi's (ik) : Daar bedenken we wel iets op....

ikhielphaargewooncrêpepapieruitzoekenoké¿ : serieus?

Levi's (ik) : Ja serieus, ik haal jullie over een halfuur op.

gewoonOlaf : je weet dat nooit op tijd terug zullen zijn voor morgen?

ikhielphaargewooncrêpepapieruitzoekenoké¿ : oehh dan gaat je perfecte aanwezigheid eraan lev....

Levi's (ik) : Jammer dan. Zorg nou maar dat je genoeg je bij je hebt, ik ben er om negen uur.

•Levi's (ik) heeft de chat verlaten•

Ik klap mijn laptop dicht en voel een rare kriebel van opwinding in mijn buik. Als een gek begin ik spullen bij elkaar te rapen. Slaapzak, zaklamp, zoveel mogelijk water en eten, een touw, een zakmes en allerlei andere, waarschijnlijk nutteloze dingen. Je weet immers maar nooit wat je nodig zult hebben.

Mijn moeder kijkt me raar aan als ik de trap af loop met een volgepakte rugzak om mijn schouder. 'Waar ga je heen?'.
Haar stem maakt me ervan bewust dat ik nog helemaal geen smoes heb verzonnen.
'Ik....'. Ik kijk haar betrapt aan.
Ik slik. Als ik morgen niet op school kom opdagen wordt ze sowieso gebeld en komt ze het dus sowieso te weten.
'We gaan June halen'. Mijn stem klinkt hard en gek genoeg heel zeker.

Ze knippert een paar keer met haar ogen. 'Je weet waar June is?'.
Ik glimlach, omdat ik een ergere reactie had verwacht. 'Ik denk van wel ja'.
Ze kijkt me twijfelend aan. 'Moeten we de politie er niet bij halen?'.
Ik schud mijn hoofd. 'Absoluut niet, we moeten dit zelf oplossen'. Om haar gerust te stellen fluister ik er 'vertrouw me' achteraan.

Ze knikt. 'Goed dan, voor deze ene keer, omdat dit een noodgeval is'. Ze loopt naar me toe en geeft me een kus op mijn hoofd.
Wanneer ze me weer aankijkt zeg ik haar dat er een kans ik dat ik morgen niet op tijd op school ben. Ze knikt. 'Ik zal zeggen dat je ziek bent'.

Voor het eerst sinds mijn vaders dood voel ik weer een beetje sympathie voor mijn moeder. 'Bedankt'.

∞