Waar is het mis gegaan? Vanochtend werd ik wakker in mijn bed en nu zit ik op de schoot van de bloedwolf Alpha en heb ik zijn speeksel rijkelijk over mijn hals. Ik ruik naar hem en ik ben zwaar geprikkeld door zijn zoete sterke geur.

Hem besnuffelen is kalmerend voor me. Zijn aanraking is dodelijk. Hij kan me namelijk zo beïnvloeden dat ik niet meer weet wat ik wil.

Mijn wolvin denkt er duidelijk over:
Hey, het is knap, het is van ons, lets goo!!!

Maar ik kan die stap niet zetten. Nog niet. 'Raiden, wil je misschien met mij eerst bespreken hoe je Selena gaat vrij laten?' Want wat ik ook wil doen, ik doe het pas als Selena vrij is.

Raiden begint te lachen. ' Je bent een slim klein wolfje, weet je dat? Onderhandelen tijdens ons voorspel.' Een diepe frons siert mijn voorhoofd als hij me met zijn ogen kritisch opneemt. Zijn hand strijkt langs mijn billen.

Hij stopt pas als ik geen reactie geef.
'Maar goed: ik hap. Wat stel je voor in ruil voor Selena's vrijheid?' Ik schrik niet van zijn eis. Hij wil natuurlijk iets terug tegen zulke waardevolle gevangene. Alleen heb ik niks wat ik kan bieden.

Geen geld, geen nieuwe gevangene en geen spullen. Ik heb ook thuis niks van waarde of iets wat hem zou kunnen imponeren. Ondanks onze naam zijn de parelwolven erg arm. We hebben ook weinig leden en hebben moeite met onze leden te voeden.

Ik voel me ongemakkelijk worden.
'Wat zou je willen?' Misschien kan hij zelf met een idee komen.

Zijn pretoogjes beloven niks goed en ik krijg het bittere gevoel van spijt.
'Oh, Aella...' Hij lacht breed.
'Wat ik van je zou willen...' Hij aait me over mijn kin en grinnikt als ik weer verkleur en bloos.

Zoals eerder krijg ik last van de hormonen. 'Om te beginnen beter gedrag. Ik wil een gehoorzame wolvin zien. Eentje die ik kan vertrouwen.' Dat gaat lastig worden. Ik wil helemaal niet gehoorzamen aan hem. Mijn loyaliteit zal altijd voor de parelwolven zijn.

Hij is nog niet klaar en ijsbeert de tent door. Ik durf hem niet eens te vragen wat het nut is van die actie. 'Ten tweede wil ik dat je je taken als mijn Luna serieus op je neemt.' Hij gebaart naar zijn bed en mijn ogen vallen bijna uit hun kassen van verbazing.

'Daarom doel ik op ons toekomstige seksleven. Af en toe heb ik behoeftes en die ga jij keurig en loyaal voorzien.'  Hoe ik dat moet doen weet ik niet.

'Wat voor soort behoeftes?' Ik haat hoe kwetsbaar en zwak mijn stem klinkt. Ik haat hoe onzeker ik wordt door dit onderwerp.

'O, mijn kleine naïeve zielsverwant...' Hij grinnikt. 'Ik heb het over seks.' Dat wist ik wel, ik weet alleen niets over die behoeftes of hoe je ze moet vervullen. Ik ben geen idioot. Teminste niet zo'n erge idioot.

'Hoe is ons seksleven relevant aan mijn taken als Luna?' Raiden rolt zijn donkere ogen naar me. Hij vind me vast dom. Ik ben ook dom geweest om hier heen te komen.

'Jouw taak als mijn zielsverwant is dat ik het naar me zin heb als je me vermaakt. Snap je dat?' Ik knik maar ik snap niet zo goed hoe ik hem moet vermaken. Hoe ik hem gelukkig moet maken. Dat heeft niemand me ooit uitgelegd.

'En tenslotte: Ik wil dat je je oude roedel afzweert en je aansluit bij mijn roedel.' Het is een lange lijst met eisen. Te lang. Daarbij zie ik Raiden eerder veranderen in een pacifist dan dat ik mijn roedel verraad en bij zijn extremistische terreurgroep kom.

'Dat allemaal in ruil voor Selena?' Hij is niet goed bij zijn hoofd.

Hij knikt, langzaam. 'Jazeker. Alleen dan laat ik haar vrij. Dus wat zeg je ervan, hoe diep is jullie vriendschap?' Mijn vriendschap is dieper dan elke wond en rivier. Mijn ego is erg vernederd dat Raiden dit van me durft te vragen.

Maar ik kan hem bespelen.
Ik kan doen alsof ik toestem, Selena vrij krijgen en haar laten ontsnappen uit zijn klauwen. Mijzelf gaat niet lukken. Raiden kan me zo opsporen en vangen. Maar Selena is zijn zielsverwant niet.

'Wat als...Wat als ik twee eisen voldoe aan je lijstje?' Dat vind ik heel gul en hij heeft mazzel dat ik in wil gaan op zijn eisen.

Raidens vingers krabben zijn stoppels op zijn kin. ' Nee,' zegt hij slechts. ' Je voldoet alle voorwaarden of je krijgt alleen haar hoofd terug.'

Voor het eerst dringt de ernst tot me door. Wat Raiden kan doen. Wat hij zal doen. 'Alsjeblieft. Wat als het andersom was en ik Jax had? Wat dan? Ze is mijn enige vriendin uit de roedel. De rest deed lelijk. Raiden, doe haar niets.'

'Je denkt zeker dat omdat je me mijn zielsverwant bent dat ik je gesmeek gehoor geef en dat ik haar laat gaan? Omdat ik zogenaamd naar je verlang?'

'Omdat ik weet dat je een goede man bent en je goed in je hebt.' Dat is een leugen, maar eens zien of het hem raakt.

'Ik heb net zoveel goed in mij als jij gehoorzaamheid in jou.'

'Maar geen zorgen, we gaan morgen beginnen met je training. Je hebt een sterke wil, maar ik heb sterke handen en een kist vol speelgoed wat ik dolgraag wil uitproberen op je.'

Er ontsnapt me een snik.
Dan nog een.

Raidens uitdrukking verzacht.
'Niet huilen, je bent veilig. Ik zal je alleen snijden slaan schoppen en hier en daar verbranden. Je gaat nooit dood. Je krijgt ook niet te dikke wonden zodat je mooi blijft.' Hij wil mijn tranen weggegeven.

'Ik wil niet!'

'Alsjeblieft Raiden...' Hij schudt zijn hoofd en dat is alles wat ik nodig heb om te weten dat ik heb verloren. Er gaan meerdere snikken door mijn lijf als Raiden me naar zijn bed brengt erop legt.

Hij pakt een zakdoekje en geeft die aan mij. 'Dit hoort erbij. Je bent van de vijand, je giftige gedachten moeten uit je hoofd gespoeld worden. Je moet het leren.'

'Beter dat ik het je leer dan een ander lid van mijn roedel.' Raiden kust me dan tegen me wil in en ik kan me niet eens meer verzetten.