Raiden zit nog altijd aan me. ' Ik meen het, uitkleden of je krijgt pijn.' Gaat hij me dit aandoen?

'Loop naar de hel!' Scheld ik naar hem. Raidens wenkbrauwen fronsen en hij grijpt mijn arm afkeurend beet.

Ik weet dat ik te ver ben gegaan. Vloeken mag niet van hem. 'Dat wil ik dus nooit meer uit je mond horen. Je mag niet vloeken, dat is een zonde.' Hij grijnst.

'Jij vloekte daarnet ook!'

'Dus? Ik ben de baas in onze relatie. Ik mag wat privileges zoals jij ze ook mag als je braaf bent.' Hij wil me aanhalen maar ik blijf koppig ontwijken. Ik wil hem niet.

Hij maakt een afkeurend geluidje.
'Aella, je bent mijn zielsverwant. Je weet dat het in de natuur zo gaat. Zwakkere onderdanige vrouwtjes worden nou eenmaal genomen door sterkere dominantere mannetjes.'

'Daarbij; diep van binnen zit een wolvin die dolgraag haar zielsverwant wil ontmoeten.' Het doet gewoon pijn om hem zo te horen praten. Wat een ouderwetse opvattingen.

Maar wat verwacht ik ook van een massamoordenaar die aanhangt van de grootste en oudste wolvenstorming?

'Je hoeft het niet in te vullen voor mij. Ik kan zelf bepalen wat ik wil en momenteel wil ik niet bij je in een kamer zijn.' Dat we in een tent zitten boeit me niks ik ben nog steeds met hem.

'O?' Zijn prachtige lippen vallen samen in een smak en hij begint te glimlachen. Hij aait me nogmaals en deze keer ben ik te laat met ontsnappen. Ik krijg aangename schokjes. 'Wat schattig. Je hebt je eigen willetje,' zegt hij neerbuigend.

Beledigt trek ik mezelf uit zijn klauwen. Hij is niet onder de indruk. 'Ik zal het even uitleggen hoe het hier werkt bij de bloedwolven;'

'We geloven in een klassesysteem en toevallig staat jouw soort onderaan. Je bent niet veel beter dan onze gevangenen.' Dat wist ik allang.

'Je bent niet veel meer dan een roedelloze, een verstotene of een vreemdgaangster.' Hij snuift zelfs afkeurend. ' Ik mag je als mijn slavin nemen, je bent niks waard voor ons. Als ik je Maar niet zwanger maak. We mogen niet meer van jouw soort maken.'

Ik krijg de ene na de andere emotionele klap van hem.'Ik ben verdomme je Luna!'

De riem knalt vlakbij mijn been en Raiden staart me zonder enige emotie aan. 'Wat je bent, is mijn gevangene. In andere woorden; je gaat je Best doen mij te behagen of het gaat er niet zo leuk voor je uitzien hier.'

'Ik meen het, Aella. Ik ben niet bang om je hardhandig aan te pakken. Als het moet, strip ik je en stop ik je hoofd in een emmer met vloeibaar zilver. Of keten ik je naakt aan een boom terwijl ik zilveren spijkers tussen je vingers sla.'

Ik val op mijn knieën voor hem en hij begint geïnteresseerd te glimmen. 'Dat is inderdaad veel beter.' Smalend aait hij me.

Smekend kijk ik op. Hij ziet me huilen. 'Raiden, ik kan niet zoals jij leven. Ik geloof in een ander soort verhaal. Je bent mijn mate maar we zijn duidelijk niet goed voor elkaar.' Dat moet hij toch inzien?

Hij briest en gromt duidelijk boos dat het niet uitpakt zoals hij wil.
'Je gelooft het verkeerde verhaal. Je gelooft dat je een keuze hebt en dat is verkeerd. Je hebt geen keuze, Aella. Je bent van mij en niks zelfs niet je afkomst gaat dat veranderen.'

Ik geloof misschien het verkeerde verhaal, maar ik behandel de mensen tenminste niet verkeerd. Dat doet Raiden wel. ' Nou, je zit al op je knieën dus ik ga je een voorstel doen...'

Mijn maag draait zichzelf om door de ondertoon van zijn stem.

'Heb je ooit geleerd wat er gebeurt tussen een dominante wolf en zijn onderdanige zielsverwant? Hoe hij haar,' Hij valt even stil om zijn lippen te likken. ' behaagt?'

Ik blijf stil.
'Je gezichtje zegt alles dus ga ik het je uitleggen. Je zal tot we elkaar claimen verlangen naar mijn lijf. Je bent soms erdoor een beetje opgewonden en makkelijk te prikkelen. Vooral door mij,' met zijn hand grijpt hij naar mijn keel en trekt hij me dichterbij. Hij knijpt hard maar de prikkels en hormonen die vrij komen verzachten de pijn een beetje.

Hij lacht.
'Zie je?' Na zijn demonstratie verlaat zijn hand mijn lijf.

'Dat veranderd niet. Dat blijft altijd. Mijn aanraking is en kan verslavend worden na een tijdje. Vooral voor zo'n onschuldig wolfje als jij...'

Ik krijg de neiging met mijn ogen te rollen. 'Ik wil dit niet horen...'

Hij drukt zijn hand tegen mijn mond en onderbreekt me gewoon.
'Ik ben bereid je je gedrag van vandaag en alle domme uitspraken te vergeven, als ik je mag aanraken, en als ik je tot je hoogtepunt mag brengen.' Hij laat dan zijn hand zakken.

Ik snuif bitter en mijn handen bal ik tot vuisten. 'Je bent gestoord. We kennen elkaar-'

Raidens voet trapt tegen een kartonnen doos die meteen in elkaar deukt. Zijn agressieve houding maakt me nerveus.

'Weer dat zwakke excuus! Je bent nat voor me, ik ruik je dierlijke hormonen. Je geeft ze af en het maakt me wild.'

'Ruik me,'' Hij hurkt hij me neer. Zijn geur is indringend en Raiden heeft ook hormonen losgelaten. Hij is boos, maar ook opgewonden.

Ik snuffel in zijn nek.

Uit zichzelf leun ik dichterbij en snuffel ik dieper en verder zijn shirt in tot ik bij zijn hals kom. daar is de geur het sterkst. Mijn handen gaan zacht over zijn leren jasje en ik zie dierlijke emoties in zijn ogen van begeerte en lust. ' Je wil dit,' stelt vast als ik ongemerkt op zijn schoot ben gaan zitten en mijn handen rond zijn nek heb.

Mijn acties verwarren me. De bond maakt alles sterker en intenser en ik weet niet meer goed wat ik wil. Ik haat Raiden met een grote passie maar mijn wolf denkt alleen maar aan haar knappe zielsverwant en hoe fijn het zou zijn om hem onder ons te hebben.

Toch kan ik protesteren.
'Nee, we kennen-'
Hij drukt een stevige harde kus in mijn nek en ontneemt me mijn adem door me te masseren tussen mijn benen.

'Raiden-' Zijn tong gaat mijn mond in en hij gaat met zijn handen onder mijn t shirt. Ik Stammel zachtjes en zijn blik wordt al een beetje gevaarlijker.

'Ik wil sowieso eerst dat je me aanspreekt zoals dat hoort,' Hij kust me deze keer in mijn nek en dan bij mijn schouders.

Hij wil dat ik hem Alpha noem. Raiden is gestopt met zoenen. 'Ik meende wat ik zei. Je kan zo je hoogtepunt bereiken, maar ik laat je dat alleen doen als je luistert.'