Ik sta op en loop naar Jelle toe, waarna ik naast hem neer kniel. Mijn hand gaat naar zijn wang en ik prik met een vinger in zijn wang, maar hij reageert er niet op. Wat gebeurd hier dan allemaal?

Ik draai me eigen om naar het eiland toe. Zijn we hier dan niet alleen? Jelle kan nooit zo snel zo diep in slaap liggen. Laat ik het eiland anders bekijken, dan kom ik het antwoord wel te weten. Ik zet een stap naar voren en loop het strand af. Dan valt het mij plots op dat ik geen schoenen aan heb. Geschrokken kijk ik naar beneden en zie mijn eigen voeten, maar zie echt geen schoenen. Waar zijn die gebleven?

Pok!

Heel eventjes duizelt het me en zie alles even dubbel. Pijnlijk wrijf ik over mijn hoofd en kijk wat er nou precies op mijn hoofd viel. Ik kijk naar de grond en zie een kokosnoot liggen. Viel die vanuit zichzelf? Dat kan natuurlijk! Kokosnoten vallen eenmaal naar beneden, zodra ze rijp zijn. Wel erg vervelend als je net zoals mij er onder staat.

Ik zet een stap naar voren en stap kennelijk op gras. Jelle ligt niet onder een kokospalm, dus daardoor is Jelle niet bewusteloos gevallen.

Plots zie ik uit het niets een zwaard op me afkomen en ik wil naar mijn zwaard grijpen, maar ik voel hem niet. Hé, waar is mijn zwaard?

'Aaah!' gil ik en voel hoe het zwaard strak tegen mijn keel wordt aangedrukt. Er is dus wel een persoon op dit eiland!