43. Mistakes We Made Together

- Możesz mi wytłumaczyć dlaczego nie odzywasz się do mnie od trzech dni? - pyta hyunjin, kiedy udało mu się złapać mnie przy szafkach. Jest już dawno po dzwonku, a ja czekałem aby wyjść ze szkoły nie zauważonym przez hyunjina, jednak mi się nie udało. - Zrobiłem coś nie tak?
- Tak - odpowiadam nie patrząc na niego. Jestem pewien że patrzy na mnie z zaciekawieniem i strachem w oczach, albo chociaż próbuje znaleźć odpowiedź dlaczego go unikam. Tak, unikam go.
- Powiesz co się stało? - szepcze blondyn, tak że jego głos jest ledwo słyszalny. Zbieram się w sobie i podnoszę na niego spojrzenie. Jego ręce mocniej zaciskają się na moich nadgarstkach, zato hyung robi krok w tył, aby dać mi więcej swobody.
- Twoim największym błędem było to że się ze mną związałeś, a moim to że Ci na to pozwoliłem - mówię to tak wolno, że wydaje mi się jakbym mówił to jedno zdanie całe wieki. Hyunjin uśmiecha się niezręcznie, prycha pod nosem i kręci głową na boki w taki sposób jakby usłyszał najśmieszniejszy żart w swoim życiu.
- Jeongin, nie mów tak.
- Ale taka jest prawda.
- Nie, to jest kłamstwo. Dlaczego uważasz że "my " jesteśmy błędem? Co się takiego stało, Innie? - pyta, a w jego oczach mogę dostrzec iskry smutku. Sam próbuję się nie rozpłakać, ale jest to cholernie ciężkie.
- Nigdy nie chciałem z Tobą być - przełykam łzy i mówię to tak, abym brzmiał na poważnego i zdecydowanego - Nigdy nie chciałem żebyś mnie pocałował, nigdy nie chciałem abyś mi pomagał, nigdy nie chciałem wylądować z Tobą w łóżku, nigdy nie chciałem do Ciebie wrócić. Nigdy nie chciałem się w Tobie zakochać.
Blondyn blednie na twarzy, jego ręce na moich nadgarstkach zaczynają drżeć jak jego usta, a z ciemnych oczu zaczynają lecieć drobne łzy. Zabieram ręce z jego uścisku, aby zetrzeć słoną ciecz z jego twarzy. Sam zaczynam płakać, kiedy starszy nie wytrzymuje i z jego warg wylatuje cichy szloch.
- Ale Wiesz co, hyung? Kocham Cię i chyba nie przeżyłbym bez Ciebie. Nie poradzę sobie sam, ale nie chcę abyś niszczył sobie życie moim życiem- mówię przez płacz, a hyunjin przyciska mnie do siebie, obejmując mnie w talii. Głaszczę dłońmi jego plecy, cały się strzęsie.
- Damy sobie radę, razem. Przysięgam- mówi, a ja w odpowiedzi tylko całuję jego usta.

______
Jeongin czy hyunjin?

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top