9.2
ΡΑΜΟΝ
Πέρασα τα χέρια πάνω από το κεφάλι κι άρχισα να κόβω βόλτες στο γραφείο. Τα οικονομικά μου μετά βίας αφορούσαν τη Βι.Εμ.Έι. και τα προσωπικά μου, δεν είχε κανένας κανένα δικαίωμα να τα μεταφέρει δεξιά κι αριστερά.
«Μου τα είπε γιατί θέλει να σε βοηθήσω».
Σταμάτησα μπροστά της και την κοίταξα σαστισμένος. Τον διάολό μου. Τον δικαιολογούσε ή με λυπόταν;
«Να βοηθήσεις σε τι;» αναρωτήθηκα γέρνοντας στην πλευρά της. «Πού ακριβώς σε χρειάζομαι, Λουάν;»
«Σου έχουν αναθέσει να στήσεις ένα πρόγραμμα που θα διευκολύνει τις πωλήσεις της εταιρίας...» εξήγησε κι ενώ μου δημιουργήθηκε η απορία, για ποια γαμημένη εταιρία μιλούσε συγκρατήθηκα και δεν τη διέκοψα. «Θα πληρωθείς καλά μόλις το ολοκληρώσεις αλλά παράλληλα έχεις και τις υποχρεώσεις του συνεργείου οπότε χρειάζεσαι βοήθεια. Ο Βίκτορ σε συμπαθεί Ραμόν. Το έκανε με σκοπό να σε διευκολύνει».
«Εμένα ή την πάρτη του;»
«Τι εννοείς;»
«Γάμα το».
«Μην είσαι εγωιστής. Σε νοιάζεται και-»
«Τι δουλειά κάνω;» πάτησα επάνω στη φωνή της γιατί για να καταφέρω να ηρεμίσω έπρεπε να σταματήσει να υπερασπίζεται έναν άνθρωπο που την είχε φλομώσει στο ψέμα.
Ανασήκωσε τους ώμους σαν να αναγκαζόταν να απαντήσει στο προφανές. «Εργάζεσαι στη Βι.Εμ.Έι., στην εταιρία που είναι μέτοχος ο πατέρας μου. Είσαι στο τμήμα νέων εφαρμογών και...»
Όσο εκείνη συνέχιζε με λεπτομέρειες, απομακρυνόμουν. Μέχρι που έφτασα να κοιτάζω από το παράθυρο τον κεντρικό χώρο του συνεργείου. Ήμουν προγραμματιστής, ο Βίκτορ ασχολούταν με τις πωλήσεις γι' αυτό εξάλλου έλειπε τόσο συχνά. Επίσης, οι μέτοχοι της εταιρίας είχαν δεχτεί να προσλάβουν τον δίδυμο αδερφό της Σέιτον και να τον εκπαιδεύσουν για κάποια θέση γραφείου, από τον ερχόμενο Σεπτέμβρη.
Ολοκληρώνοντας την ιστοριούλα ήμουν δεμένος κόμπο. Δεν είχα μάθει να ζω έτσι. Στις αποστολές που συμμετείχα ο ρόλος με κρατούσε μακριά από το σενάριο. Με εξαίρεση την εμπλοκή μου στο κλείσιμο της Κορύφωσης ένα χρόνο νωρίτερα, δουλειά μου ήταν να ελέγχω οτιδήποτε ηλεκτρονικό και μηχανοκίνητο ήταν κομμάτι της εκάστοτε υπόθεσης. Να ψάχνω πληροφορίες, να σπάω κωδικούς, να κάνω ηλεκτρονικές υποκλοπές. Είχα μάθει να ζω κοντά στα ψέματα, όχι να τα αναπαράγω και ξαφνικά ο Βίκτορ μου ζητούσε να επιβεβαιώσω μια σειρά από ανακρίβειες, σε ποια; Στην αδερφή του; Στην κοπέλα που είχα ήδη ανοιχτεί με την αλήθεια μου; Σε εκείνη που ήθελα να γαμήσω, να φιλήσω και να παρατήσω όλα τα παραπάνω για να προσπαθήσω κάτι σοβαρό μαζί της; Σε ποια γαμώτο ήθελε να ανακυκλώσω το ψέμα; Σε εκείνη που δεν είχα καταφέρει καν να τρέξω το παιχνίδι του γιατί δεν ήταν ρόλος τη γούσταρα στα αλήθεια;
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top