ΡΑΜΟΝ

Πέρασα τη βελτιωμένη εφαρμογή άγγελος στο κινητό της, ενεργοποιώντας το κανάλι επικοινωνίας με το δικό μου. Ήθελα με το πάτημα ενός κουμπιού να ξέρει ανά πάσα ώρα και στιγμή πόσο κοντά της ή μακριά της βρισκόμουν και να νιώθει ασφαλής.

Η Λουάν είχε μπει για τα καλά στην υπόθεση, από απλή παρατηρήτρια είχε βρεθεί στον στενό κύκλο της Οικογένειας άρα στοχοποιούνταν. Γι' αυτό τον λόγο είχα οριστεί Αρχάγγελός της και θα έκανα τη δουλειά μου σαν να μην υπήρχε περεταίρω προστασία. Σε σχέση με την υπηρεσία, δεν είχα καμία εμπιστοσύνη στους αρμόδιους μιας και το μόνο που είχαν κάνει ήταν να βάλουν έναν πομπό στο αυτοκίνητό της, κάτι που δεν διασφάλιζε τη ζωή της.

Στην Κορύφωση της έδωσα το κλειδί του τζιπ και μόλις πέρασε την πόρτα προσωπικού, πήγα στο σημείο που μου είχε αφήσει ο Ντομ το φορτιγάκι του συνεργείου. Ήμουν από τους πρώτους που έφτασε στο εγκαταλελειμμένο γήπεδο. Έπιασα μια θέση χαμηλά στις κερκίδες κι όταν βρέθηκε δίπλα μου ο Λιόν παρακολουθήσαμε μαζί να γεμίζει το πέταλο. Συμμορίτες, ξέμπαρκους φοιτητές και απλούς πολίτες. Μισή ώρα αργότερα η γεννήτρια έδωσε φως στον προβολέα που με τη σειρά του φώτισε το σημείο έναρξης του αγώνα, καθώς άνθρωποι του Βίκτορ μαζεύαν τα τελευταία στοιχήματα της αναμέτρησης. Στην έναρξη όλοι ήταν όρθιοι βρίζοντας και φωνάζοντας, με εμένα και τον Λιόν να συμμετέχουμε στον χαμό υπέρ του Ντέιμον παρότι ξέραμε ήδη το αποτέλεσμα. Κατά τη διεξαγωγή έλεγξα αρκετές φορές το στίγμα της Λουάν και με τη λήξη, έλαβα κατευθείαν μήνυμα από τον Βίκτορ.

Ο Λιόν θα συνόδευε τον Ντέιμον στην Κορύφωση οπότε με μια δικαιολογία ξεπέτα τον άφησα για να συναντήσω τον Μόρντορ.

Κινήθηκα αντίθετα από τη φορά του πλήθους και στρίβοντας πίσω από τα αποδυτήρια έλεγξα ξανά το σήμα της Λουάν. Ήταν ακόμα στην Κορύφωση. Ήξερα πως ήταν αγχωμένη οπότε πήγα στις επαφές και άρχισα να της πληκτρολογώ ένα μήνυμα. Ήμουν έτοιμος να πατήσω αποστολή όταν βρέθηκα κολλημένος στον τοίχο με μια μπουνιά στα πλευρά.

«Τι στον διάολο» έβρισα ξαφνιασμένος αλλά πριν ανταποδώσω χτυπήθηκα και στο πρόσωπο.

«Ακινητοποιήστε τον» γρύλισε κάποιος στα δεξιά μου.

Δύο τύποι με σφήνωσαν ανάμεσά τους. Σήκωσα το κεφάλι να δω ποιος μαλάκας άπλωνε χέρι επάνω μου όμως δεν μου άφησε περιθώριο. Με τη βοήθεια των συνεργατών του έκανε το σώμα μου σάκο του μποξ για κάμποσα δευτερόλεπτα. Με τη σκέψη πως αν είχε σκοπό να με σκοτώσει θα είχε βγάλει όπλο, πόνταρα πως ήταν προειδοποίηση για κάποιο γαμημένο λόγο και δεν έκανα πόλεμο.

Αφέθηκα να λάβω το μήνυμα.

Όταν με άφησαν, γλίστρησα από τις λαβές τους κι έπεσα στο έδαφος. Ένας τύπος με τραγιάσκα γονάτισε μπροστά μου.

«Φρόντισε να τακτοποιήσεις το χρέος σου, Σιέγκα».

Έφτυσα αίμα, τον κοίταξα. Ποιος στα κομμάτια ήταν και τι στον πούτσο έλεγε;

«Για ποιο χρέος μιλάς, βλάκα;»

Η τελευταία κλοτσιά στην κοιλιά ήταν το υστερόγραφο.

«Το χρέος του γέρου σου, Βραζιλιάνε».