Keana

Als ik terug ben in mijn eigen kamer is Jadalco al wakker. Hij is blij dat ik er ben. 'Keana! Waar was je? Je was ineens weg!'

Ik vertel over ons kleine avontuur en mijn trip de maag van Kailen in. Jadalco lacht als ik over mijn spontane duik de maag van Kailen vertel. Hij kijkt triest als ik vertel over het skelet en het verhaal dat Kailen vertelde. Achteraf is hij stil. Het duurt even voor hij de stilte doorbreekt. 'Het is onfortuinlijk dat dit gebeurde. Maar dit kan niet kloppen. Eerst komen de geesten van mijn verleden, en dan die van Kailen. Dit is geen toeval. Iemand is met ons aan het rotzooien. En ik wil weten wie.'

Ik knik. 'Jij bent niet de enige. Ik wil dit ook weten. Maar ik wil niet dat de geesten van Calixtus ook al terug komen. Als dat gebeurt dan zijn we hem kwijt. Ik moet snel wat onderzoek doen. Misschien kan ik een oplossing vinden, maar dat zal me zwaar verzwakt achterlaten. Als hetgeen werkt wat ik wil doen.'

Ik ren snel naar de drakenbibliotheek. Daar zoek ik de boeken op die ik nodig heb, die ik in mijn Alfa vorm weer terug meeneem naar mijn kamer. Daar laat ik zien wat ik bedoel. Ik leg mijn kopie van het boek met alle Alfa-lijnen naast het boek. Jadalco kijkt ernaar. 'Ik zie niet wat je bedoelt hiermee. Wat wil je doen?'

Ik pak een ander boek erbij en blader naar de grafinscriptie van de vader van Calixtus. Zodra de pagina naar voren komt stapt Jadalco naar achteren. 'Je bent gek. De laatste keer ging je bijna dood erdoor! Hoe wil je het nu doen?'

Ik lach. 'Ik ben niet de enige Alfa hier. Ik kan hulp oproepen als iets mij te veel wordt. Weet je nog?'

Jadalco kijkt me raar aan. Daarom gebruik ik mijn connectie met Solari om haar om hulp te vragen. Redelijk langzaam komt ze naar me toe. Als ze er eindelijk is vertel ik haar mijn plan. Jadalco stapt opzij om Solari bij me te laten komen. Ze kijkt waar ik mee bezig ben. Als ze de dodenincarnatie ziet dan kijkt ze me boos aan. 'Wil je nu serieus jezelf in gevaar brengen door weer een dode op te roepen? Je hebt het amper overleefd toen je mij opriep!'

Ik schud mijn kop. 'Nee, ik wil mezelf niet in gevaar brengen. Met jouw hulp wordt de lading eerlijk verdeeld, dus lopen we geen van beiden meer gevaar. Of wil je jouw verre achterkleinkind niet helpen?'

Solari kijkt naar de incarnatie. Ze leest alles door. Als ze klaar is kijkt ze me aan. 'Dit is compleet geschift, en ik weet niet eens wie je op wil roepen.'

Ik schuif een ander boek voor haar. Als ze dan de naam leest begrijpt ze het. 'Je wil de voorouder tevoorschijn toveren die de tijd naar zijn wil kan buigen.'

Ik knik. 'Ja. Ik denk dat deze combinatie werkt. Jij kan vooruit kijken in de tijd. Als ik haar erbij krijg dan kan jij zeggen wat er gebeurt als we iets veranderen, en zij kan het dan uitvoeren.'

Solari twijfelt even. Dan opent ze mijn vleugels om nog een keer naar mijn symbolen te kijken. Ze doorzoekt het boek met Alfa-bloedlijnen en vervolgens legt ze een andere pagina voor mijn neus. 'Ik vind jouw plan geweldig bedacht, maar risicovol op zijn minst. De tijd is een enigma. Je weet nooit wat er gebeurt als je ermee rommelt. Die voorouder is volgens mij gestorven omdat zij het verkeerde probeerde. Ik raad je aan om dit niet te doen. Probeer deze voorouder eens.'

Ik kijk naar de pagina. Op de pagina wordt Salera, een voorouder van mij, weergegeven. Zij kan veel elementaire magie gebruiken, maar heeft haarzelf ook gespecialiseerd in vechten met magie. Ik denk dat ze misschien een punt heeft. 'Vooruit. We proberen het. Als we veel ongeluk hebben dan kan ze tenminste de andere draken leren vechten.'

Solari pakt mijn klauw. 'Ik denk dat we dit zonder binding moeten doen. Ik denk dat ik daarom weer tot leven ben gekomen. Oftewel, we moeten een risico lopen met Salera.'

Ik zucht. 'Ik denk dat we inderdaad beter dat fatsoen op kunnen brengen. Ik kan, denk ik, wel ingrijpen als het verkeerd gaat. Kan jij me zekerheid geven of het goed zal gaan?'

Solari lacht. 'Dat is waarom ik het zeg. Juist hierdoor komt ze terug tot leven. Ik denk dat het missen van een binding de sleutel daarvoor is.'

Ik veeg met een van mijn klauwen over de onderkant van mijn kin. 'Dat zou best kunnen kloppen.

Dat de magie voorkomt dat zij die al een leven hebben geleefd terug komen in slavernij. Ik ben blij dat dit zo werkt.'

Solari knikt. Ze leest de spreuk nog een keer door, en begint dan de spreuk.