Keana

We gaan nog even door de andere teksten heen. Hier en daar geeft Solari commentaar met wat een bepaalde regeling moest bereiken, maar voor de rest doet ze niks anders dan luisteren. Na door de teksten gegaan te zijn vraagt Solari me wat. 'Heb je nog meer onderzoek gedaan? Nog een ander boek gevonden?'

Ik zucht. Ik had gehoopt dat Solari er niet over zou beginnen. 'Ja, ik heb zelf nog wat onderzoek gedaan. Ik had een klein handboek gevonden, in de normale taal. Het vertelde over de verschillende Alfa krachten. Maar ik kan er niks mee.'

Solari vraagt naar het boek. Ik geef haar mijn kopie. Dat bladert ze door. Dan schud ze haar kop. 'Nee. Daar heb je niks aan. Geen wonder dat je mij hebt opgeroepen. Wat voor een kneus heeft dit geschreven?'

Ik haal mijn schouders op. 'Ik heb geen idee. Het boek lag ergens achter in de bibliotheek. Er staat niet op wie het geschreven heeft.'

Solari legt het boek op de tafel. 'Ik ben blij dat je mij opgeroepen hebt, want je was in levensgevaar. Drie van die dingen waren gevaarlijk genoeg om je te verwonden en meerdere waren dodelijk. En dat is niet als je de magie verkeerd gebruikt had, maar als je die instructies opgevolgd had. Degene die dit geschreven heeft wilde je dood hebben.'

Ik stap weg van de tafel. Dit was iets waar ik geen rekening mee had gehouden. Solari legt een klauw op mijn schouder. 'Wees blij dat je nog niks hebt gedaan met dat gevaar. Laten we aan de slag gaan met de echte krachten. Weet jij welke specialisatie ik heb?'

Ik knik zachtjes. 'Jij hebt de macht om in de toekomst te kijken en de loop aan te passen. Je kan de mogelijkheden zien en bepalen wat er moet gebeuren om de beste loop te krijgen.'

Solari knikt. 'Dat is de makkelijke uitleg. Ik kan bepaalde dingen zien, die gaan gebeuren als alles blijft lopen zoals het loopt op dat moment. Dan kan ik verschillende ideeën invoeren en zien wat er gaat gebeuren als dat echt gebeurt. Zo kan ik zien dat als ik jou goed begeleid, je dit ook kan doen. Denk je dat je dit aan kan?'

Ik schud mijn kop. 'Nee. Ik ben te vaak teleurgesteld geweest door mijn krachten. Ik denk niet dat ik dit zonder mijn instinct aankan.'

Solari laat de klauw op mijn schouder naar beneden glijden en pakt mijn klauw. 'In dit geval niet. Ik heb gezien dat het gaat lukken. De eerste keer heb je een probleem waardoor het je niet lukt, en jij bent teleurgesteld in het falen. Maar dan probeer je het opnieuw en het lukt je om een paar glimpen op te vangen.'

Dit is gewoon eng. Solari kan dingen zien die gaan gebeuren. En nu wil ze die macht aan mij gaan geven. Ik adem diep in. 'Laten we het maar proberen.'

Solari lacht. 'Goed. De eerste stap is je ogen dicht doen. Denk aan hetgeen wat je wil zien. Laat niks anders je geest vertroebelen. Een lege geest is belangrijk voor deze magie. Denk alleen aan hetgeen wat je wilt zien.'

Ik laat al mijn gedachten varen. Ik focus me op een woord: de oorlog. Ik doe mijn uiterste best, maar ik krijg niks te zien. Met een zucht open ik mijn ogen. 'Het lukt me niet. Ik ben echt niks zonder mijn instinct. Waarom ben ik een Alfa geworden?'

Solari tilt mijn kop weer op. 'Waar dacht je aan? Misschien is dat namelijk de oorzaak dat je gefaald hebt.'

Ik vertel haar waar ik aan dacht. Ze lacht weer. 'Maar kleintje, dat is precies wat ik bedoel! Je hebt iets genomen dat veel te onzeker is! Er zijn honderden onbekende factoren in de oorlog. Ook ik kan dat niet zien. Probeer eens iets anders.'

Misschien heeft ze gelijk. Misschien moet ik iets proberen dat dicht bij me gebeurt. Iets dat nog makkelijk is voor me. Dan bedenk ik het me. De toekomst van Mahaer en Calixtus. Maar zou ik nog een teleurstelling kunnen hebben? Iets anders komt nu in me op. Solari zei dat mijn eerste poging zou mislukken, maar mijn tweede poging zou slagen. Tijd om het te proberen. Ik sluit mijn ogen weer. Nu komen de beelden meteen. Ik zie hoe de twee vliegen met passie. Ik zie hoe Mahaer een nest krijgt en hoe ze de jongen opvoed. Het laat me erg voldaan achter.