Keana

Zowel Solari als Reilly kijken verbaasd naar mij als de bol verdwijnt. Ook ik ben verbaasd. 'Wat... wat was... dat?'

Solari kijkt rond. 'Ik denk dat jij een van de sterkste krachten die een Alfa ooit heeft bezit in je hebt schuilen, kleintje. De kracht van het licht. Zoals je waarschijnlijk voelde geeft het energie aan iedereen die het aanraakt, het verwijderd schadelijke magie en herstelt de balans. Als het goed aangewend wordt kan je zelfs de magie uit anderen verwijderen ermee, en dus je eigen krachten ermee versterken. Gebruik het alleen niet te vaak: verkeerd gebruik kan dodelijk zijn.'

Ik kijk naar mijn rechter klauw. 'Zoveel kracht in mijn lichaam. En toch gebruik ik het instinctief. Macht over het weer, over emoties en nu over licht. Maar niks kan ik gebruiken naar wil.'

Solari legt een vleugel op mij. 'Kleintje, wees toch niet zo neergeslagen. De Alfa's die door mijn generatie de Ouderen worden genoemd zijn ook zo begonnen. Zij waren instinctief. Maar ook zij hebben geleerd om hun krachten te gebruiken naar wil. Dan kan jij dat ook.'

Ik schud mijn kop. 'Iedereen ziet mij als de almachtige Alfa. Maar ik ben nog lager dan de laagste worm. Ik kan niks zelf. Voor de Vleugels heb ik Reilly nodig. Voor de draken: die heb ik nooit echt geleid. Maar zelfs dan helpen Mahaer en Calixtus mij. Ik ben zo hopeloos. Bedenk maar eens iemand die zo hopeloos is als ik.'

Reilly legt een hand op mijn voorpoot. 'Ik kan al iemand bedenken op dit moment. Fiador. Jij bent niet zo hopeloos als je denkt. Je hebt enorm veel macht. Hij denkt dat de mensen en de draken van de Seizoenen zwak zijn. Maar jij bent sterk. Je bent machtiger dan je ooit zou denken. Je hoeft het alleen maar bij elkaar te houden, mijn Alfa.'

Ik knik zachtjes. 'Ik hoop alleen dat ik het volhoud. Met de dag wordt ik wanhopiger. Ik kan bijna niks zelf. Overal moet mijn instinct bij helpen.'

Solari schud haar kop. 'Instinctief magie gebruiken is de sterkste manier om magie te gebruiken. Het is niet gelimiteerd door je eigen verbeelding. Slechts door hoeveel energie je hebt.'

Ik voel me er minder slecht door. Dan komen mam en pap aanlopen. Mam gaat naast me liggen en kijkt naar Reilly. 'Volgens mij heb ik je nog niet ontmoet, Vleugel.'

Reilly kijkt verbaasd naar mijn ouders. 'Twee Alfa's? Hoe is dat nou weer mogelijk?'

Ik wijs naar mijn ouders. 'Dat zijn mijn ouders. Ze zijn half Alfa, om precies te zijn. Mam, pap, dit is Reilly. Ze is mijn voorganger, de vorige Hoofdvleugel.'

Mam buigt kort haar nek. Pap, die nog wel rechtop kan lopen, steekt een van zijn handen/voorpoten uit. 'Aangenaam kennis te maken, Reilly. Bedankt dat je over onze dochter hebt gewaakt.'

Reilly zucht. 'Ze heeft meer zelf gedaan dan ik heb gedaan. Ze is erg zelfstandig. Ze is alleen soms te onzeker over haar krachten en mogelijkheden. Ze maakt zich overal zorgen over en twijfelt over wat ze kan. Zelfs haar Alfa afkomst maakte haar bang vanwege het onderzoek wat we ernaar deden.'

Solari knikt. 'Zou ik eens mogen lezen welke boeken jullie onderzoek in deden? Zodat ik kan zien waar die angst misschien vandaan kwam?'

We nemen Solari mee naar mijn kamer. Daar blaas ik voorzichtig het stof van de bundel die ik heb gekopieerd van de verschillende teksten over Alfa's. Solari pakt de bundel over. Ze kijkt erin en schud meteen haar kop. 'Ik begrijp hier niks van. Welke taal is dit?'

Oef. Ik was een ding vergeten. Mijn kopie in het normale schrift ligt beneden in de kamer van Reilly. Dit is de kopie in het Draseril. Ik pak het boek terug. 'Ik heb twee kopieën gemaakt van dit boek. De een is in de normale taal, de andere in het Draseril. Ik heb alleen de Draseril kopie hier. De andere is bij Reilly.'

Solari gebaart dat ik het voor moet lezen. Ik blader tot ik het eerste stuk tegen kom en lees het voor. Solari luistert aandachtig. Aan het einde knikt ze. 'Wie heeft dat stuk geschreven?'

Ik kijk even terug. 'Dit stuk komt uit een boek van Astera Sena, de grootmoeder van Mahaer. Ze was dol op Alfa's.'

Solari kijkt nu alsof ze op een citroen heeft gebeten. 'Tja... ik had Astera aangeraden om de half-Alfa's bij de draken op te voeden, in de hoop dat er minder problemen zouden zijn met de Alfa's. Helaas heeft ze het iets te extreem gedaan...'