Keana

Solari pakt de rechter hand van mam in haar klauw. Ze sluit haar ogen en vertraagt haar ademhaling. Mam volgt haar voorbeeld op. Een lichte gloed vormt zich om het lichaam van mam. De gloed lijkt van binnen mam te komen. De gloed glijdt over de arm van mam naar Solari toe, waar Solari nu de gloed om haar heen krijgt. Bijna meteen trekt de gloed in haar. Solari zucht. 'Nou, Keana, nu ben je mijn peetdochter. Ben je er klaar voor, om te leren hoe je een Alfa moet zijn?'

Ik knik. Solari opent haar vleugels. Mam en pap stoten elkaar aan. Beiden ondergaan ze verschrikkelijke pijn. Mam groeit iets, waardoor ze compleet uit haar kleding scheurt. Pap scheurt ook uit zijn kleding, maar bij hem komt het vooral door zijn groeiende staart en vleugels. Als het weer stil is liggen ze beiden in het gras voor het huis.

Pap is vooral gespierd. Hoewel zijn romp nog wel menselijk lijkt, is hij volledig bedekt met schubben. Zijn vleugels hebben vier van de tekens van mijn voorouders erop staan. Zijn hoofd heeft wel een korte snuit ontwikkeld, net als een paar kleine hoorns. Hij lijkt op elke manier op een halfbloed Alfa. Mam ziet er redelijk hetzelfde uit, hoewel een paar dingen anders zijn. Haar vleugels hebben vier andere symbolen erop staan, waarvan er eentje overeen komt met die van Solari en mij. Haar hoorns zijn korter, ze heeft haar haren nog en ze heeft minder spiermassa. En ze is de helft van mijn grootte, waardoor ze enorm lijkt. Pap en mam kijken elkaar aan. Mam loopt naar pap toe en likt hem achter zijn kop. 'Ik ben blij dat ik eindelijk de waarheid heb kunnen vertellen. Zelfs in mijn wildste dromen kon ik niet bedenken dat je net zoals ik zou zijn. maar je bent het wel.'

Pap reageert met een zacht duwtje van zijn kop, waardoor zijn iets verlengde nek onder de nek van mam komt. 'Of ik zelf nou wel of niet half Alfa was geweest, ik had je nooit verlaten, schat. Je bent schitterend zoals je nu bent.'

Mam kijkt liefdevol naar pap. 'Je mag er zelf ook wel zijn, schat. Maar waarom vocht je niet terug toen die dieven je overvielen? Je had ze met gemak kunnen verslaan!'

De vlucht terug is nogal een evenement. Zowel mam als pap zijn nog niet gewend om te vliegen, waardoor ze al snel last hebben van vermoeidheid en verzuring van spieren. Uiteindelijk neem ik mam op mijn rug en Solari pap. Vervolgens vliegen we rechtstreeks naar het eiland. In mijn kamer wordt ik begroet door Calixtus en Mahaer. Mam klimt onhandig van mijn rug af, net als pap van de rug van Solari. Ik introduceer mam en pap. 'Mam, pap, dit zijn Mahaer, mijn eerste volgster, en Calixtus.'

Mam loopt boos op Calixtus af. 'Ik ken Calixtus al. Door hem werd ik bijna ontmaskerd. En oh, wat zal ik blij zijn als hij dood is.'

Calixtus blijft rustig. 'Ik weet wat ik ooit gedaan heb. Maar ik ben nu anders. Ik heb een mate genomen en heb me aan Alfa Keana gezworen.'

Mam blijft naar Calixtus toelopen, met de intentie hem te doden. Pap twijfelt even maar besluit dan mam te helpen. Nu ben ik het zat. 'Mam, pap, stop nu!'

Het was geen vraag. Mijn Alfalijnen lichten fel op in paars. Mam en pap lijken alsnog te willen vechten, maar kunnen niet verder. Mam gromt boos naar me. 'Keana, laat me los. Calixtus is kwaadaardig en moet dood.'

Ik loop rustig naar voren, tot ik tussen mam en Calixtus sta. Dan draai ik me naar mam toe. 'Je hebt geen idee, of wel? Ik heb in zijn geest gekeken. Ik heb al zijn redenen gezien. Wat hij gedaan heeft en waarom hij dat gedaan heeft. Ik ken hem beter dan jij. En als Mahaer hem kan vergeven voor het feit dat hij ooit haar Vleugel gedood heeft, dan kan jij hem best vergeven. Even dat je het weet: ik heb al gevochten tegen zijn troepen. Ik heb iemand dicht bij mijn hart bijna zien sterven toen hij nog voor Fiador vocht. Ik heb de dood en verderf hoogstpersoonlijk meegemaakt. Als er hier iemand is die wraak mag nemen ben ik dat. En anders is Mahaer dat. Dus hou nu op met die aanstellerij.'

Mam kijkt nog eens boos naar me. Dan laat ze het gaan. 'Prima. Maar weet dat ik het hier niet mee eens ben. Ik vertrouw hem niet. Hij is onbetrouwbaar en een verrader.'

Calixtus zucht. 'Misschien ooit. Maar nu niet meer. Nu weet ik hoe fout ik zat. Ik ben niet meer de draak die ik eerst was. Ik ben nu loyaal aan Keana en Mahaer, en niemand anders.'

Mam knikt begrijpend. 'Dan zal ik je met rust laten. Het spijt me.'

Calixtus zucht weer. 'Nee. Het spijt mij. Ik was verkeerd bezig. Het was Keana die mij terug bracht op het rechte pad. Door haar geloof ik weer in mijzelf en in anderen. Door haar ben ik eindelijk weer waar ik hoor te zijn. Bij de Vleugels en hun draken.'