Keana

Ik zie Solari vertrekken uit mijn kamer door dwars door de deur te vliegen. Ik hoor Calixtus het buiten de deur uitgillen. Dan hoor ik hem kloppen op de deur. Ik roep dat hij naar binnen mag komen. Hij doet dat ook. Het beeld dat hij ziet is niet fraai: ik lig nog steeds hetzelfde als vlak na de spreuk. Ik heb zo goed als geen energie meer over. Zo weinig dat ik niet eens de moeite wil doen om te bewegen. Calixtus legt een stier voor me neer. 'Hier is het bestelde eten. Heeft u nog iets nodig?'

Calixtus wil weg lopen. Ik roep dat ik hem nodig heb. 'Wacht. Ik wil nog iets kwijt. Over Solari. Ik heb haar hulp nodig, maar ik vertrouw haar niet. Niet helemaal. Ik wil weten wat er aan de hand is. Wat zij hiermee wint. Waarom ze zo makkelijk haar hulp heeft toegezegd. Tot die tijd zal ik haar niet vertrouwen. Ik heb je echt nodig de komende tijd. Kan je erbij blijven om me te adviseren als er iets niet klopt?'

Calixtus knikt. Dan laat ik mijn tanden in de stier zakken. Ik heb zoveel trek dat ik de stier niet eens aan stukken rijt voor ik hem op eet. Ik slik de stier in zijn geheel door. Calixtus zucht. 'We moeten volgens mij maar geen dodenmagie gebruiken de komende tijd. Je zat echt op het einde van je krachten, of niet?'

Ik knik nu. 'Ja. Ik heb nog nooit zoveel energie gebruikt. Ik kon bijna niet meer bewegen. Het scheelde weinig of ik had mijn lichaam opgebruikt. En dan heb ik niet eens de binding aan het einde gebruikt.'

Calixtus lijkt boos te worden. 'Wat? Je vertelt me dat de geest van een Alfa rondzweeft zonder dat de geest gebonden is?'

Ik knik weer. 'Ik had de energie niet meer. Plus dat ik wilde dat ze mij zou helpen uit eigen wil, en niet omdat ze geforceerd is door mijn magie. Ik doe niet aan slavernij, Calixtus.'

Calixtus kijkt bedachtzaam, maar begrijpend. 'Moraal gezien geef ik je gelijk. Je hebt goede bedoelingen. Maar zoals je bij mij al zag: de weg naar hel is geplaveid met goede bedoelingen. Een ongebonden geest kan verschrikkelijk veel schade berokkenen zelfs al is het niet de bedoeling van de geest. Vroeg of laat zal Solari proberen om kattenkwaad uit te halen en dan gaat het verschrikkelijk de verkeerde kant op. Pas alsjeblieft op.'

Ik kan niet geloven dat ik een fout zo groot heb gemaakt. Maar zelfs terwijl ik dat besef begin ik door te hebben dat ik wegglijd in mijn slaap. Mijn ogen glijden dicht en mijn ademhaling vertraagt. De slaap overvalt me.

Ik wordt wakker van Calixtus, die mijn kop door elkaar schud. 'Keana! Wordt wakker! Alsjeblieft, reageer!'

Slaperig knipper ik met mijn ogen. 'Calixtus? Wat is er nu weer aan de hand? Waarom ben je zo paniekerig?'

Solari komt in beeld. Ze ziet er nog steeds hetzelfde uit als eerder, maar er is iets anders. Iets wat ik niet kan plaatsen. Ze spreekt weer met haar honingzoete stem, die klinkt als balsem. 'Ik denk, aan de hand van hoe je naar me kijkt, dat je het al gespot hebt. Nadat je mij gisteren terug hebt gebracht naar deze wereld is onze connectie niet verdwenen. Ik ben weer tot leven aan het komen. Je bent langzaam je energie aan mij aan het geven en een nieuw lichaam voor mij aan het maken. Iets waarvan zelfs ik niet wist dat het in eerste instantie mogelijk was.'

Ik schud mijn kop. 'Ik heb aardig wat magie gebruikt ondertussen, maar een nieuw lichaam maken op welke manier dan ook, op de conventionele manier na, is onmogelijk. Een levend wezen heeft maar een kans op een leven, dat voorbij is zodra het lichaam te beschadigd is om verder te gaan. Het kan niet.'

Solari legt een klauw op me. Om de een of andere reden voelt het massiever dan het zou horen. Het voelt alsof ze ook echt de ruimte inneemt waar ze zweeft. 'Hoe verklaar je dan dat we elkaar nu voelen?'

Ik kan het nog steeds niet geloven. 'Alles wat ik gelezen heb zegt hetzelfde: zodra een wezen dood is kan het geen nieuw lichaam krijgen, op welke manier dan ook. Dit is onverklaarbaar.'

Calixtus buigt zijn nek. 'Dat klopt. Maar een van de boeken die ik las voor ik Fiador moest helpen geeft een antwoord: "Deze halfbloeden zijn vaak even machtig als hun moeders en vervagen de grenzen van de werkelijkheid." Jij bent nog sterker dan een halfbloed. Je bent bijna volbloed.'

Solari knikt. 'Keana, je bent de sterkste Alfa die er bestaat. Je hebt het bloed van acht van de sterkste lijnen die ooit hebben bestaan in je. Ik was nog jong toen de jongste van de andere zeven stierf, maar ik heb de verhalen gehoord van je andere voorouders. Je bent de onbetwiste koningin. Ik zal je alles leren wat ik weet, maar je andere voorouders moeten echt zelf vertellen wat ze weten, want ik weet niet wat ze kunnen.'