Zodra de drie weg zijn beginnen mijn lessen in het Draseril. We beginnen bij de eerste bladzijde, waar een tabel staat met verschillende tekens. Bij elk teken staat welke letter het voorstelt.

Als ik het voor het eerst zie ben ik te verbaasd om iets te zeggen. De tekens hebben helemaal geen betekenis voor me. Calixtus ziet mijn verwarring. 'Het lijkt in eerste instantie erg veel en raar, maar laat het me even uitleggen. Het alfabet is ingedeeld zoals het mensenalfabet is ingedeeld. Het gaat van links naar rechts en van boven naar beneden. Dus dat eerste tekentje linksboven is de A, daarnaast de B en zo gaat het maar door. Dat is dus redelijk simpel. Maar sommige tekens hebben op zichzelf ook nog een betekenis. De Z staat, als het alleen staat, voor een Vleugel. De A op zichzelf, staat natuurlijk voor een alfa.'

Terwijl ik ernaar kijk laat ik het inzakken. Calixtus ziet dat hij een beetje ver is gegaan. 'Het is nog iets ingewikkelder: tekens kunnen namelijk gecombineerd worden. Door een van de helften van de P leeg te laten en daar een A in te schrijven krijg je het woord paar, wat ook mate betekent. Kijk, zo.'

Calixtus gaat verder met de uitleg. In eerste instantie schrijf ik het alfabet over en schrijf ik het mensenalfabet erachter. Ik begrijp wel waarom het drakenalfabet er is: het mensenalfabet is bijna niet leesbaar te schrijven. En door de grotendeels open tekens kunnen tekens gecombineerd worden voor het veel sneller schrijven van zinnen. Naarmate de dag vordert begin ik het schrift langzaam te begrijpen. Wanneer Reilly terugkomt met Mahaer en Jadalco begrijp ik er genoeg van om te beginnen met een van de boeken die Calixtus mee heeft genomen. Reilly komt kijken hoe ik teksten overschrijf. 'Ik weet niet hoe je dat doet, maar ik begrijp er niks van.'

Dan pas merk ik dat ze terug zijn. Als ik omkijk zie ik hoe Mahaer en Calixtus elkaar omhelzen. Reilly ziet het ook. 'Net een stel duiven. Ze kunnen geen moment zonder elkaar doorbrengen voor ze elkaar missen. Ze leek ook niet helemaal erbij met haar gedachten vandaag.'

Dan kom ik weer ter zaken. 'Hoe is het gegaan bij de mensen?'

Reilly gaat zitten. 'Best saai. Eerst wilde een van de raadsleden weten waarom ik er was, vervolgens vroeg een van hun of ik echt de positie van Hoofdvleugel aan jou had doorgegeven. Ik heb ze allemaal gerust gesteld. Toen ze zeker waren dat je de echte Hoofdvleugel was vertelde ik wat er is gebeurd en waarom het raadslid niet meer terug komt. Als bewijs liet ik een van de raadsleden de wijn proberen. Hoewel het raadslid maar een beetje dronk greep hij meteen naar zijn buik. Een van de vrouwen wist het gif te identificeren en genas de man weer. Het bleek een soort zuur gif te zijn.'

Ik kijk haar bedachtzaam aan. 'En het raadslid? Zijn ze het eens met mijn uitspraak?'

Reilly knikt. 'Ze hebben er geen problemen mee. Het bleek dat hij zonder toestemming is vertrokken. De raad had er helemaal niks mee te maken. Het was allemaal zijn eigen werk. De raad heeft ook gezegd dat het raadslid bij zijn vertrek op de zwarte lijst werd gezet. Er werden steeds meer klachten tegen hem opgezet: dingen die hij burgers aan heeft gedaan maar die burgers niet gemeld hebben omdat hij ze had bedreigd. Een van de raadsleden hoort daar ook bij. De raad is blij dat jij het al voor je rekening hebt genomen.'

Ik ben tevreden. Reilly heeft precies gedaan wat ik wilde dat ze zou doen. De mensen staan niet langer meer tegen ons, maar zijn nu behulpzaam. Dan bedenk ik me nog iets. 'Hoe staat het ervoor met Sereslena? Was het fort inderdaad nog bewoond?'

Reilly knikt bedroefd. 'Er waren nog drie kwade draken in Sereslena. De mensen hadden een leger ernaar gestuurd. Geen van de drie draken heeft het overleefd. Een van die drie draken was eerst de mate van Jadalco. Jadalco had haar als vermist opgegeven toen ze niet terug kwam van haar wachttaak een jaar voordat ik Hoofdvleugel werd. Ze bleek naar de Duistere draken overgelopen te hebben. Hij zit er nu enorm mee dat ze dood is, ondanks dat hij de hoop al jaren verloren is.'

Ik kijk naar Jadalco. 'Ik praat zo wel met hem. Ga maar naar jouw kamer toe, fris je op en neem een rustdag. Dit is iets dat ik moet doen.'

Reilly springt van de tafel af en loopt ervan door. Dan ga ik naar Jadalco. 'Jadalco, ik hoorde dat er iets was voorgevallen met jouw mate. Klopt dit?'

Jadalco zucht en verteld het hele verhaal. De pijn is zo rauw dat hij huilt terwijl hij het verteld. Ondertussen denk ik aan een oplossing. Kailen komt dan slaperig uit de slaapkamer. 'Kan het hier wat rustiger?'

Er gaat nog net geen fakkel aan boven mijn kop. 'Kailen, kom eens!'

Zowel Jadalco als Kailen zijn verbaasd. Zodra hij erbij staat leg ik de situatie uit aan Kailen. Dan vertel ik hem wat ik wil doen. 'Mijn idee is, omdat Jadalco nu niet meer in staat is om iemand te verdedigen, dat jij en Jadalco tijdelijk wisselen van Vleugel. Praktisch gezien maakt het geen verschil, behalve dat jij nu bij Reilly blijft slapen en Jadalco bij mij. Je kan het zien als een soort revalidatie.'

Kailen lijkt even boos te worden. Maar als hij het meertje bij de poten van Jadalco ziet ontspant hij weer. Hij kijkt Jadalco aan. 'Jadalco, ik doe dit. Maar niet omdat ik je zo mag. Ik doe dit voor mijn Vleugel. Ik hoop maar dat je dit onthoud.'

Eindelijk is dit hoofdstuk af. Het duurde twee weken, maar het Draseril alfabet is eindelijk afgemaakt. Nu dat alfabet is afgerond kan ik eindelijk weer verder werken aan mijn geliefde Vleugels