Hoofdstuk 4


Keana

'Dat was genoeg. Ik heb gezien wat ik wilde zien.'

Ik sta hijgend in de kamer van de Hoofdvleugel. Ik ben het concept van tijd in zijn geheel kwijt. Reilly en ik hebben veel tijd doorgebracht met een gevecht, en veel krachten gebruikt. Nu het voorbij is kijk ik Reilly aan. Ze leunt zwaar op een van de stoelen. Gek genoeg voel ik me niet vermoeid. Alleen buiten adem. Reilly laat haarzelf in een van de stoelen zakken, en gebaart me om in een andere stoel te gaan zitten. Hoewel ik niet denk dat ze nog veel schade kan doen besluit ik naar haar te luisteren. Als ik zit knikt ze. 'Je bent sterk, dame. En jouw reactietijd is snel. Hoe heb je dat gedaan?'

'Ik heb mijn lichaam zichzelf laten sturen. Mijn kennis alleen gebruikt wanneer elementen in het spel kwamen.'

'Dat is nog nooit eerder gebeurt. En al helemaal niet met een oefengevecht. Je hebt mij, de sterkste Vleugel in vijfhonderd jaar, verslagen met niks anders dan je instinct gesteund door kennis. En daarmee ook meteen de positie van Hoofdvleugel geclaimd.'

'Bedoel je dat ik nu de Vleugel word die al deze Vleugels moet sturen?'

'En jij wordt de belangrijkste bewaakster van de balans.'

'Ik kan dat niet.'

'Je bent nu gekozen. Er is geen keuze meer. Je bent nu mijn opvolgster, zodra je opleiding is voltooid.'

'Ik kan het echt niet. Ik ben nog niet eens volwassen.'

'Hoe oud ben je?'

'Zeventien, mevrouw. Ik word in November achttien.'

'Een Novemberkind dat mij met instinct kan verslaan. Je wordt nu wel enorm interessant. Weet jij wat de positie betekent?'

Ik schud mijn hoofd. Terwijl ik dit doe vallen de haren weg van over mijn hoorns, en valt het licht op de hoorns. Reilly ziet ze. 'Ook nog hoorns? Je bent inderdaad speciaal. Maar terug naar de positie. Het betekent dat je de andere Vleugels leid, en elke wisseling van Seizoenen hun de krachten geeft om het volgende Seizoen te ontketenen. Dus over twee en een halve maand geef je ze de krachten van de winter, en dan drie maanden later de krachten van de lente, enzovoorts. Elke keer dat je ze de krachten van een nieuw Seizoen geeft worden de krachten van het vorige Seizoen weer terug gebracht naar jou. Daarom is de Hoofdvleugel altijd het sterkst. De Hoofdvleugel draagt de krachten van drie Seizoenen in haar of zijn lichaam, vaak zelfs van alle vier de Seizoenen. En de Hoofdvleugel is ook de sterkste verdediging tegen de Draken van het Nachtrijk. Zodra jij de Hoofdvleugel wordt, hoef je zelf de Seizoenen niet te maken. Dat doen de andere Vleugels voor je. Jij zorgt voor de verdediging tegen de draken die ons kwaad willen doen. Je mag wel zelf meedoen aan de Seizoenen, maar het is niet meer jouw taak.'

'Hoe verdedig ik dan iedereen tegen de duistere draken? Ik heb zelf geen controle over mijn krachten. Ik laat ze gewoon maar vloeien.'

'Dat is inderdaad niet hoe het hoort. Maar ik help je wel ermee. Je bent toch hier voor de opleiding?'

'Ehm, ja... Maar ik dacht dat ze in die drie weken alleen maar kennis in mijn hoofd zouden proppen. Hoe ik me moet gedragen als ik mensen tegen kom en dat soort dingen. Niet hoe ik mijn krachten moet gebruiken.'

'De krachten zitten in de kern van de opleiding. Maar ik moet wel zeggen dat ik je hier en daar misschien een avondje ga lenen. Ik heb wat tijd nodig om je dingen te leren.'

'Maar hoe zit het met de krachttest morgen? Ik heb je nu verslagen, wat volgens mij betekent dat ik de volgende Hoofdvleugel wordt. Maar wat als er iemand is die sterk genoeg is om tegen jou te matchen?'

'Er zit deze keer niemand tussen die in de buurt komt. Jij bent, ongetraind, al drie keer sterker dan ik ben. Dit betekent dat voor minstens tien jaar jij de Hoofdvleugel zal zijn. Maar maak je geen zorgen. We hebben al jaren geen last meer gehad van de Duistere draken. En zelfs als ze aanvallen, dan mag je alle draken en vleugels hier aansturen in het gevecht.'

'En wat als ik sterf? Wat als ik mijn taak niet weet te volbrengen?'

'Daar zit het risico wat ik neem: als je faalt dan zal de wereld vergaan. En als je sterft dan wordt de sterkste vleugel de volgende leider. In dit geval ben ik dat. Maar maak je geen zorgen. Eerst moet je nog getraind worden.'

'Kan ik hier ergens verblijven? Ik denk niet dat ik het aankan om elke dag dat stuk te vliegen en dan ook nog eens mijn kop bij de lessen houden.'

'Ben je het dan niet gewend?'

'Wel met lopen. Maar mijn vleugelspieren zijn nog niet groot genoeg hiervoor...'

'Jadalco. Maak jezelf nuttig en vind een goede kamer voor Keana. En waag het niet om een van de dienarenkamers aan haar te geven. Ze is mijn opvolgster.'

Jadalco loopt voor me uit. Hij brengt me een verdieping hoger, en gebaart met een poot dat ik een van de deuren open mag maken.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top