Hoofdstuk 36
Keana
De avond is al snel voorbij. Om wat variatie erin te brengen, en omdat ik al een paar dagen geleden gegeten, ga ik aan de drakentafel liggen. Enkele Vleugels zijn er verontwaardigd over, tot Reilly langskomt en de situatie uitlegt. Een enkele Vleugel komt langs en biedt zijn of haar excuses aan voor de opmerkingen die ze gemaakt hebben, en een van hun toont zelfs begrip voor het feit dat ik het drakenschema aanhoud. Maar dat ik aan de drakentafel zit heeft nog een tweede reden. Ik wil erachter komen wat de draken nou echt over mij denken. Na een tijdje wordt de drank die eerder door het raadslid geschonken was geserveerd. Net als de rest van de draken laat ik het aan me voorbij gaan. En maar goed ook. Enkele van de Vleugels nemen een slok en vallen vervolgens om, naar hun maag grijpend. Ik wordt meteen weer door mijn instinct overgenomen. Een wit aura vormt zich om me, snel uitbreidend om me heen. Al gauw vult mijn aura de hele zaal. Iedereen in het aura geneest van de ziekte in een oogwenk. Zo snel als het aura zich gevormd heeft verdwijnt het ook weer. Alle geraakte Vleugels staan weer op. Met hun komt mijn woede. 'Haal dat raadslid. Nu!'
Zowel Vleugels als draken gaan als een gek de zaal uit. Het duurt niet lang voor twee Vleugels terug komen met het raadslid. Als iedereen er is verander ik naar de Vleugelvorm. 'Raadslid. Je weet waarschijnlijk wel waarom je hier bent. Jouw poging tot moord.'
Het raadslid lacht. 'Ik? Poging tot moord? Je bent gek.'
Van meerdere kanten moeten draken een aantal Vleugels tegenhouden voordat ze het raadslid te lijf gaan. Reilly komt naast me staan. 'Dat de raad zijn krankzinnigheid niet heeft gezien. Je hebt gelijk. Als Hoofdvleugel mag je een rechtszaak tegen hem opzetten. Ik zal je nu wel helpen.'
We lopen naar het podium toe. Een van de Vleugels zet een stoel voor me neer waar ik mezelf in laat zakken. 'Laat iedereen behalve de aangeklaagde zitten.'
Alle Vleugels nemen plaats. De draken gaan liggen. Niemand zegt wat, zelfs het raadslid niet. Dan begin ik de rechtszaak. 'Raadslid, je staat terecht voor de volgende misdaden: belediging van een Hoofdvleugel in dienst, vergiftiging van Vleugels en poging tot moord. Laat de eerste getuigen naar voren komen.'
Jadalco komt naar voren. Hij verteld over de aankomst van het raadslid en hoe hij de tonnen en vaten had aangeboden. Vervolgens komen de draken die de tonnen en vaten hadden meegenomen, die bevestigen dat de afsluitingen kapot waren op dat moment. Daarna komen de Vleugels die over het serveren gingen. Ze vertellen dat de tonnen niet waren aangeraakt vanaf het moment dat ze in de kelders werden geplaatst. Dit maakt het makkelijk voor mij om een uitspraak te doen. Mahaer komt er ook bij. 'Hij is hoe dan ook schuldig. We kunnen hem vasthouden, maar de kans bestaat dat onze banden met de mensen nu zullen verslechteren.'
Reilly denkt even na. 'De mensen moeten leren dat wij niet zomaar alles accepteren. Hij moet gestraft worden. Je kan me morgen na de ceremonie toestemming geven om de uitspraak van vandaag door te geven aan de mensen. Dan kan jij je focussen op al het andere werk dat gedaan moet worden.'
Nu heb ik mijn twijfels. 'Maar wat kan ik hierop zetten? Hij heeft geprobeerd om massamoord te plegen. Bij de mensen zou dat bestraft worden met een executie, maar ik ben geen moordenaar. De enige andere straf die ik kan bedenken is...'
Nog voor ik ben uitgesproken onderbreekt Mahaer me. 'Dat is aan jou. Wij mogen geen voorkennis hebben over de straf. Jij hebt een straf bedacht, dus jij mag de straf bekend maken.'
Mahaer loopt weg. Daarmee draaien Reilly en ik ons naar het raadslid. Ik neem het woord. 'Raadslid, je bent schuldig bevonden aan poging tot moord en vergiftiging, beide met voorbereiding. Waren we mensen geweest onder Olaresa dan hadden we jou tot de dood veroordeeld. Maar wij zijn niet zo barbaars, dus heb ik een andere straf bedacht. Vanaf nu tot de dag dat je sterft zal je in dit kasteel dienen, en zal zowel naar de draken als naar de mensen luisteren. Vanaf nu ben je een gevangene van de Vleugels Van De Seizoenen. Alle rechten die je als raadslid en als mens genoot ben je nu kwijt. Dit oordeel is definitief.'
Het raadslid probeert los te breken. 'Je kan naar de hel gaan met je oordeel! Olaresa zal dit nooit goedkeuren! En als je mij hier houdt dan zal Olaresa de oorlog aan jullie verklaren!'
Reilly houdt haar hand omhoog. 'Daar heb je het mis. Morgen ga ik naar Olaresa en vermeld ik jouw misdaden. Vervolgens doe ik beroep op de Vleugelrechten, die vertellen dat als een mens een misdaad op Vleugel grondgebied begaat, de persoon in kwestie naar Vleugel maatstaven mag worden veroordeeld. Dus succes met een mogelijkheid vinder om eronder uit te komen.'
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top