Hoofdstuk 31
Keana
De volgende ochtend wordt ik wakker zonder Mahaer in mijn kamer. Het is best vreemd om zonder het paarse wonder de ochtend door te komen. Omdat het nog vroeg is en we pas in de middag in Olaresa worden verwacht ga ik alvast aan het werk. Er zijn genoeg dingen die nog geregeld moeten worden. De winterkering staat voor de deur. Daarna moet ik regelen dat mijn eiland de winter doorkomt, en maar hopen dat de nieuwe Vleugels niet te zorgvuldig zijn en een zachte winter maken. Ik ben er al een tijdje mee bezig als Mahaer binnen komt huppelen. Achter haar aan komt een iets serieuzere Calixtus. Aan hun manier van binnen komen kan ik al zien dat Calixtus "ja" heeft gezegd. Om de een of andere reden moet ik aan een pony denken als ik Mahaer zie. Jadalco en Reilly komen naar boven. 'Kan, wie dan ook aan het bonken is, ermee stoppen? Er zijn nog vleugels en draken die aan het slapen waren.'
Mahaer blijft positief. 'Oh, sorry. Ontmoet Calixtus Sena.'
Jadalco kijkt tevreden naar het stel. Reilly is stomverbaasd. 'Wacht eens even. Je wilde hem doden, en nu zijn jullie aan elkaar gekoppeld? Hoe?'
Mahaer lacht. 'Ik ben wat voor hem gaan voelen. Het bleek dat hij ook wat voor mij is gaan voelen. Dus het was een win-win situatie.'
Calixtus duwt zijn kop tegen de schouder van Mahaer aan. 'Wel meer dan wat, schat.'
Reilly lijkt ineens misselijk te worden. 'Kunnen jullie op een ander moment gaan flikflooien? Ik wil graag de rust hebben om verder te slapen!'
Ik wuif haar weg. 'We moeten toch naar Olaresa. Geniet van je slaapochtend.'
Reilly loopt bozig mijn kamer uit. Jadalco stuurt nog een blik die zegt: 'Sorry' en verdwijnt met haar. Daardoor blijven Calixtus, Kailen, Mahaer en ik over. Ondanks dat ik het geweldig voor Mahaer en Calixtus vindt moet ik het feestje afbreken. 'Calixtus, we worden vanmiddag verwacht bij Olaresa. Als we op tijd willen zijn moeten we nu ongeveer vertrekken. Ben je er klaar voor?'
Hij knikt. Mahaer en Kailen springen meteen naar buiten. Als een zeggen ze: 'Wij gaan ook mee!'
Bijna schaamtevol kijk ik naar Calixtus. Hij lacht zich kapot. 'Ik begrijp waarom je ze gekozen hebt, Keana. Die twee zijn echt een en al lol.'
Heeft hij lekker makkelijk te zeggen. Hij gaat niet dagelijks met ze om. Oh, wacht. Hij heeft nu Mahaer... Dat besef komt nu pas binnen. 'Laten we gaan. Die mensen zijn ongeduldig. Heb al eerder bijna problemen gehad omdat ze hun geduld kwijt waren. Ze beseffen maar niet dat een Hoofdvleugel het enorm druk heeft, en ik al helemaal als Alfa. Maar ja, we komen al helemaal niet op tijd als we niet nu vertrekken.'
Daarmee spring ik uit mijn kamer en laat ik mijn Alfa vorm naar voren komen. Calixtus volgt me, maakt een rol in de lucht en klapt zijn enorme vleugels uit. Dan zetten we gezamenlijk koers naar Olaresa. Onderweg blijven Calixtus en Mahaer hun passie voor elkaar tentoon spreiden. Bijna verongelukken ze ook, maar ik ben niet zo slecht dat ik ze uit elkaar haal. Het is nog een jong koppel, en ik kan ze beter maar even laten gaan. Kailen vertoont wel alle tekenen van irritatie. Een glimlach op mijn kop laat het wel snel verdwijnen. 'Laat ze. Jij zou hetzelfde doen als jij een mate had. Trouwens, is het zo slecht dat ze elkaar laten weten dat ze er voor elkaar zijn?'
Kailen gromt. 'Dat is niet erg. Het is meer dat hun constante kleffe gedoe het vliegen een stuk ongemakkelijker maakt, en een stuk gevaarlijker. Heb liever een beetje rust tijdens een lange vlucht zoals deze. Plus: nu zitten ze vol energie, maar als dit de hele tijd zo door blijft gaan dan gaan ze straks zeuren dat ze last hebben van hun vleugels. En wie zitten er dan mee? Wij. Dat wil ik niet. Daar ben ik boos om.'
Een glimlach kruipt op mijn gezicht. 'Is dat het? Maak je geen zorgen! Ik heb dat volledig onder controle. Ik heb nog wat Alfa krachten die ik kan gebruiken mocht er zoiets gebeuren. Ik kan hun vermoeidheid wegnemen mocht dat gebeuren. En ik kan het vliegen makkelijker of moeilijker laten verlopen.'
Kailen kijkt verbaasd naar me. 'Hoe? En Hoe kan je dat weten?'
Ondanks dat ik mijn best doe kan ik niet voorkomen dat een zelfvoldane glimlach op mijn gezicht kruipt. 'Ik heb eindelijk het juiste boek gevonden. Het lag ergens achterin de bibliotheek, in een verborgen lade. Een volledige encyclopedie over Alfa krachten en hoe een Alfa ze moet gebruiken. Geschreven door de laatste Alfa voor mogelijke toekomstige Alfa's. Ik heb eigenlijk nog heel wat oefening nodig, maar het is iets.'
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top