Calixtus

De witte draak met de rare strepen is de Hoofdvleugel? Ik dacht alleen dat de half draken Hoofdvleugel konden worden. 'Dus u bent de Hoofdvleugel? Niet een van die half draken?'

Ze lacht nu nog harder. Een angst voor instortingsgevaar begint in me te dagen. Haar strepen lichten op met paarse tinten. Op haar opgevouwen vleugels zijn meer strepen zichtbaar. Het gevoel van angst dat ik voorheen had in haar buurt heb ik nu niet. Hebben die strepen soms invloed op de emoties van de draken om haar heen? Eindelijk komt ze een beetje bij. 'Nee. Ik ben de Hoofdvleugel. Mijn naam is Keana. Alfa van de Seizoenen. Welkom op mijn eiland.'

Een Alfa als Hoofdvleugel? Waren de Alfa's niet uitgestorven? De draken aan beide kanten van me buigen hun nekken kort en gaan ervan door. De paarse draak blijft wel in de kamer. Ik heb een gevoel dat ze nog lang niet klaar is met me. De draak die haarzelf als Keana had voorgesteld gebaart naar een van de kuilen in de vloer. Blijkbaar wil ze dat ik in de kuil ga liggen. Beter om haar niet boos te maken en naar haar te luisteren. Daarom ga ik maar liggen in de kuil. Op dat moment stormen een groene draak en een Vleugel binnen. 'Wat was dat gedonder? Keana, ben je in orde?'

De witte draak kijkt niet om. 'Reilly, Jadalco. Jullie zijn precies op tijd. Kom erbij.'

De Vleugel pakt er een stoel bij en gaat zitten vlak bij Keana. De draak gaat met een grom in de enige vrije kuil in de kamer liggen. Van hem wordt ik wel bang. Dan neemt Keana het woord weer. 'Dit is Calixtus.'

De groene draak gaat meteen over in de aanval. Voordat hij in de buurt komt lichten de strepen van Keana fel paars op, en de groene draak kan niet meer bewegen. Een kort order later loopt hij terug naar de kuil en gaat hij weer liggen. Ze gaat verder. 'Calixtus wil mijn genade naar onze kant. Voordat dit kan gebeuren wil ik wel iets anders weten. Calixtus, ben je bereid om te werken om alles wat je verkeerd hebt gedaan recht te zetten?'

Daarmee til ik mijn kop op. Hoop vult me. Eindelijk geeft iemand me een kans. 'Dat ben ik, mevrouw. Ik weet dat veel van de dingen die ik gedaan heb niet te repareren vallen, maar wat te repareren valt wil ik repareren. Mijn tijden als een Duistere draak zijn ten einde.'

Keana

Wat moet ik met hem aan? Hij lijkt me eerlijk, maar wat als hij liegt en ons verraad? Dan heb ik een moordende draak in ons midden toe gelaten. Het antwoord komt ineens binnen. Ik moet hem testen. 'In dat geval zal ik je mijn genade schenken. Maar op een voorwaarde. In de komende tijd ga ik je een paar tests geven. Als je door de tests heen komt dan zal ik je formeel genade schenken, en jouw naam opschonen bij zowel de Seizoenen als bij de mensen. Faal je, dan ben je voorgoed jouw welkom en dat van al jouw Duistere vrienden kwijt. Mahaer, geef hem een kamer. Zorg ervoor dat het een beetje een redelijke kamer is, en geen kerker. En waag het niet hem te vermoorden onderweg, want dan kan je de komende tijd in de kerkers slapen.'

Mahaer knikt en doet een van de deuren open. De deuren leiden naar een gang. Voordat Calixtus Mahaer achtervolgt bedankt hij me. 'Bedankt dat u mij een tweede kans wilt geven. Ik heb mijn leven verspild aan iemand die het niet waard was om te volgen en dat besef ik me nu. Bedankt dat ik het opnieuw mag proberen.'

Ik kijk hem aan. 'Morgen krijg je de eerste test voorgeschoteld. En onthoud: als je mijn vertrouwen schaad dan ben je nergens veilig voor mijn toorn. Ga nu achter Mahaer aan. En mocht ze jou iets aandoen dan hoef je het alleen maar te zeggen en het bewijs te laten zien. In dat geval krijgt Mahaer de lading over haar heen.'

Hij buigt zijn nek voor me en loopt achter Mahaer aan. Zodra de twee weg zijn is het Jadalco die spreekt. 'Ben je helemaal gek geworden? Je laat hem binnen in ons grootste bolwerk en laat hem zelfs blijven? Hij is een moordenaar! Hij heeft meerdere draken gedood en meer Vleugelbloed laten stromen dan hij bloed in zijn lichaam heeft! Je kan dit niet menen!'

'Ik meen het wel degelijk. Er is iets wat René tegen me zei, twee dagen geleden. Hij vertelde me dat de dood een deel van het leven is. Iets wat niet te voorkomen is. Maar de dood is niet omkeerbaar, zelfs niet voor een Alfa. Ik kan de Vleugels die onder zijn klauwen gestorven zijn niet terugbrengen. Hem doden zou daar geen verandering in brengen. Maar we kunnen wel voorkomen dat er meer Vleugels sterven, door hem de kans te geven te veranderen. Met de juiste stimulatie kan iedereen veranderen. Hij heeft de weg al gevonden. Nu is het aan ons hem te helpen de weg te volgen.'

Jadalco kijkt me aan alsof ik in de oude drakentaal sprak. Reilly is nu degene die reageert. 'Dat waren wijze woorden. Ik hoop dat ik ooit hem kan vergeven voor de doden die hij heeft veroorzaakt. Maar voor nu is de pijn te vers.'

'Die grijze draak was...'

'De draak die mij had uitgekozen, ja. Riordan. De draak van de winternachten.'