Calixtus

Een gevoel van voldoening vervult me. Eindelijk kan ik vechten. Hoe lang ik er niet voor getraind heb. De draken die ik uitgekozen heb zien er hetzelfde uit als ik: ze zitten vol geluk. Ze kunnen eindelijk laten zien wat ze waard zijn. Maar daar heb ik geen interesse in. Ik wil alleen vechten. Jammer dat die draak en Vleugel van het eerste eiland vluchtte. Maar ja, we hebben nog een kans. Na dagen vliegen geef ik het niet op na een eiland. Het volgende eiland doemt op. Het is niet al te groot, maar ziet er wel uit als een eiland waar ik op wil leven als de oorlog voorbij is. Maar eerst de Seizoenen doden. Uit de grot komt een enkele donkerbeige draak, met een bruine Vleugel achter hem aan lopend. Een glimlach kruipt op mijn bek. De draken die bij me zijn weten precies wat ze moeten doen, en maken zich klaar voor de aanval. We willen net beginnen als een spierwitte draak opduikt, gevolgd door tientallen draken. De draak heeft felrode lijnen lopen die beginnen bij de basis van haar kop en eindigen op haar staart. De lijnen lopen door op de vleugels, waar ze ingewikkelde patronen vormen. De draak is oogverblindend, en als ik haar zie vult een gevoel van enorme angst me. De draken die haar volgen zien er uit als doodgewone draken, maar ook die maken me bang. Ze zijn niet bang. Elke beweging die de witte draak maakt wordt naadloos gekopieerd door de andere draken. De draak komt zo dicht bij dat het blauw van haar ogen bijna voelbaar is. En dan knalt ze vol tegen me aan. De klap gooit me uit balans, waardoor ik snel hoogte verlies. Net op tijd krijg ik mijn balans weer terug. Door mijn omgeving af te speuren vind ik de witte draak weer. Ze maakt in een zeer korte tijd drie draken af, en een vierde vliegt zwaar gewond weg. De draken die ik hier zie vechten lijken helemaal niet op de Seizoenen. Ze lijken veel meer vastbesloten dan ik verwacht had. Het volgende wat ik doe lijkt mij dan ook het verstandigste. 'Terugtrekken! Allemaal terugtrekken! Laat de aanval maar zitten!'

Een van de draken die ik had uitgekozen komt naar me toe. 'Maar Fiador! Hij maakt ons allemaal af!'

Ik grom naar hem. 'Laat Fiador maar aan mij over. Trek je terug of je wordt vermoord door de Seizoenen.'

Keana

Na een kort gevecht trekken de Duistere draken zich terug. Ik voel me verschrikkelijk, vanwege alle draken die ik gedood heb. Ik zit onder het bloed en ik voel me licht vermoeid. Maar ergens heb ik toch een gelukkig gevoel. Ik heb Balmoral en René geholpen. Als ik aan ze denk komen ze precies opdagen. Balmoral is gewond, maar ze zijn geen van beide in levensgevaar. Hij spreekt. 'Ik kan niet geloven dat de onzekere meid die ik de Vleugels van de Herfst heb gegeven dezelfde is als de meid die voor me vliegt. Dat was een knap staaltje vechtwerk, dame.'

Ik kijk rond. Een paar van de draken die met me meegekomen waren zijn ook gewond. Een van de draken is gestorven, en zijn Vleugel knielt huilend bij zijn lichaam. Verdriet vult me. Het is René die me weer terug haalt. 'Hé! Niet verdrietig zijn! De draken hier geven graag hun levens voor je! Je bent de Alfa! De sterkste levende draak in Sestana!'

'En een draken moordenares. En ik kon niet voorkomen dat die draak eraan ging. Al die krachten, en ik kan niet voorkomen dat iemand die ervoor gekozen heeft om mij te volgen eraan gaat. Als ik niet eens bij een schermutseling kan voorkomen dat er iemand sterft, hoe kan ik het dan doen bij een grote aanval? Ik ben niet de Alfa die deze draken nodig hebben.'

Hij lacht. 'Is dat waar jij je zorgen om maakt? Natuurlijk is het jammer dat een draak is gestorven. En ja, ik vind het ook zonde van zijn leven. Maar de dood is een deel van het leven. We moeten er maar me om leren gaan. Potver. Ik begin te lijken op mijn moeder, nadat mijn vader stierf in een ongeluk met de paarden ren.'

Dat was precies de humor die ik nodig had. Eindelijk begrijp ik het. 'Ik ben blij dat je er bij bent, en jullie in orde zijn. ik was bang dat jullie eraan zouden gaan tijdens het gevecht.'

René kijkt naar Balmoral. 'Wij waren ook bang voor jou. Je hebt natuurlijk leren vechten, maar nog nooit als een draak. Je leek het alleen wel onder controle te hebben. Misschien kan je Balmoral een paar trucjes leren. Hij is nog slechter dan ik.'

Daarmee is de stemming meteen verlicht. Zijn opmerkingen blijven in mijn hoofd zweven terwijl ik naar huis vlieg.

Nu bij hoofdstuk 24, met de veranderingen tussen Karakters steeds vaker voorkomend weet ik niet zeker meer of het duidelijk is. Daarom wil ik graag vragen aan eventuele lezers of het duidelijk genoeg is of niet. ook wil ik vragen als het niet duidelijk is wat een alternatief is. (liever geen P.O.V., want ik weet niet wat het betekent...)