Keana

Mijn oogleden voelen aan als lood wanneer ik eindelijk weer bijkom. Mijn hoofd bonkt en een van mijn vleugels voelt rauw aan. Met moeite krijg ik het voor elkaar om rechtop te zitten. Een paar meter van het voeteneind van het bed ligt Mahaer. Jadalco ligt tegen haar aan, en Reilly zit weer tegen Jadalco aan. Reilly is de eerste die spot dat ik wakker ben. 'Keana! Je bent er weer!'

Haar enthousiasme is erg aanstekelijk, maar ook pijnlijk voor mijn oren. 'Wat is er gebeurt?'

Ze klimt bij me op het bed, en legt een arm over mijn schouder heen. 'Het is eindelijk bekend hoeveel Alfabloed je hebt. Je bent een bijna volbloed Alfa. De eerste die ooit in Sestana heeft rondgelopen. Jouw Alfakant heeft van haarzelf laten horen. En dat is zorgelijk.'

'Waarom?'

'Je Alfakant gaat alleen maar sterker worden. Dit betekent dat ik mogelijk niet sterk genoeg ga zijn op je achttiende verjaardag om je krachten te onderdrukken.'

'Hoe zit het met de les? Heb ik de les nu verpest?'

'Ja. Maar maak je geen zorgen. Er komt heus nog wel een mogelijkheid. En anders leren de draken het wel aan hun Vleugels. Wat belangrijker is, is dat je Alfa kant nu weer aan het slapen is. Ik heb een deel van je macht geleend om je in een Alfaslaap te brengen, en vervolgens samen met Jadalco en Mahaer je Alfa onder controle gebracht. Je hebt een halve dag geslapen.'

'Het is dus nu midden in de nacht?'

'Ja. En jij bent weer genezen. Kom, dan gaan we even eten. En laat die twee nog maar even slapen. Ze hebben het nodig. Ik heb veel van hun krachten gebruikt.'

De rest van de week is redelijk rustig. Ik wordt voor het grootste deel met rust gelaten. En blij ook. Ik heb de kans om voor mijn examens te leren, en Reilly heeft de kans om me te leren wat het betekent om een Hoofdvleugel te zijn. Ook leren we eindelijk onze krachten te gebruiken. En ik blijk er een hoop te hebben, waardoor ik al snel met meerdere Vleugels tegelijk aan het oefenen ben. Van Martin zie ik geen sporen meer. Hij lijkt verdwenen te zijn. Voor de rest ben ik vooral bezig met het leren kennen van verschillende draken, om de keuze makkelijker te maken. Een aantal draken vallen al meteen af. Ik vind ze te passief, en een paar zijn gewoon te saai. Een enkele draak is wel aardig, maar lijkt me niet helemaal passend. Een draak trekt mijn aandacht. Een zwarte draak met de naam Lorcan. Hij is erg op zichzelf, maar opende wel later in het gesprek. In de derde week vraagt Reilly aan ons of we al de draken hadden ontmoet. Ik was de enige die een lijst kon laten zien, waarnaar Reilly me naar de missende draken stuurde. De rest kreeg ondertussen op hun donder. De rest van de week gaat weer rustig. De laatste lessen bleken pas achteraf examens te zijn, en op een na waren we allemaal geslaagd. Mijn cijferlijst komt uiteindelijk neer op drie enen en een drie. Maar ja, die drie was voor krachtbeheersing, waar ik iets werd overgenomen door mijn drakenkant. Vervolgens is het de avond waar ik naar op heb gekeken. Tijd om een draak uit te zoeken. Ik ga naar de ingang van het kasteel toe, samen met de rest van de groep. Als volgende Hoofdvleugel mag ik natuurlijk als eerste kiezen. Reilly haalt me wanneer de draken verzameld zijn. 'Het is tijd. En kies met je hart, want je zult minstens een jaar met die draak doorbrengen.'

Ik loop het plein op. De verzamelde draken kijken als een naar mij. Sommige draken zien er iets gespannen uit. Zo ook de draak die ik heb uitgekozen. De draak stond niet op mijn lijst, maar ik weet zeker dat hij mijn draak is. En het duurt niet lang voor ik hem gevonden heb. 'Kailen, ik heb voor jou gekozen. Accepteer jij mij als jouw Vleugel?'

Een zwarte draak kijkt opgelucht naar de andere draken. 'Ik twijfel er niet over, Keana. Ik wordt graag jouw draak.'

De zwarte draak komt uit de hoek waar hij lag, en gaat met opgeheven hoofd naast me staan. Reilly loopt naar ons toe, statig als ze is. 'Een keuze vanuit je hart. Kailen, jij hebt natuurlijk al eerder een vleugel gehad, maar die heeft je verraden. Weet je zeker dat je klaar bent voor een nieuwe Vleugel?'

'Na het gesprek met Balmoral wel. Ik ben klaar om de Seizoenen weer te dienen.'

Ze houdt haar beiden handen uitgestrekt. 'Leg beiden een van je lichaamsdelen op mijn hand, en zeg mij na.'

Ik leg mijn linker arm op haar hand, en Kailen zijn rechter klauw. Dan zegt Reilly de eed op. 'De nacht is jong, en de balans is perfect. Ik zweer hierbij om die balans te bewaken, en om de volgende bewakers van de balans op te leiden. Mijn leven voor de balans, en de balans voor mijn leven.'