Keana

Die middag hebben we alweer lessen. We hebben twee lessen in de middag, om het gebrek in tijd te overwinnen. De rest is onrustig, en heeft het over de eerste test. Ik vertel maar niet dat ik geslaagd ben. Ik ben al vervreemd genoeg. Reilly zorgt voor stilte, en begint met Drakenverzorging. Ik kies weer de paarse draak uit, en aai haar over haar kaaklijn. Mijn schubben kleuren weer paars, maar ik let er niet op. 'Hoe heet je, oh paarse draak?'

Eindelijk hoor ik haar stem. 'Ik heet Mahaer, Alfabloed. Mahaer Sena.'

Ze drukt haar snuit tegen mijn buik aan, en de Alfalijnen lichten paars op. Mahaer sluit haar ogen. Even voel ik haar lichaam zoals zij het voelt, en voel ik hoe zij mijn Alfa afkomst kan voelen. Ik keer alleen ook snel terug naar mijn eigen lichaam. Zodra ik weer terug ben buigt ze haar nek. Als ze dat doet roept een van de Vleugels: 'Dit is niet eerlijk! Hoe kan het dat zij wel gerespecteerd wordt door de draak die zij heeft uitgekozen, terwijl ik al moeite heb met een veel makkelijkere draak? En waarom heeft ze die lichtgevende lijnen?'

Ik draai me boos om, en ben al meteen klaar om de Vleugel te laten voelen wat hij heeft veroorzaakt. Hij is minstens een kop groter, maar hij heeft niet mijn krachten. En Mahaer staat ook al klaar voor de aanval. Voordat het gebeurt komt Reilly ertussen. 'Martin, klaar nu. Dit is iets tussen mij en Keana.'

De Vleugel, Martin, is er overduidelijk niet klaar mee. 'Ik stop helemaal niet! Jij probeert iedereen hier weg te cijferen voor die Vleugel daar, met een paar leuke trucjes. Maar ik zal je iets vertellen: niemand cijfert mij weg. Ik ben hier gekomen om een Vleugel te worden, en ik ga dus weg als een Vleugel.'

Ik ben Martin zat. 'Jij wilt dus weten waarom ik die strepen heb? Waarom ik mijn schubben van kleur kan laten veranderen? Waarom ik in de nacht kan zien? Waarom ik jouw smerige geur van hier kan ruiken? Prima. Maar dan laat ik het ook aan je voelen!'

Reilly houdt me tegen voor ik Martin kan aanvallen. De ontlading van mijn krachten wordt niet helemaal door haar tegen gehouden, maar er raakt niemand gewond. Ze neemt het over van me, en houdt haar hoofd koel. 'Martin, jij weet niks over haar. Niemand hier weet precies wat er in haar omgaat. En ik heb het niet over haar geest. Keana hier is een nakomeling van een of meerdere Alfa's. Die strepen van haar zijn Alfalijnen. Ik weet niet waarom haar schubben verkleuren, of waarom ze nachtvisie heeft, of zelfs waarom haar neus zo sterk is. Niemand weet dit. Maar ik weet wel dat de paarse draak zojuist haarzelf aan Keana heeft gezworen, dus dat je maar beter kan oppassen met wat je tegen haar zegt. Geloof me, geen mens, Vleugel of draak wil vechten tegen een draak die voor zijn of haar Alfa vecht. Al helemaal niet als het gaat om een boze Alfa. En over jouw problemen met je draak: misschien moet je proberen om minder laf te zijn en een sterkere draak uitzoeken. Of lees je boek eens door. Keana had namelijk geen problemen met haar paarse draak de eerste keer, en toen werkte haar Alfa krachten nog zo goed als niet.'

De andere Vleugels kijken nu verbaasd naar mij. De enige die nu teleurgesteld naar me kijkt is René. Die blauwe ogen zien er verschrikkelijk uit als ze verdrietig zijn. Ik moet het hem nog een keer uitleggen. Maar niet nu. Reilly zet de les voort, en ik moet meteen beginnen met het behandelen van de schimmel op de buik van Mahaer. Vervolgens schuur en polijst ik de schubben, en maak ik de randen van haar klauwen schoon. Bij dat laatste gedeelte wordt ik zelf pissig. 'Kan je niet af en toe je klauwen schoon likken of zo? Er zit hier een halve liter opgedroogd bloed, en dat krijg ik nooit allemaal weg. Je weet dat bloed vlekken achter laat?'

Ze kijkt hoe ik met een haak het bloed weg haal. 'Ik hou niet van bloed. Het verpest de smaak van alles. Kan er geen prooi zijn zonder bloed?'

Dat verlicht mijn humeur een beetje. Zodra het bloed weg is poets ik de klauwen op, en verzorg ik haar hoorns. Ik eindig met het oppoetsen van haar vleugels. Als ik klaar ben kijkt ze tevreden naar haar lichaam. 'Bedankt, Alfa. Maar is dit niet onder u? Ik bedoel maar: u maakt mij schoon terwijl u de baas hoort te zijn van al deze draken.'

Ik kijk rond. 'Ik denk niet dat ze dat goed zouden vinden. Ik leer hier hoe ik een Vleugel moet zijn. Niet hoe ik een Alfa moet zijn. En tuurlijk, het schoonmaken is irritant, maar het is noodzakelijk. Anders heb ik binnenkort mijn eigen draak, en dan sterft hij of zij omdat de schubben weggerot zijn. Dan ben ik er nog slechter van af.'

'Ik zal er altijd zijn om u te beschermen.'

'Alsjeblieft geen u meer. Ik ben zeventien. Ik heb geen ervaring als Alfa.'

'Dat zal vanzelf komen. Maar je bent vanaf nu niet meer alleen. Je hebt mij aan je zijde.'