CHAPTER 5
ASHLEIGH
Maaga akong nagising dahil tumunog ang aking cellphone. Kinapa ko ito sa gilid ng aking kama.
“Hello?” tanong ko sa taong tumawag sa akin sa kabilang linya.
“Where are you?” natigilan ako sa boses dahil lalaki ito.
“Hey, where are you? Are you deaf or what?” tanong niya ulit. Sino ba ’tong taong ’to na tumawag sa akin dis-oras na ng gabi?
“Hey?! tawag niya ulit na tumaas ang kanyang boses.
“You know what, I know a girl who makes a lot of noise and her voice is really annoying.” bumangon ako para mapakinggan ko siya ng husto.
“But, she has this personality that you will like.....” tumahimik siya bigla.
Hanggang sa nakarinig na lang ako ng parang tumatawag ng uwak.
Sino ba ’to? Tiningnan ko ang aking cellphone hindi naman naka register number niya rito sa phone ko.
Teka? Sumusuka ba siya? Lasing ata ’tong taong ’to! Ganda ng trip ah! Ako pa talaga ang tinawagan...mahimbing akong natutulog!
Pinatay ko ang tawag at ginulo ang aking buhok. Ano ba'ng ng trip niya? Sino ba ’yon. At sa akin pa talaga magkwento tungkol sa babae niya? Ano ako rito Dj sa radyo!?
Tumayo ako para uminom ng tubig. Bumalik ako sa aking pagka-upo. Sino ba ’yon? Tanong ko sa aking isipan.
Tiningnan ko ang orasan na nakasabit sa ding-ding alas tres na pala ng madaling araw. Jusko! Paano ako makakatulog ulit nito? Mahihirapan na ako sa pagtulog nito ulit.
Humiga ako at pilit na ipinikit ang aking mata. Paiba-iba ako ng posisyon dahil nahihirapan na talaga akong matulog ulit.
Hanggang sa nag alas kwatro na ng madaling araw. Pinilit ko pa rin ang aking sarili na matulog. Hanggang sa nakatulog na ako.
Nagising ako ng alas siete ng umaga, dali-dali akong bumangon para maligo. Hindi na ako nakapagsaing dahil sigurado akong malalate na ako ngayon.
Pagkatapos kong maligo ay agad akong nagbihis. Naglagay ng konting make-up at liptint nakalugay lang ang aking buhok.
Pagdating ko ng opisina nagpapasalamat ako dahil wala pa ang aking boss na si Sir Luke. Nakahinga ako ng maluwag.
Nag-templa ako ng kape at umupo sa aking pwesto na kung saan ang aking mesa.
May napasin ako sa kanyang mesa kaya tumayo ako para tingnan 'yon. Lumapit ako at tiningnan ang piraso ng papel.
Kinuha ko ito at nagulat ako dahil number ko ito. Bakit nandito ’to?
Laking gulat ko dahil biglang bumukas ang pinto. Naestatwa ako sa aking kinatatayuan hindi ako makagalaw dahil tanging ang narinig ko lang ay ang mga yapak ni Sir Luke.
As he entered the office, I know his mind was abuzz with plans and ideas for his upcoming business trip. He barely not notice me standing in front of his table. I greeted him.
“Good morning, Sir Luke,” I said with a bright grin.
He nodded absentmindedly and continued to make his way towards his desk. Just as he was about to reach it, I crash and felt something soft collide with his chest. Startled, he looked down and saw me had tripped on a loose carpet and was now sprawled on top of him.
Our eyes met and for a moment, neither of us moved. But Sir Luke gaze flicked down to my parted lips, I can feel his heart skipped a beat. In a split second, he noticed that were in an incredibly compromising position and he tried to push me off, but the damage had already been done.
Our lips met in a messy, accidental kiss.
My eyes widened in shock and I pulled back immediately, my cheeks flushed with embarrassment. Sir Luke, on the other hand, I know he couldn't help but feel a jolt of electricity run through his body. I had never felt such a strong attraction towards anyone before and I couldn't deny that the kiss had left me wanting more.
After realizing what had just happened, Sir Luke cleared his throat and straightened himself up.
“I-I'm so sorry, Ashleigh. Are you alright?” he asked me with his voice stuttered.
I nodded, and I know my face still in red. “Yes, sir. I-I'm fine.” nauutal kong sagot sa kanya.
Unang tumayo si Sir Luke and he reached out a hand to help me up, but as I took it, our fingers brushed and I felt a spark of electricity shoot through my body. Sir Luke quickly pulled away and took a step back, trying to regain his composure.
Tumayo ako ako at tiningnan ang aking tuhod na namumula. “Aww.” hiyaw ko dahil sa hapdi.
“I-I'll go get some ice for your knee,” he muttered, he can't focused and his mind still reeling from the unexpected kiss.
I watched him walk out of the office, my heart racing. I couldn't believe that I had just kissed my boss, and even though it was an accident, I couldn't deny that it had been the most electrifying moment of my life.
As Sir Luke returned with the ice, I can see he's concerned faced and I couldn't help, he rushed into me with full of emotion towards me. I had always admired him for he's dedication and hard work, but now I saw him in a whole new light. I couldn't wait to get to know him more and see where our accidental kiss would take us.
“Ano ba itong mga iniisip ko hindi na ito tama. Kulang lang talaga ako sa tulog, tama kulang lang ako sa tulog.” bulong ko sa aking sarili.
“May sinasabi ka?” nanlaki ang aking mata ng napagtanto kong kaharap ko pala talaga siya. Naglalagay ng yelo sa aking tuhod.
“O-Okay na po ako, S-Sir L-Luke. Salamat po.” mabilis akong naglakad patungo sa aking mesa na hindi siya tiningnan. Nagbusy-busyhan ako sa aking mesa. Ginalaw ang hindi dapat galawan sa aking mesa.
Natigilan ako at napatingin sa katawan na nakaharap sa akin. Dahan-dahan ko itong tiningnan at nagtagpo ang mata namin ni Sir Luke.
“Are you okay?” tanong niya.
“Y-Yes, Sir,” sagot ko. Bat ba ako nauutal ano ba’ng nangyayari sa akin?
“Are you sure ’bout that?” tanong niya ulit sa akin.
“Yes po, Sir. Bakit po anong gagawin niyo, Sir kung sasabihin kong hindi ako ‘okay’?” natigilan siya sa aking tanong at ang pagpalit ng aking mukha sa kanyang mukha.
“What are you doing?” bahagya siyang napaatras at namumula ang kanyang pisngi.
“Sir Luke, nilalagnat po ba kayo?” nakangising tanong ko sa kanya.
“H-Hindi naman b-bakit mo na tanong?” alam kong kinakabahan siya.
Gumana na naman ang pagiging loko-loko kong tao.
“Bakit namumula ka? Di kaya namumula ka dahil sa akin, Sir?” nakangising tanong ko sa kanya.
Hindi siya sumagot at mabilis itong bumalik sa kanyang mesa. Sinundan ko siya ng tingin. Nagtama ang aming tingin, hindi pa rin nawawala ang pamumula ng kanyang pisngi.
“Sir Luke,” tawag ko sa kanya.
Napahagikhik ako dahil hindi niya ako pinapansin. “Sir Luke,” tawag ko ulit pero deadma pa rin niya ako.
“Bakla ka ba?” tanong ko at tumawa ng malakas.
“Say it again.” napatigil ako sa aking pagtawa ng nakalapit na siya sa akin at inilapit ang kanyang mukha sa aking mukha.
Ang bilis naman n'yang nakarating sa pwesto ko? Tanong ko sa aking isipan.
“Say it again, hindi ako magdadalawang-isip na buntisin ka.” lumabas siya ng opisina at ako naman ay parang natanggalan ng tinik sa paa. Nanginginig ang aking paa at tulayan akong napaupo sa aking upuan.
Nakakatakot pala biruin si Sir Luke. Sabi ko at napahilamos na lamang ako ng aking mukha gamit ang aking kamay.
©iKnowImNewbie
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top