'Er is er een jarig hoera!Hoera! Dat kun je wel zien dat is zij!' hoor ik mensen zingen en langzaam word ik wakker.

'Gefeliciteerd met je 16de verjaardag Jazz, je ouders hadden me verteld dat je op 16 november jarig ben.' zegt Ashton vrolijk tegen me en geeft me een knuffel. Wat! Hoe kan ik mijn verjaardag vergeten? Tuurlijk, ik ben op 16 november jarig. Hoe stom!

'Dankje Ash! Ik was het helemaal vergeten.' grinnik ik en de jongens schieten in de lach.

'Hoe kan jij je verjaardag vergeten?' vraagt Michael lachend en ik schiet nu ook in de lach. Deze jongens zijn te vertrouwen!

'Wil je ons vertellen hoe het is gebeurd dat je geen vertrouwen meer hebt in de mensen? Wij zijn erg benieuwd en we zijn te vertrouwen.' vragen de jongens en ik slik moeilijk. Nu al? Ik ben hier nog geen eens een dag.

'Moet het nu al? Ik ben hier nog geen dag en jullie willen dat nu al weten!' roep ik geschrokken uit en ik meteen ben ik klaar wakker.

'Hey rustig. Je moet het niet vertellen, alleen als je het wilt!' zegt Calum en slaat zijn armen om me heen. Ik laat het toe en knuffel hem terug, waarna ik de andere jongens een ah geluid hoor maken. Dan laat ik Calum weer los en kijk ze allemaal aan.

'Waar blijft die taart? Ik heb de taart niet eens gezien!' vraag ik en zie Ashton grinniken. Ik spring op en wil naar de keuken toe rennen, maar Luke houdt me tegen.

'Hier blijven kleintje!' lacht Luke en ik zie hoe Ashton snel naar de keuken rent. Ik stop meteen en voel dat Luke me weer los laat. Zachtjes grinnik ik en ik wil naar de keuken rennen, maar dan voel ik hoe Luke zijn armen weer om me heen slaat. 'Wat had ik gezegd?'

'Naar de keuken gaan!' zeg ik en schiet in de lach door zijn blik. Hij kan zo grappig kijken, maar dan ook echt op de verkeerde momenten! Als het aan mij lag, had ik nu al naar de keuken toe gerent. Althans daarvoor was het een perfecte timing geweest!

'Iedereen zitten! En hou Jazzy trouwens even vast, anders valt ze meteen aan!' hoor ik Ashton vanuit de keuken roepen. Ik grinnik en voel hoe 3 man me vast pakken, waarna ze me op de bank duwen. Niet lang daarna gaan ze boven op me zitten, terwijl ik onder hun lig te spartelen als een vis op het droge land.

'Jongens, waar is Jazz?' hoor ik Ashton vragen, die kennelijk al de woonkamer is ingekomen.

'Ze wou geen taart, ze is naar boven!' hoor ik de jongens in koor zeggen.

'TAAAAAART!!!!' schreeuw ik vanonder de jongens vandaan en probeer onder hun vandaan te komen, maar zonder succes. 'JONGENS! GA VAN ME AF! JULLIE PLETTEN ME!'

Ik hoor hoe Ashton in de lach schiet en ik zie hoe hij een dienblad op tafel neerzet, met daarop stukjes taart en een vork. Dan komt hij naar ons toe lopen en ik verwacht dat hij ook net zoals de andere jongens boven op me gaat zitten. Maar in plaats daarvan pakt hij mijn armen beet en begint me onder de jongens vandaan te trekken.

'Tja, zo kan je de taart niet aanvallen! Het is wel goed bedacht, boys.' lacht Ashton en trekt me eindelijk vanonder de jongens vandaan. Door dat ik onder hun vandaan ben getrokken, vallen de jongens letterlijk naast de bank van het lachen. Die liggen de rest van de dag helemaal stuk! 'Kom maar bij mij zitten. Ik ga niet boven op jou zitten, dat doen allen Luke, Calum en Michael.'

Ik loop met Ashton mee naar een andere bank en voordat ik me op de bank laat ploffen, pak ik twee borden. Stiekem zet ik een taartje naast me neer en doe net alsof ik er gewoon een heb gepakt. Iedereen pakt een stukje taart, jammer genoeg heeft Ashton al een stukje taart geclaimd. Behalve Michael, whaha nu ga je het hebben hoor!

'WIE O WIE, HEEFT MIJN TAART GEPIKT?!' schreeuwt hij en ik heb moeite om mijn lach in te houden.

'Ik niet!' zeg ik liegend en Michael kijkt de andere jongens aan.

'Wij ook niet!' zeggen de jongens. Ashton kijkt me met een schuin oog aan, maar ik leun expres naar voren en neem een hapje van mijn taart. Mmm, slagroomtaart!

'Goed gekozen, Ash!'

'Wat heb ik goed gekozen? Mijn goeie vriend Edwin heeft het uitgekozen.' lacht Ashton, zodra hij de taart die naast mij staat in de gaten heeft.

'IK WIL OOK TAART!!!' schreeuwt ik Michael zo hard, dat mijn oren er van pijn doen.

'MICHAEL NIET ZO SCHREEUWEN!!!' schreeuw ik naar hem en ik grinnik.

'JIJ HEBT HEM! GEEF HIER DIE TAART!' schreeuwt hij, zodra hij de taart naast mij ziet.

Ik zet mijn taart snel op tafel en pak het taart naast me op. Snel spring ik op en ren vliegensvlug weg met Michaels taart. Terwijl hij me achter na rent ren ik de keuken snel in.

'MIJN TAART!!!' schreeuwt Michael en ik zie nu pas dat er een deur is in de keuken. Ik vlieg naar de deur toe en open de deur snel. Snel ren ik naar buiten, zodra ik zie dat Michael op me af stuift. Holy, Michael is echt snel!

'Pak me dan, als je kan! Je kan me toch niet pakken!' roep ik naar hem en ren de achtertuin in.

'Ik krijg je wel, Jazzy!' roept Michael naar me en ik lach om zijn reactie. Hij vliegt zowat letterlijk langs me heen, terwijl ik een klein onschuldig stapje naar links deed. Ik zie hoe hij het zwembad in duikt. Euh... oeps, die had ik niet gezien! 'JAZZLYN!!! GEEF NOU MIJN TAART!!! HET IS NIET MEER GRAPPIG!!!'

Hij klautert het zwembad uit en hij komt bevend naar me toe lopen. Ik kijk hem afwachtend aan en zodra hij het bord uit heeft aangepakt geef ik hem een onverwachte duw. Heel snel pak ik het bord uit zijn handen, zodat de taart er niet in valt. Voor me zie ik hoe Michael met een plons in het water terecht komt.

'JAZZ, IK HAAT JE!!!' schreeuwt hij vanuit het zwembad en snel ren ik met zijn taart weer naar binnen. Ik ren snel door de keuken, naar de woonkamer toe en zet zijn bord op tafel. Waarna ik me op de bank laat ploffen, naast Ashton. Iedereen kijkt me met een schuin oog aan en kijken me aan met een vragende blik, wat ik nou precies heb gedaan.

Niet veel later komt Michael de woonkamer binnen, die drijfnat is. Ik schiet in de lach en zie dat Michaels gezicht op onweer staat. Haha, zijn KOP!

'Heb ik een kop?' vraagt Michael verontwaardigd.

'Oeps, zei ik dat hard op?'

'JUP!' zeggen alle jongens in koor en ik schiet in de lach. Geniaal!

'Je bent ook geniaal! Je hebt mij gewoon 2 keer in het zwembad laten vallen.' zegt Michael en loopt naar de gang toe. Ik grinnik en hoor hoe hij naar boven vertrekt.

'Dat word nog wat!' hoor ik Ashton zuchten en ik geef hem een por in zijn zij. Hij veert meteen op en rent naar de gang toe, waarna ik ook hem naar boven hoor vertrekken. Ik schiet in de lach van Ashtons actie en val letterlijk van de bank af.

'Wilt Michael nog wel zijn taartje, anders wil ik hem wel?' vraagt Luke en ik kijk hem met grote ogen aan.

'WAT! Ik heb er aan een genoeg, hoe kan jij er meer op?'

'Owh, ik heb enorm honger.'

'Dan moet je een boterham eten!' gil ik tegen Luke en eet het laatste stukje van mijn taart op. Hij zucht en staat op. Dan verlaat hij de woonkamer en verdwijnt de keuken in. Ik kijk Calum verbaasd aan en mijn blik vraagt al genoeg.

'Ja, dat gaat hier altijd zo.' beantwoord Calum mijn vragende blik. Ik knik begrijpend en pak mijn telefoon uit mijn broekzak, waarna ik mijn telefoon ontgrendel. Met een zucht zoek ik een leuk spelletje, maar tot mijn spijt heb ik geen zin in een spel op mijn telefoon. 'Wil je iets op de x box spelen?'

'Wat is een Xbox?' vraag ik aan hem.

'Een Xbox is een spelcomputer van Microsoft.' legt Calum uit.

'Okey, dat wil ik wel eens proberen. Wat voor spel heb je in gedachten?' vraag ik nieuwsgierig.

'Minecraft?' vraagt hij en ik knik maar. 

Calum staat op en zet de Xbox aan en werpt me een roze Xbox controller. Hij logt zich in en start dan het spel.

'Cal, hoe gaat die aan?' vraag ik aan hem.

'O geef maar, dan zet ik hem even aan voor je.' zegt Calum en glimlacht naar me. Ik rol met mijn ogen en geef hem de controller. Niet veel later krijg ik hem terug en we beginnen te spelen.

3 uur later...

'Wie wilt er fifa spelen?' vraagt iemand achter ons. We draaien ons om en zien Luke, Ashton en Michael op de bank zitten.

'Hoe lang zitten jullie daar al?' vragen Calum en ik in koor.

'Al 2 uur lang.' beantwoord Luke mijn vraag en ik rol net zoals Calum mijn ogen.

'KOM OP, FIFA SPELEN!' schreeuwt Michael en ik zucht.

'Gaan jullie maar Fifa spelen. Ik ga boven op mijn kamer mijn eigen dingen.' zeg ik en ik krijg goedkeurende antwoorden van de jongens. De controller word uit mijn handen getrokken door Michael en ik sta op. Ik loop de gang in en loop dan door naar boven.

Als ik boven op mijn kamer kom ga ik achter mijn bureau zitten en zoek mijn boekje. Waar is die neer gelegd? Niet veel later vind ik hem in een van de laadjes en pak een pen uit mijn pennenbakje. Dan begin ik te schrijven over de laatste paar dagen, voor zo ver ik alles nog weet.

*Herrinering*

Ik hoor hoe iemand op de deur klopt, maar ik negeer het en sta op. Vanzelf loop ik naar mijn bureau, waar ik vaak in mijn dagboek schrijf. Ik vind het prettig, om mijn dag op te schrijven. Vaak denk ik, dat ik later aan mijn kinderen kan laten zien dat pesten nare gevolgen kan hebben. Ik pak mijn dagboek uit de la en zoek het sleuteltje om het slotje te openen. Vlug pak ik mijn telefoon en zie dat ik helemaal vol ben gespamd. Wie doet dit nou? Dit is helemaal niet goed voor mijn batterij! Ik begin de berichten te verwijderen, maar automatisch komen er weer nieuwe berichten bij. In mijn hoofd hoor ik de gemene lach van Britt en ik stop met het verwijderen van de berichten. Het heeft toch geen zin!

Ik leg mijn telefoon weg en zoek verder naar het sleuteltje. Waar heb ik die in hemelsnaam gelaten? Gloeiende, ik verlies ook echt alles!

Ik ga op mijn bureau stoel zitten en speur heel het laatje af, naar het sleuteltje. Met mijn hand voel ik overal in de hoeken van de la, maar daar vind ik hem niet. Waar ligt die nou? Ik open een doosje en vindt daar natuurlijk... Het sleuteltje!

'Jazz, kom je eten?' hoor ik een vrouwenstem vragen van achter de deur. Ik zucht en duw mezelf van het bureau weg. Dat heb ik altijd, wil ik net gaan schrijven moet ik gaan eten! Goh, wat ben ik lekker sarcastisch vandaag!

*Herinnering*

'Jazz, kom je gezellig even met z'n allen een borreltje doen?' vraagt Luke, die in de deur opening is verschenen.

Geschrokken draai ik me om en hou mijn hand even omhoog, als teken dat hij heel eventjes moet wachten. Snel schrijf ik het laatst stukje op en klap mijn boek dan dicht, waarna ik hem sluit met het slotje. Dan sta ik op en loop dan met Luke mee naar beneden.

Beneden aangekomen zie ik dat Ashton de laatste dingetjes neer zet op tafel. Ik grinnik als ik Michael aan de bak met mini pizzaatjes zie zitten. Wat is hij een pizza gek! Ik neem plaats op de bank en luister naar het gesprek van Calum en Michael.

'Jazz, wat wil je drinken?'

'Iets waar prik in zit.' zeg ik en ik zie dat Ashton de keuken in verdwijnt. Er hangt een gezellige sfeer en ik voel hoe ik er blij van word. Dit gevoel heb ik echt al jaren lang niet meer gehad! Het maakt me beter, dan dat ik net boven was. Ik heb hier geen muziek instrument, waar ik op kan spelen. Ach, deze jongens zijn verder enorm onwijs gezellig!

'Kijk eens, Jazz.'

'Dankje, Ashie!' zeg ik en ik schiet in de lach om de nieuwe bijnaam voor Ashton. Hij rolt met zijn ogen en hoor de andere jongens ook lachen. 'Sorry, Ash! Ik kon het niet laten!'