VI (6)

'Britt van Hulten! Laat haar los!' hoor ik de stem van de directeur door de gang bulderen. Ik voel hoe Britt me nog pijnlijker vast houdt en de tranen stromen inmiddels over mijn wangen. Ze probeert me van mijn leven te beroven!

Dan word ze van me afgetrokken en ik zak op de grond. Ik hap naar adem en kom dan weer op adem. Voorzichtig sta ik op, maar alles duizelt me en ik laat me weer op de grond zakken. Waarom draait alles zo erg? Komt dit door zuurstof gebrek?

'Maar meneer, Jazzlyn begon!' hoor ik Britt zeggen.

'Jazzlyn Stuivenberg, meekomen!' buldert de stem van de directeur tegen me. Ik sta weer voorzichtig op, maar kans om goed op te staan krijg ik niet. De directeur pakt me bij mijn arm beet en sleurt me mee naar zijn kantoor. Kut, door Britt zit ik nu in de nesten! Daarom vertrouw ik geen mensen meer!

We komen aan bij het kantoor van de directeur en hij sleurt me zelfs mee naar binnen. Hij duwt me op een stoel en sluit vlug de deur. Dan gaat hij zitten op zijn stoel achter het enorme bureau, die vol ligt met papieren.

'Jazzlyn, vertel me waarom je Britt lastig viel?' vraagt hij boos en vouwt hij zijn handen ineen.

'Ik stond gewoon bij mijn kluisje en ik keek op mijn rooster. Daarop staat dat ik als eerste vak muziekles heb, daar was ik blij om en ik was meteen blij. Toen draaide ik me om en Britt stond voor me neus, maar die greep me vast en drukte me tegen mijn kluisje en-'

'GA MAAR NAAR HUIS! JE BENT GESCHORST VOOR EEN MAAND!' commandeert de directeur en mijn mond staat meteen open. WAT! Dit meen je niet!

'Meneer, geloof me! Ik-'

'Geen tegenspraak!!! Naar huis nu, Jazzlyn Stuivenberg!' zegt de directeur en ik sta boos op.

'Tot nooit meer ziens!' zeg ik en verlaat boos de kantoor van de directeur. Ik loop meteen naar mijn kluisje en pak mijn spullen, die ik zonet er nog in had gelegd. Dan draai ik me om en loop maar met tegen zin het schoolgebouw weer uit. Ik had er zo'n zin in! Nee, dan moet Britt het vriendinnetje van Aiden het weer eens verpesten. Wat een trut! Nee en dan word ik ook nog eens voor een maand geschorst. Alsof dat zo leuk is!

Ik loop het schoolplein op en loop al meteen direct naar de fietsenstalling. Meteen zie ik mijn fiets op de grond liggen en ik ren er naartoe.

'En? Wat had de directeur te vertellen?' hoor ik Britt ineens vragen achter me. Normaal gesproken had ik me al lang omgedraaid, maar dit keer heb ik geen zin om haar gezicht weer te zien.

'O ja en sorry. Maar je fiets stond in de weg!' hoor ik haar zeggen, maar hiervan neem ik geen notitie. Ik loop naar mijn fiets toe en til die op. Meteen zie ik dat de standaard stuk is en ik zet de fiets tegen me aan. Snel haal ik de fiets van het slot af en rij ermee de fietsenstalling uit.

'Hey, hoor je me wel?' hoor ik Britt verontwaardigt vragen. Ik loop weg en fiets terug naar huis toe. Vanaf nu vertel en zeg ik niks meer tegen mensen, ze zijn allemaal het zelfde! Niemand mag me en ik verdien geen liefde van mensen!

Een uurtje later...

Ik kom bij mijn huis aan en ruim mijn fiets weer terug op in de garage. Dan loop ik via de voordeur naar binnen, meteen hoor ik mijn vader en moeder praten. Ik negeer het en trek mijn schoenen uit, die ik terug op ruim in de meterkast. De huissleutel en fietssleutel hang ik terug op in de sleutelkast. Snel loop ik naar boven toe en sluit me zoals gewoonlijk weer op, op mijn slaapkamer. Wat een kut dag vandaag!

Vanaf nu ga ik nooit, maar dan ook echt nooit meer naar school toe. Wat mijn ouders ook zeggen, ik ga niet meer naar die hel toe!

Met een plof laat ik me op mijn bed vallen en uit pure frustratie smijt ik mijn hoofdkussen ergens heen. Geen flauw idee, waar heen! Wat leef ik een klote leven, kan ik geen beter leven lijden? Vast wel, maar dan moet ik mensen vertrouwen. Maar daar heb ik totaal geen zin in! Ik sta op en loop naar mijn tas, die ik bij de deur heb laten staan. Snel pak ik mijn telefoon eruit en ga weer terug op mijn bed zitten.

'Lieverd?' hoor ik opeens iemand van achter de deur vragen. Ugh, geen zin in!

'We moeten jou iets zeggen!' hoor ik een ander stem zeggen.

Ik laat mijn hoofd tegen de muur steunen en je kan duidelijk een bonk horen. Hun moet ik nu juist niet spreken! Ze mogen van mij apart naar China verhuizen, want ze kunnen me een ruk op!

'Jazzlyn, we weten dat je voor een maand bent geschorst. Maar we willen jou helpen om je vertrouwen terug te winnen!' hoor ik mijn ouders in koor zeggen, vanachter de deur.

'GA WEG!!!' schreeuw ik boos en laat mijn hoofd nog een keer tegen de muur bonken. Dit was de eerste keer in lange tijd dat ik wat tegen hun heb gezegt.

'Jazz, wij-'

'GA GEWOON WEG EN LAAT ME!' schreeuw ik tegen hun en uit boosheid schop ik hard tegen de deur. Hopelijk snappen ze dat wel!

Ik draai me om en loop naar mijn piano, waar ik op het krukje ga zitten. Mijn handen gaan meteen naar de toetsen en ik speel het lied: I'm still standing van Elton John.

Hier kan je kiezen wat je zelf fijn vindt:

[Er zou hier een GIF of video moeten zijn. Update nu de app om dit te kunnen bekijken.]

You could never know what it's like
Your blood, like winter, freezes just like ice
And there's a cold, lonely light that shines from you
You'll wind up like the wreck you hide behind that mask you use
And did you think this fool could never win?
Well look at me, I'm a-coming back again
I got a taste of love in a simple way
And if you need to know while I'm still standing
You just fade away

Don't you know I'm still standing better than I ever did?
Looking like a true survivor, feeling like a little kid
And I'm still standing after all this time
Picking up the pieces of my life without you on my mind

I'm still standing (yeah, yeah, yeah)
I'm still standing (yeah, yeah, yeah)

Once I never coulda hoped to win
You starting down the road, leaving me again
The threats you made were meant to cut me down
And if our love was just a circus, you'd be a clown by now

You know I'm still standing better than I ever did
Looking like a true survivor, feeling like a little kid
And I'm still standing after all this time
Picking up the pieces of my life without you on my mind

I'm still standing (yeah, yeah, yeah)
I'm still standing (yeah, yeah, yeah)

Don't you know that I'm still standing better than I ever did?
Looking like a true survivor, feeling like a little kid
And I'm still standing after all this time
Picking up the pieces of my life without you on my mind

I'm still standing (yeah, yeah, yeah)
I'm still standing (yeah, yeah, yeah)

I'm still standing (yeah, yeah, yeah)
I'm still standing (yeah, yeah, yeah)

I'm still standing (yeah, yeah, yeah)
I'm still standing

Ik leun achter over en staar naar het plafond. Waarom heb ik niet een normaal leven, zoals elk ander meisje? Mijn leventje is saai en stom, mensen hebben me zo gecreëerd! Ik kon er niet over meebeslissen.

Zachtjes neur ik een liedje van Ilse de lange. Langzaam worden mijn oogleden zwaar en ik begin met mijn hoofd te knikken bollen. Ik verzet me nog tegen de slaap en probeer op te staan, maar mijn lichaam voelt zo slap aan dat ik nauwelijks kan lopen. Meteen zak ik door mijn benen, maar weet nog op mijn bed te komen. Voor ik het weet val ik in een droomloze slaap.

O O O

'Hey, lieverd! Wakker worden.' hoor ik iemand zeggen, maar ik negeer het en hou mijn ogen gesloten.

Ik voel me nog steeds moe en draai me op mijn rechterschouder. Wacht eens even! Hoe kan die persoon op mijn kamer zijn? Meteen schieten mijn ogen open en ik ga recht op zitten. Ik zie dat mijn ouders op mijn bed zitten. Hoe komen ze binnen? De deur had ik toch op slot gedaan?

'Hoe komen jullie binnen?!' vraag ik meteen boos aan hun en kijk hun beide doordringend aan.

'We hebben een reservesleutel beneden, schat. Rustig maar, we kwamen je alleen wakker maken. Ik heb een boterham gemaakt met salami voor je.' zegt mijn moeder tegen me, maar ik laat me terug op het bed vallen. Daar heb ik totaal geen trek in!

Ik ga op mijn rechter zij liggen en hoor hoe mijn ouders opstaan. Heel even kijk ik op, maar zodra een van hun kijkt kijk ik weg. Waarom komen ze toch mijn kamer in? Ik heb hun niet eens toestemming gevraagd, dat ze naar binnen mochten. Dan sluit ik mijn ogen en binnen de kortste keren val ik weer in slaap. Op weg naar dromenland!

O O O

Ik loop naar mijn piano en begin het liedje All of me van John Legend te spelen. Het is een prachtig nummer en het is het beste liedje wat er maar bestaat. Althans vind ik! Ik weet niet hoe andere mensen erover denken.

Hier kan je kiezen wat je zelf fijn vindt:

[Er zou hier een GIF of video moeten zijn. Update nu de app om dit te kunnen bekijken.]

What would I do without your smart mouth?
Drawin' me in, and you kickin' me out
You've got my head spinnin', no kiddin'
I can't pin you down

What's going on in that beautiful mind?
I'm on your magical mystery ride
And I'm so dizzy, don't know what hit me
But I'll be alright

My head's under water
But I'm breathing fine
You're crazy and I'm out of my mind

'Cause all of me loves all of you
Love your curves and all your edges
All your perfect imperfections
Give your all to me, I'll give my all to you
You're my end and my beginnin'
Even when I lose, I'm winnin'

'Cause I give you all of me
And you give me all of you, oh-oh

How many times do I have to tell you
Even when you're crying, you're beautiful too?
The world is beating you down
I'm around through every mood
You're my downfall, you're my muse
My worst distraction, my rhythm and blues
I can't stop singing, it's ringing in my head for you

My head's under water
But I'm breathing fine
You're crazy, and I'm out of my mind

'Cause all of me loves all of you
Love your curves and all your edges
All your perfect imperfections
Give your all to me, I'll give my all to you
You're my end and my beginnin'
Even when I lose, I'm winnin'

'Cause I give you all of me
And you give me all of you, oh-oh

Give me all of you
Cards on the table, we're both showing hearts
Risking it all, though it's hard

'Cause all of me loves all of you
Love your curves and all your edges
All your perfect imperfections
Give your all to me, I'll give my all to you
You're my end and my beginnin'
Even when I lose, I'm winnin'

'Cause I give you all of me
And you give me all of you

I give you all of me
And you give me all of you, oh-oh


Ik stap van achter mijn piano vandaan en loop naar mijn bed. Met een doffe dreun hoor ik iets tegen het raam. Wat was dat nou weer?

Snel spring ik op en zie niks, waarna ik voor de zekerheid mijn raam op en naar beneden kijk. Ik zie niks en sluit maar weer mijn raam. Dan draai ik me om en slenter naar mijn bed toe. Het is zo saai! Waarom kreeg ik nou een maand schorsing? Britt had het moeten krijgen, maar volgens mij staat de directeur achter Britt. Wat een stom kind is zij, er gewoon voor zorgen dat iemand word geschorst terwijl ze het zelf zou moeten krijgen.

Dan hoor ik een dreun tegen mijn deur en geschrokken kijk ik op. Watte hel, gebeurd hier allemaal? Is er een storm opkomst ofzo? Met een zucht sta ik op en loop naar mijn deur. Ik open de deur en zie een koffer staan. Wat?

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top