Ik open mijn ogen en kijk in een fel zonnetje. Tjees! Ik ben gisteren mijn gordijnen vergeten dicht te doen. Snel draai ik mijn hoofd weg, maar het heeft geen zin. De zon schijnt nog steeds op mijn ogen. Dit word een saaie dag! Zaterdag en Zondag gaan toch snel voorbij, terwijl ik totaal niet veel doe. Ik doe alleen maar lezen, liggen op bed en wat spelen op mijn telefoon. That's it!

Verveeld stap ik van mijn bed en loop in mijn pyjama naar mijn boekenkast. Ik pak er een boek eruit en kijk welk boek het is. Ugh, niet het boek van Kippenvel! Die kan ik zowat dromen. Ik zet het boek weer terug en pak een boek, die daar naast staat. Pfff! Achtste groepers huilen niet, die wil ik nu niet lezen. Die lees ik morgen maar! Ook dit boek zet ik weer terug en pak een boek van de bovenste plank. Hey, Timboektoe! Ik wis niet dat ik dat boek heb, nou laat ik dat boek maar dan gaan lezen. Met het boek in mijn hand loop ik terug naar mijn bed en ga op mijn bed liggen. Ik open het boek en begin het te lezen.

2 uurtjes later...

'We zijn naar de stad lieverd, tot vanmiddag!' hoor ik een vrouwenstem roepen.

Ik negeer het en hoor hoe de deur dicht valt. Opgelucht haal ik adem en doe een boekenlegger in het boek, zodat ik weet waar ik gebleven ben. Ik sta op en loop naar de deur toe, die ik van het slot afhaal. Dan loop ik de gang op en loop via de trap naar beneden.

Ik loop de woonkamer in en loop meteen door naar de keuken, waar ik een bord uit de la pak en een zak met broodjes. Dan loop ik naar de koelkast en zie dat er alleen nog maar tonijnsalade is. Waarom is ook echt altijd alles op, op een zaterdag!

Ik sluit de koelkast en loop met de tonijnsalade in mijn hand terug naar mijn bord. Snel pak ik nog een mes uit de bestek la en leg die naast het bord neer. Ik pak 1 broodje en smeer er wat van de salade op. Vlug neem ik een klap hapje en ruim dan snel de salade weer op in de koelkast. Ik loop naar koffieapparaat en zet die aan.

Uit een kast boven de koffieapparaat pak ik een theeglas en doe daar 2 suikerklontjes in en een lepeltje. Zodra de koffieapparaat klaar is zet ik het glas er onder en tik op heet water. Ondertussen eet ik mijn broodje rustig verder op.

Als mijn eten op is, zet ik het bord en het mes in de vaatwasser. Ik sluit de vaatwasser weer en loop naar de koffieapparaat, die klaar is. Voorzichtig pak ik het glas beet bij het oortje en haal hem onder het apparaat vandaan. Dan zet ik het apparaat weer uit en pak nog even snel de theedoos, waar ik een theezakje English thea uit pak. Ik ruim de theedoos weer op en open het zakje, waarna ik het theezakje met de smaak eruit haal. Voorzichtig maak ik het draadje los en stop hem dan in mijn theekopje.

Het hete thee water begint een kleurtje te krijgen en zodra ik hem licht genoeg vind haal ik het zakje er uit, waarna ik hem in de prullenbak gooi. Ik loop nog even naar de koelkast en pak de pak melk er uit. De dop draai ik eraf en giet er een flinke scheut melk in. Ik ben dol op thee met melk!

Dan draai ik de dop er weer op en ruim die weer op in de koelkast. Ik pak mijn theekopje weer beet bij het oortje en loop met het theekopje in mijn hand weer terug naar boven toe. Voorzichtig loop ik snel door de woonkamer naar de gang toe en loop dan de trap nog voorzichtiger op.

Als ik eindelijk boven kom, zonder theewater te hebben laten vallen loop ik snel naar mijn kamer toe. Ik zet mijn theekopje neer op mijn bureau en loop snel terug naar de deur, om die weer op slot te doen. Zodra ik de deur weer op slot heb gedaan loop ik naar mijn bed, waar ik mijn leesboek pak. Ik sla het boek open en begin verder te lezen.

Skip het weekend...

Ik kom geeuwend op het schoolplein aan. Het was echt vermoeiend om al om half zeven mijn bed uit te gaan, maar ik moet ook wat over hebben om op mijn fiets naar school te gaan. Ik woon zeker wel een uur van school vandaan en omdat ik natuurlijk moeite heb met opstaan s' ochtends moet ik een uur van te voren wakker worden.

Deze ochtend...

Met een slaperig hoofd loop ik naar mijn klerenkast en pak een zwarte spijkerbroek en een zwarte hoodie eruit. Ik kleed me snel om in de kleren en pak mijn tas en telefoon. Dan loop ik naar de deur, die ik van het slot afhaal. Ik open de deur en sluit hem dan weer achter mijn rug, waarna ik hem op slot draai. Daarna leg ik de sleutel onder de bloempot, waar ik hem altijd verstop. Volgens mij weet niemand, dat ik de sleutel van mijn slaapkamer heb!

Stil loop ik door de gang naar de badkamer, die ik achter mijn rug op slot draai. Ik loop naar de wasbak en pak mijn borstel uit de la. Vlug borstel ik mijn haar klitvrij en laat het los hangen. Ik maak de borstel schoon door de haren uit de borstel halen. Jemig, wat heb ik hele erge haar uitval!

Dan ruim ik de borstel weer terug in de la en haal het slot van de deur af. Ik verlaat de badkamer en stil sluip ik de trap af. Hier en daar sla ik wat traptreden over, omdat ik weet dat die enorm kraken. Ik weet niet of mijn ouders nog slapen, dus maak ik zo min mogelijk geluid.

Beneden in de gang aangekomen loop ik stil de woonkamer in, waarna ik snel door naar de keuken toe loop. Ik begin wat eten te maken voor op school en maak nog voor de zekerheid een boterham klaar om nu op te eten.

Snel wend ik een blik op mijn telefoon om te zien hoe laat het is. Ai! Ik heb nog een kwartier de tijd. Nu moet ik echt wel een beetje op schieten! Snel prop ik de boterham in mijn mond en snel stop ik mijn broodbakje in mijn tas. Vlug ik ruim ik alles op waar het moet en ik til vlug mijn tas op. Geluidloos ren ik de gang in en pak mijn zwarte gympen uit de meterkast, van mijn plankje. Ik trek ze snel aan en pak mijn fietssleutel en de huissleutel uit het sleutelkastje. Dan trek ik de deur open en stap vlug naar buiten.

Ik sluit de deur zo stil mogelijk achter me, maar trek er nog even aan zodat die echt dicht is. Dan draai ik me weer om en ren naar de garage, om mijn fiets te pakken. Ik open de garagedeur en loop naar mijn fiets toe. Snel steek ik de sleutel in het slot en rij mijn fiets de garage uit. Er bekruipt een naar gevoel in mijn buik, alsof me iets dalijk iets naars gaat overkomen. Ik word er een beetje bang van en sluit snel stil de garagedeur.

Snel loop ik terug naar mijn fiets en ik doe mijn tas goed op mijn rug, zodat ik die onderweg niet kan verliezen. Ik haal mijn fiets van de standaard af en loop met mijn fiets aan de hand een klein stukje vooruit, waarna ik dan mijn fiets opstap. Dan ga ik zitten op de zadel en begin aan mijn fietstocht naar school toe.

At the moment...

Ik fiets het schoolplein snel over, waarna ik als volgt afstap. Heel even kijk ik op mijn telefoon en zie dat het al kwart over acht is. Ik heb nog een kwartier om mijn fiets weg te zetten. Snel loop ik met de fiets aan de hand naar de fietsenstalling, waar ik mijn fiets op een plek zet waar geen andere fietsen staan. Anders ligt mijn fiets binnen de kortste keren op de grond. Ik zet mijn fiets op de standaard en draai het slot er op, als laatst haal ik de sleutel eruit en snel verlaat ik de fietsenstalling.

Vlug zoek ik het schoolplein rond naar Aiden. Hey, dat is raar! Meestal zie ik hem wel staan. Precies wanneer ik denk dat hij niet op school is, zie ik hem het schoolplein op komen rennen. Hij komt op me afrennen en omhelst me.

'Hoi Ai, hoe was jou weekend?' vraag ik aan hem.

'Mwa, mijn ouders hadden ruzie ergens om. Soms denk ik dat mijn ouders gaan scheiden, maar zodra ik vraag of het wel goed gaat tussen hun zeggen ze dat het perfect gaat en het niet beter kan.' vertelt Aiden. 'Maar hoe was jou weekend?'

'Rustig, ik heb nooit veel te doen.' zeg ik en hou mijn ouders achterwegen. Ik heb hem nooit vertelt hoe het bij mij thuis gaat. Laat staan, dat ik mijn ouders negeer!

'Hey Aiden, alles goed met je liefje?' hoor ik de stem van Britt vragen. We draaien ons om naar haar en zien Grace en Faya achter haar staan. Ik kijk hun bang aan en ze grijnzen vals naar me.

'Ja hoor Britt, maar kan je ons met rust laten!' zegt Aiden geïrriteerd tegen haar.

'Wat is er gebeurd, liefje?' vraagt Britt slijmerig aan Aiden. Jakkes, hebben ze echt wat met elkaar?

'Zeg, hoe lang hebben jullie dan met elkaar?' vraag ik nieuwsgierig.

'Al sinds dat we elkaar kennen en jij nog niet bestond!' lacht Britt en ik rol met mijn ogen.

'Lekker bij de hand, Britt! Kom op, vertel!' zeg ik nieuwsgierig, terwijl ik het niet eens ben. Het kan me vrij weinig boeien!

'Sinds gisteren. Hij heeft me verteld over zijn thuis situatie.' vertelt Britt argwanend en dan lopen ze weg. Ik haal opgelucht adem en ik voel hoe Aiden een arm om me heen slaat.

'Jazz, ik weet dat je haar niet mag. Waarom wou je dat zo graag weten?' vraagt Aiden aan me.

'O, ik was gewoon nieuwsgierig.' zeg ik en haal zijn arm van me af. De schoolbel gaat en snel ren ik naar binnen. Ik ren naar mijn kluisje toe en pak mijn nieuwe rooster. Yes, mijn eerste les is verandert naar muziekles! Vlug stop ik wat spulletjes in mijn kluisje en draai me dan vrolijk om.

'Zozo, Jazzlyn is vrolijk! Wat heb je ons te verbergen?!' vraagt Britt, die me tegen mijn kluisje aan duwt. Ik slik en probeer te bedenken waar ze het in hemelsnaam overheeft.

'W- w- waar h- h-heb j- je h- het o- o-over?' vraag ik bang en mijn vrolijk gevoel is als sneeuw voor de zon verdwenen.

'JE WEET BEST WAAR IK HET OVER HEB!' sist ze tegen me en ze duwt me strakker tegen mijn kluisje aan. Ik begin te trillen met mijn benen en zie haar woedende ogen me diep aan kijken.

'I- ik w- w- weet e- echt nie- niet w- waar j- je h- het o- o- ver h- h- hebt.' zeg ik met een bibberende stem en ze pakt opeens mijn keel beet. Ze begint in mijn keel te knijpen en ik voel hoe mijn keel dicht word geknepen.

'Je hebt ons bericht wel gelezen op Instagram. Waarom schreef je niks terug?' vraagt ze gepikeerd aan me.

'W- w- weet i- i- ik n- n- nie- niet.' zeg ik bang en probeer haar hand los te krijgen van mijn keel, maar het lukt niet. 'L- l- laat m- me l- l- los!'

Haar greep verstrakt en ik krijg geen lucht meer. Ik zie hoe iedereen in de gang ons aan kijken, maar niks doen. Waarom doen ze niks? Iemand is aan het stikken! Ik wil hoesten, maar het gaat niet. Mijn buik gevoel had inderdaad gelijk, dit stond op me te wachten!

'Iemand, haal de directeur erbij!' hoor ik iemand roepen.