Caden

Een week gaat sneller voorbij dan je denkt. Voordat ik het doorhad, was het al de avond van het dansfeest. De afgelopen week hadden we keihard gewerkt, maar ook ontzettend veel lol gehad. James en Dave bleken echte komieken te zijn, en we hadden heel wat af gelachen. Ook konden Belle en ik het goed met Esther vinden. James had haar nerveus mee gevraagd naar het dansfeest, en natuurlijk had ze ja gezegd. Dave had een date met de dochter van de bakkersvrouw, waar Belle en ik hard om moesten lachen. Als ik terugdacht aan die kus op mijn wang, kreeg ik nog meer zin in vanavond. Het heette niet voor niets een dansavond, en we konden allebei heel goed dansen. Het was trouwens maar goed ook dat ik Belle al zo snel had gevraagd. Zodra de anderen er achter kwamen dat er een dansfeest was, vroeg Caspian haar ook meteen, wat mijn vermoedens bevestigden dat hij Belle leuk vond. Maar ze had hem afgewimpeld, en gezegd dat ze al met mij ging, wat natuurlijk ook zo was. Tijdens het werk had James me ook verteld dat Luka, de zoon van het hoofd van Vrijheid, haar ook had gevraagd. En Belle kennende, zouden er vast nog wel meer zijn geweest. En Noah? Tja, laten we het erop houden dat hij Julia mee vroeg uit sympathie. Het was inmiddels bijna zeven uur, en ik was beneden aan het wachten met Noah totdat Belle en Julia naar beneden zouden komen. Caspian had een andere date gevonden, en was het meisje gaan ophalen. Voor de gelegenheid had ik wat van mijn oude kleren geruild bij de handelspost voor een nette spijkerbroek en een witte blouse. Noah had dat ook gedaan.

'We komen eraan, hoor!' klonk de stem van Belle toen. Julia kwam als eerste de ladder af. Ook Julia en Belle hadden oude, overbodige kleding geruild voor een leuk jurkje. Onze bonnen waren ook wel goed voor nieuwe kleding, maar nette kleding kostte ontzettend veel punten. Julia had haar haren opgestoken en een lichtblauw jurkje aan dat machete met haar ogen. Noah keek me heel even zuchtend aan , en liep toen naar Julia toe. Toen kwam Belle de trap afgelopen, en ik kon mijn ogen niet geloven. Ze had een bordeauxrode rok aan die tot over haar heupen kwam, en wijd om haar heen zwierde. Daarop had ze een topje met dunne bandjes in dezelfde kleur rood. Haar ketting hing om haar nek. Ze had haar haren los gedaan voor het eerst in de tijd dat ik haar nu kende. Haar donkerbruine krullen reikten bijna tot aan haar middel en omkransten haar gezicht. Haar groene ogen schitterden, en ze keek me met een grote glimlach aan. Toen maakte ze een elegante buiging en stak haar hand naar voren.

'Caden,' zei ze. Ik glimlachte naar haar en drukte een kus op haar hand zoals ik het geleerd had. Toen bood ik haar mijn arm aan en liepen we richting het plein.

'Met trek wat leuks aan, had ik dit zeker niet verwacht,' zei ik tegen haar.

'Vind je het niet mooi?' antwoordde ze enigszins nerveus.

'Natuurlijk wel. Het staat je schitterend,' zei ik en ik kneepp even in haar hand.

'Dan is het goed.' Om ons heen liepen veel mensen richting het dansfeest, en als we op het plein aankomen, krijg ik meteen wat bonnen in mijn hand gedrukt.

'Goed voor vier drankjes,' zegt de vrouw die ze aan me gaf. Ik knik dankbaar.

'Heb je zin in wat drinken?' vraag ik aan Belle. Ze knikt, en we lopen naar de bar. Ik bestel twee fruitsapjes en geef er een aan haar.

'Is dat Caspian zijn date?' vraagt ze dan. Ik kijk naar het meisje dat met Caspian aan het dansen is. Ze heeft sneeuwwit haar, en hele lichte, blauwe ogen.

'Ik denk het.' Belle kijkt nog heel even naar het paar.

'Volgens mij hebben ze het wel naar hun zin.' Ik knik lachend. Inmiddels hebben we de fruitsapjes op, en maak ik een lichte buiging.

'Mag ik deze dans van u?' vraag ik zoals het hoort. Belle giechelt en maakt ook een lichte buiging.

'Maar natuurlijk, meneer,' zegt ze giechelend. Ik pak haar hand beet en leidt haar naar de dansvloer. Er staat een rustige wals op, en dus pak ik haar middel beet en legt zij haar handen in mijn nek. We hebben allebei genoeg dansfeestjes gehad vroeger op het kasteel, dus de bewegingen gaan vloeiend. Ik voel de mensen naar ons kijken. Ik zie de jongens naar Belle staren, en ik grijp haar middel wat steviger beet.

'Caden,' fluistert ze. Ik richt mijn ogen op haar. 'Laat ze lekker staren. Negeer ze gewoon.' Ik knik. En zo dansen we de rest van de avond verder. Het ene na het andere liedje komt voorbij. De muziek wordt gemaakt door een man op een viool, een vrouw op een piano, geen idee hoe ze daar aankomen, en een vrouw op een fluit. De liedjes variëren van rustig naar snel, en dan komt er een liedje dat we allebei nog niet kennen. Blijkbaar kent heel Vrijheid het wel, want iedereen rent de dansvloer op. Mijn rechterhand wordt vastgegrepen door iemand die ik niet ken, en met mijn linkerhand houd ik Belle nog steeds stevig vast. Uiteindelijk staan we opgesteld in vijf lange rijen, die allemaal met elkaar verbonden zijn. Dan schreeuwt de man met de viool iets, en begint de rij te bewegen. We gaan van links naar rechts, van voor naar achter, omhoog en omlaag. Belles ogen beginnen te schitteren en ze krijgt rode wangen van opwinding. Dan gaan we met zijn allen naar voren, komen in een cirkel bij elkaar en gooien onze armen omhoog. Iedereen lacht en heeft plezier en het nummer is veel te snel afgelopen.

'En nu we het lied van Vrijheid hebben gehad, gaan we verder met het volkslied van Equador. Willen alle koppels die de dans hierop niet kennen, de dansvloer verlaten?' roept de man met de viool dan. Bijna iedereen loopt de dansvloer af. Ik zie Noah en Julia staan. Iets verderop staan James en Esther.

'Zullen we?' vraag ik aan Belle. Allebei zijn we opgegroeid met deze dans, dus ik zou hem letterlijk kunnen dromen. Een grote glimlach verschijnt op het gezicht van Belle, en ik kan niet laten te denken hoe mooi ze eigenlijk is.

'Absoluut,' zegt ze. Naast ons zijn er nog vier andere koppels op de dansvloer, waaronder Caspian en het witharige meisje. Ook zie ik Luka met een meisje in zijn armen. Hij werpt even een blik op Belle, maar zegt verder niets. De andere twee koppels zijn al ouder. 'Daar gaan we dan!' roept de man met de viool enthousiast, en de muziek begint te spelen. Het nummer begint met een deftige buiging naar elkaar toe. Vervolgens leg ik mijn handen weer om Belles middel, en zij die van haar in mijn nek. Dan gaan we heel langzaam naar links. Aan het einde draait Belle een keer om haar as, en meteen gaan we weer naar rechts. Vervolgens zweven we over de dansvloer naar achteren, en gooit Belle haar lichaam naar achteren, terwijl ik voorover buig. Mijn lippen raken bijna die van haar, maar de muziek gaat verder.

'Hup Belle, hup Caden!' schreeuwt Esther enthousiast. Ik hoor nog meer aanmoedigingen uit het publiek. Van Noah , James en Dave. Maar dan hoor ik niets meer en lijkt de muziek mij en Belle mee te nemen. Ik heb het niet door dat er inmiddels drie koppels zijn uitgevallen, waaronder Caspian en zijn date. Het laatste koppel valt ook snel daarna uit, en dan zijn we alleen. Ik hoor de bewonderende kreten als ik Belle optil en haar een heel stuk door de lucht laat zwieren. Belles ogen kijken mij aan, en de glimlach op haar gezicht is verdwenen. In plaats daarvan ligt er nu een geconcentreerde, intense uitdrukking op haar gezicht. We dansen weer naar links, en ik laat haar nog een keer door de lucht zwieren. Haar rok bolt op en haar haren zwieren ook naar achteren. De dans is nu bijna voorbij. Nog een laatste keer. En dus zwieren we weer naar links en ik grijp een van Belles handen. Al rondjes draaiende, danst ze van me weg, en dan weer terug. Heel langzaam til ik haar dan de lucht in. Ze legt haar handen op mijn schouders. Dan hoor ik de laatste tonen en laat haar naar beneden zakken. En precies op het juiste moment, valt ze naar achteren, en houd ik haar tegen. Dan stopt de muziek. Heel even is het doodstil. Dan begint de menigte te juichen en te schreeuwen. Esther rent op Belle af en geeft haar een grote knuffel. Belle lacht stralend en veegt een lok haar voor haar ogen weg.

'Dat was geweldig. Hoe dan?' roept Esther. Dan komt Noah op me af en slaat mij even op mijn schouder.

'Dat was best gaaf,' lacht hij. Dan geeft hij Belle ook een knuffel. Het volgende nummer wordt ingezet, en ik leid Belle naar de bar en we halen nog wat te drinken. Ik sla mijn arm om haar heen, en laat die daar liggen.

'Dankje, Caden,' zegt ze dan.

'Waarvoor?'

'Voor dit.' Ze wijst met haar hand naar de dansvloer. 'Voor deze geweldige avond.' Ze kijkt naar de lucht. Inmiddels is het donker geworden. 'Vroeger glipte ik halverwege altijd weg van deze feestjes. Dan was ik de blikken van alle jongens en het dansen zat. Dan gingen Sander en ik naar de toren, en keken daar naar de sterren totdat het over was. Dat mis ik nog het meeste denk ik,' zegt ze dan zachtjes. Ik denk even na.

'Ik kan niet je broer hierheen toveren, maar wel wat anders. Kom mee,' zeg ik. Ze kijkt me even aarzelend aan. 'Vertrouw me gewoon.' Ze knikt. Ik neem haar mee naar de boomgaard. Ze kijkt verbaasd om zich heen.

'Wat doen we hier nou weer?' Ik lach alleen naar haar, en zoek een hoge boom uit. Dan trek ik me op aan een van de takken en steek een hand naar haar uit.

'Kom op.' Dan breekt er een klein glimlachje op haar gezicht door. Ze schopt haar gympen uit, en pakt mijn hand vast. Ik trek haar op. Zo klimmen we van de ene naar de andere tak. Steeds hoger en hoger. Totdat ik een goede tak heb gevonden. We zitten meer dan twintig meter hoog en kunnen bijna heel de lucht zien. Belle komt naast me zitten en ik trek haar naar me toe. Ze legt haar hoofd op mijn schouder en kijkt omhoog, naar de sterrenhemel.

'Bijna zoals thuis,' zucht ze. Ik trek haar nog wat dichter naar me toe. Zo kijken we een poosje naar de sterrenhemel. 'Kijk!' roept ze dan opgewonden. Ze wijst naar de lucht en ik zie een van de heldere sterren door de lucht vallen. 'Nu mag je een wens doen,' zegt ze, en kijkt me uitdagend aan. Ik glimlach naar haar en kijk weer omhoog en dan weer naar haar. Ze kijkt me met haar glinsterende groene ogen aan. Heel voorzichtig leg ik een hand onder haar kin en buig me naar haar toe. 'Ik weet wel wat mijn wens is,' fluister ik. Mijn ogen zoeken die van haar af, op zoek naar toestemming. Ze knikt haast onmerkbaar. Dan druk ik mijn lippen zachtjes op die van haar. Een van haar handen glijdt in mijn haar. Dan trekt ze zich glimlachend terug, en legt haar hoofd weer op mijn schouder. Met een van mijn handen speel ik met haar krullen, maar de glimlach die op mijn gezicht is verschenen, wilt niet meer weg. Plotseling kijkt Belle op.

'Beloof me een ding, Caden. Beloof me dat je me nooit alleen achter zal laten,' zegt ze dan dwingend.

'Waarom?' vraag ik.

'Beloof het me gewoon,' zegt ze. Ik kijk haar heel even zoekend aan, maar knik dan.

'Belooft.' Ze kijkt me opgelucht aan, en kruipt dan nog dichter tegen me aan.

'Ik zei het toch, liefde is een gek iets.' En dan knik ik.

'Je hebt gelijk. Liefde is een gek iets, maar dat maakt het niet minder mooi.' Zo blijven we nog uren zitten. Kijkend naar de sterrenhemel. En denkend aan Equador, aan onze familie. Maar de leegte van het gemis, maakt plaats voor een heel ander gevoel. Een gevoel dat duizenden vlinders in mijn buik omhoog springen. Een warm gevoel, dat zich langzaam door heel mijn lichaam verspreidt, en zich dan op een plek nestelt. Vast van plan om nooit meer weg te gaan.

Authors note

Hierboven zien jullie een foto van Belles outfit.