Ik heb me vroeger altijd wel zo gevoeld,
Maar de mensen om me heen hebben het vast niet zo bedoeld.
Iedereen die vaak langs je heen loopt alsof je een geest bent,
Wat na jaren uiteindelijk wel went.
Het gevoel dat iemand je in de steek laat,
Die je laat vallen en je zo met dat gevoel alleen laat.
Alleen is maar alleen wordt er gezegd,
En daar heb ik me eigen maar ook gewoon bij neergelegd.
Verdiept in mijn eigen wereldje vol met fantasie en verlangens naar een eigen leven,
Liet dat alles mijn echte leven beven.
Verlangen is niet alles wat je kan bereiken,
Maar met veel dingen doen kan je wel veel mee bewijzen.
Het is simpelweg geen pretje om zo alleen op de wereld te zijn,
Alles wat je om je heen ziet doet je gewoon ontzettend veel pijn.
Mensen die huilen, mensen die lachen en mensen die vechten voor hun leven,
Iedereen die van vriendschap en liefde streven.
Je voelt je machteloos en bekijkt de mensen,
Alle dingen dat je voor je leven zal wensen.
Het leven kan vaak oneerlijk zijn,
Maar doe eens wat water bij de wijn.
Kom uit je eigen wereldje en ontdek dat je toch niet alleen bent,
Want het zijn allemaal mensen die je kent.
Stap uit de schaduw in het licht,
En kijkt naar je nieuwe zicht.
Het leven heeft jou nog heel veel te geven,
Waarvoor jij zal vechten om te leven.
Ooit vindt je de mensen die vriendschap en liefde bieden,
En dan zorgen voor vele lieden.
Met die mensen kan jij je eigen wereld bouwen,
Die jullie allemaal al wouden.