Hallo iedereen, de uitslag is bekend! Foto 1 en de oude cover vinden veel mensen leuk, maar de oude cover heeft gewonnen. Ik ga het als volgt doen,

de oude cover blijft ongeveer hetzelfde, maar ik maak hem duidelijker. Ik heb twee voorbeelden gemaakt. 

Ik denk dat Justin zo ook beter in beeld is :) 

Je kan laten weten welke je het mooiste vind! Ik vind persoonlijk de tweede het coolste, want daar zit nog wat extra's bij. 

Oh! En ik heb leuk nieuws! Ik ben aan een nieuw boek begonnen!! Eigenlijk bestaat hij al heel erg lang op klad, maar ik vind het toch wel leuk om wat hoofdstukjes te publiceren. Hieronder heb je even een voorproefje. 

Ik neem hierbij jullie in vertrouwen mijn idee niet te stelen (ik zeg het maar even, ik weet dat jullie dat nooit zouden doen).

Hier is het eerste hoofdstuk:

*

'Waar is dat boek toch?' Mompeld pappa. 'Ik weet zeker dat het hier ergens.. oh! Hier ligt het!' Hij pakt een groot, bruin boek van de stapel naast de kast. De voorkant is rijkelijk bewerkt, krullen maken een woord: "anseres nutriunt para" ofwel, ganzen bereiden.
'Ahhh, het boek van mijn grootvader. Hierin staan de lekkerste recepten om een gans te koken, grillen of vetmesten!'
Samen lopen we naar het kleine tafeltje dat in een hoekje staat. Pappa schuift een van de zachte zitstoelen naar achteren en gaat erin zitten. Hij verdwijnt vrijwel meteen in de vulling, want hij is een tengere man.

Zelf pak in een sierlijke eikenhouten stoel van de hoek en ga erop zitten. Hij past zich meteen krakend aan naar mijn vorm.
Mijn vader slaat het boek open en laat het met een doffe klap op de tafel vallen. Stof komt van de bladzijdes af en ik weet zeker dat het boek al ruim een eeuw niet is aangeraakt.
Ik trek een vies gezicht zodra ik de recepten zie; afgehakte hoofden van ganzen en gevulde darmen staan verspreid over de pagina.
'Gaan we dít eten?' Zeg ik met een opgetrokken neus.
Opalus lacht en bladert iets verder in het boek. 'Ach meisje toch, heel veel andere lekkernijen kan je niet maken met een gans. Je hebt geluk dat je er eentje heb gevangen in de lente!'
Hij laat een bulderende lach horen, wat zijn snor laat schudden. Zijn ogen staan waterig en het ronde brilletje dat op zijn neus balanseerd, dreigt te vallen.
'Maar het was niet mijn bedoeling een gevulde maag te eten! Vader toe, ik wil de ingewanden van een gans niet eten!'
Hij laat een keurend geluidje horen en laat dan bij een bladzijde de voorkant van het boek vallen, die hij vasthad.
De recepten die nu te zien zijn, zijn zelfs nog weerzinwekkender dan de vorige. De ogen van de gans liggen bovenop een maaltje hartenpastij, met de poten gefrituurd ernaast. En dat is niet alles, de hersenen zijn gekruid, het maagje is opengesneden en er zitten stukjes groenten in.
Ik kokhals bij het idee dat te moeten eten.
'Pappa alsjeblieft, laat dit een grap zijn! Ik doe alles om dit niet te eten, ik stof zelfs de sterrenkamer helemaal af!'

Mijn vader gniffelt en gaat de regels af met zijn vingers terwijl hij leest. Zijn brilletje zakt een beetje naar voren en hij schuift hem weer terug. 'Voor alles een eerste keer Arja. En over de sterrenkamer gesproken, ga die inderdaad maar even afstoffen.' zegt hij met een duivelse glimlach. Dat kan hij niet menen! Ik bijt op mijn lip om een uitbarsting van scheldwoorden te voorkomen. Boos schuif ik mijn stoel naar achteren en zet hem weer terug aan het tafeltje. Ik altijd met mijn grote mond!

Ik loop door een gangetje heen van boeken de slordig op de planken liggen. Overal branden kleine kaarsjes die een flikkerend licht maken. Mijn schaduw achtervolgt me door de hal, tot ik stilsta voor een rijkelijk bewerkte deur.
Ik duw hem open en zie de sterrenkamer.

De kaften van de boeken lichten op, en de planeten van het zonnestelsel komen tevoorschijn.
Sterrenbeelden vormen zich en de zon begint fel te gloeien.
Doordat het donker is buiten, zie ik alles heel erg goed.
Elke keer als ik hier naar binnen stap ben ik verbaasd van de schoonheid van deze kamer.
Van een van de kasten komt er ineens een groot schip aangevlogen, die voor mijn gezicht langszoeft. Een uil maakt kirrende geluidjes en zangend komt een nachtegaal tot leven.
Betoverd staar ik naar binnen en doe de deur achter me dicht.
Ik plof op de met stof bedekte grond, die zijdezacht aanvoelt onder mijn handpalmen. Hoezo afstoffen? Alles hier beweegt, nee lééft. Ze hebben mijn hulp niet nodig, behalve de uil dan. Hij slaapt altijd en komt bijna nooit van zijn plek af.

Ik ga op mijn rug liggen en beweeg mijn vingers over de stof. Planeten en sterren komen in zicht en mijn ogen worden zwaar. Vlekjes van licht dansen nog even voor mijn ogen als ik in slaap val.

~*~

A/N

Hallo iedereen, dit is het eerste hoofdstuk van mijn nieuwe (tweede) boek. Ik zal even uitleggen wat je kan verwachten (dit kan je ook skippen, maar het is handig om te lezen)

Ik heb al heel erg lang ideeën in mijn hoofd voor verhalen, meestal schrijf ik ze hier -in dit boek- op. Dat doe ik al heel erg lang. Ik vond het een leuk idee om deze verhalen af te schrijven en er een boek van te maken! Ik ga elke keer een heel erg klein voorstukje doen, waar Arja een boek openslaat en dan komt een verhaal 'tot leven'. Ik zal proberen om te hoofdstukjes kort te houden, maar ik kan niks beloven ;)

De genres verschillen per verhaal, ik schrijf wat in me opkomt. Je kan zeker een suggestie geven als je een keer iets anders wilt zien!

Veel leesplezier,

Lena x

*

Oké, dat was het! Laat weten of ik al de eerste stukjes/verhalen moet publiceren :) 

Groetjes Lena.