POV Justin

Victor en ik lopen in de gangen van ons huis. Als we bij de woonkamer zijn ploffen we neer op een van de leren stoelen en trekken onze jassen uit.
Na een van onze vele klussen met de zaak van een andere maffia te hebben afgerond, zijn we toe aan weekend. Niet dat we veel vrije tijd hebben, want de maandelijkse veiling is op zaterdag.
Ik ga er nooit naartoe, want de meeste mensen komen daar alleen om of een martelspeeltje te kopen, of om een meisje te scoren.
Het gaat tegen mijn principes in om iemand te kopen en je eigendom te maken. Ik heb alleen het grote pech om op zaterdag een nieuwe bondgenoot rond te leiden en die is maar al te geïnteresseerd in de veiling.

'Zo Just, wat ga jij doen dit zogenaamde "weekend?"' Hoor ik Victor zeggen.
Hij is de oudste broer die ik heb en gaat later ook de maffia overnemen. Dat betekent dat hij overal goed in moet zijn, met pistolen, messen, vergif en natuurlijk het leiden van een bende.
Net als mij heeft hij nooit iets met de veiling gehad en het is zijn plan het af te schaffen als hij aan de macht komt. Maar daar moet hij nog even mee wachten, want vader geeft zijn maffia niet zo snel op.

'Ik moet iemand rondleiden bij het clubhuis.' zeg ik.
We hebben twee huizen, eentje voor ons alleen en een ander voor de maffialeden. Het huis van mijn familie ligt bijna een halve kilometer verder. Het andere huis is alleen voor zaken en de maffialeden die ook echt daar wonen. Of voor gevangenen.
'Hij wilt graag de veiling zien en misschien wel iemand kopen. Ik hoop dat er niet veel gevangenen zijn. De verkopers zullen wel een show maken als ze weten dat er zo'n grote deal open staat met die nieuwe maffiabaas.'

'Nou dat klinkt gezellig.' zegt Victor met een sarcastische ondertoon.
'Ik moet op zaterdag nog even een klusje doen voor vader. Ik verwacht niet dat het makkelijk gaat, maar ik hoop er niet nog op zondag mee bezig te zijn. Ik moet alleen voorzichtig zijn met de bendeleider.'
Ik weet dat het geen moeite is voor hem om een motorbende onder de duim te houden en snuif.
De meeste mensen die met ons handelen, weten dat je niet met ons moet spotten. Maar de nieuwe kopers.. nou ja.. die moeten we soms nog even op hun plek zetten.
'Maar nu even iets serieus.' zegt Victor. 'Je kent de maffiabende van Martin James wel toch?' Ik knik.
We hebben al jaren problemen met hun en we kunnen ook niet tot een onderling 'vredescontract' komen.
'Nou, het enige nichtje van Martin is hem op komen zoeken. We hebben haar gevangen genomen. Duke en Dane zijn al gaan kijken en geprobeerd te ondervragen, maar ze laat niets los. Ze zegt alleen dat ze haar oom "nog nooit heeft gezien." Een en al bullshit natuurlijk, maar Dane gelooft haar. En hij vertrouwd niemand zomaar.'

Dane die iemand gelooft? Dat is nieuw.

'Wat is haar naam?' Vraag ik. Victor geeft me een mapje met haar informatie.
Haar foto staat groot afgedrukt op een A4-tje. Ik staar iets te lang naar haar gezicht. Wie is dit meisje?
Snel open ik het mapje en zie dat haar naam Sara is. Ze wilde gaan studeren voor medicijnen, maar haar moeder is overleden en haar opa en oma hadden niet genoeg geld.
'Hoe lang zit ze al hier?' Vraag ik aan Victor. 'Net twee dagen denk ik. Dat is wat ik heb gehoord van Duke.'
Het blijft even stil en ik kijk nogmaals naar de foto. 'Pa heeft haar ook al gezien.' Zegt Victor. Ik kijk op en zie Victor ook naar haar staren. 'Hoe ging het gesprek? Heeft hij iets ontdekt?' 'Niets dat nuttig is.' zucht hij.

Dat betekend dus dat ze naar de veiling gaat deze zaterdag. Ze zal verder worden ondervraagt. 'Staat ze genoteerd als VIP-gevangene?'

Een VIP-gevangene, wat eigenlijk een VIP-product wordt genoemd door de maffia, is een gevangene die alleen beschikbaar is voor de hogere klassen van onze maffia. Het zou me niet verrassen als ze zo is genoteerd, want ze is het nichtje van Martin. En... ze heeft zeker het mooie gezichtje...

Victor haalt zijn schouders op. 'Ik weet het niet. Het zou niet verrassend zijn als ze wel zo is genoteerd. Ze zal het nog zwaar krijgen. Ik ben van plan om haar voor te stellen aan Gavin. Misschien kan hij wel iets uit haar krijgen. Als hij zijn middeltje gebruikt waardoor mensen wat losser worden, dat zou kunnen helpen.'

Ik zucht en kijk nogmaals naar haar foto.
'Laten we hopen dat niet door zo'n oude viezerik wordt gekocht.'

POV Sara

Ik zit nog in de kamer als er iemand binnen komt. Meteen sta ik op en kijk naar de deur.
Gelukkig. Het is vrouwelijke bediende van middelbare leeftijd en grijs haar.

'Hallo, ik ben Jeane.'
De vrouw loopt een stukje verder de kamer in met een karretje en doet de deur achter haar dicht.
'Wat doe je hier?' Vraag ik.
Jeane wijst naar het karretje en ik zie nu pas dat er een dienblad met eten opligt en een flesje water. Een stukje lager ligt een netjes opgevouwen stapeltje kleren.
'Kleren?' vraag ik.
Jeane antwoord niet en pakt het dienblad met eten op. Ze loopt naar me toe en zet mijn middageten op het nachtkastje. 'Eet alsjeblieft wat Sara, dan kan je je zo aankleden.'
Ik besluit dat een hapje van een sandwich niet zo veel kwaad kan. Ik heb sinds de busreis niet veel gegeten en had alleen nog maar een glaasje water op mijn nachtkastje staan.

Na twee boterhammen verder en een flesje water zit ik eindelijk vol. Jeane heeft ondertussen de lakens goedgelegd en verwisseld. Ze ziet dat ik klaar ben met eten, pakt mijn dienblad op en zet hem op het karretje.
Jeane loopt naar me toe met het stapeltje kleren en een pasje.
'Waarvoor is dat?' Vraag ik.
'Oh meisje toch, geen zorgen. Je heb dagen dezelfde outfit. Als je met me meekomt kan je ook even douchen. De badkamer is in de gang.'

Ik sta op van het bed en pak de kleren en pasje aan. Jeane loopt naar de deur en gaat naar buiten. Ik kijk naar buiten of ik iemand zie. Er staan vier mannen aan het einde van de gang bij een grote deur. Er zijn zeker twintig kamers hier en een aantal grote ramen. Voordat ik achter Jeane aanloop, kijk ik nog even naar beneden. We zitten zeker drie verdiepingen hoog. Buiten is een groot plein met een stenen boulevard in het midden. Er lopen een hoop mensen rond een groot podium in het centrum van het plein.

'Kom je nog Sara?' Jeane staat ongeveer 20 meter van me vandaan en vier deuren verder.
'Hier is de badkamer. Je kan even douchen en je omkleden. De kleren zijn in jouw maat, dus je zou ze moeten passen.'
Ik vraag maar niet aan haar hoe ze mijn kledingmaat weet.
'Met het pasje kan je laten weten dat je klaar bent en komt iemand je ophalen. Hou hem gewoon voor het zendertje naast de deur.'
Ophalen? Waarvoor?
Ik moet de vraag hadop hebben gesteld, want Jeane antwoord met een trieste glimlach: 'Je hebt een uur om je klaar te maken. Dan komen ze je ophalen voor de veiling. Succes Sara.'

EXTRA ;):

Nog even de foto van Justin en Victor :)

~Dit is Jeane. Ze is al heel lang de bediende van familie Mendós en heeft samen met de moeder van Justin de kinderen opgevoed. (Vgm staat er in het hoofdstuk 'even voorstellen' een andere foto van Jeane, maar ik vind deze iets mooier en kon de orginele foto niet meer vinden 😅)

Ik hoop dat jullie het boek voor nu leuk vinden! Ik vind het heel fijn als je af en toe een reactie achterlaat. Voor verbetering of wat er al goed gaat ❤
Ook wat je hoopt te zien 😉 (wat zo ver in het verhaal natuurlijk nog niet kan, maar ideeën zijn altijd welkom!)

Ik ga nu maar weer eens verder met schijven, veel leesplezier!

xoxo Lena~