Ik trap mijn hakken uit en laat me op een van de stoelen zitten in Justin's kamer. Hij is na het gesprek met Alice verrassend stil geweest en heeft zich opgesloten in de badkamer. Ik kijk wat rond in mijn stoel en zie een houten bed. Als alles in zijn vleugel zwart, modern en comfortabel is, is het hier iets klassieker ingericht en meer een... tienerkamer. Er hangen posters aan de muren, er staan bekers op de kastjes en hij heeft een bureau. Een grote klerenkast, boekenkast en een spiegel. Ik ga staan en kijk nog wat beter rond. 

Dan zie ik het. 

Een foto, netjes ingelijst, met Justin in het midden, een stuk jonger, maar herkenbaar. Rond hem staan Duke, Dane, Gavin, Alice en Victor en.... twee andere mensen. Een jongen en een meisje, bijna volwassen en nog heel erg jong. Ik schat ze rond de 16 jaar. Wie zijn deze mensen? Zijn... broer en zus? 

'Wat ben je aan het doen?' Geschrokken draai ik me om en zie Justin in de deuropening staan, met alleen een handdoek rond zijn heupen, die gevaarlijk laag hangt. Een V gaat van zijn strakke onderbuik onder zijn handdoek en ik trek mijn ogen los, recht naar zijn getrainde sixpack, die.... vol littekens zit?

'Waarom sta je daar?' zegt hij. Ik besef dat ik nog steeds voor de foto sta en zet een stap naar achteren. 'Uhm, ik wilde even rondkijken.' Justin loopt naar mij. Hij gaat voor de foto stilstaan en zucht. 'Dit zijn Jonna en Valentijn, ik was hier 7 jaar.' 

Zijn nicht en neef misschien? 

'Ik..ze......ach laat ook maar.' Hij laat een gefrustreerd geluid horen en stapt weg van de lijst en haalt een hand door zijn haar. Justin trekt zijn bureaustoel naar achteren en gaat met een zachte plof zitten. Zijn schouders hangen verslagen naar beneden en hij kijkt naar de grond. Ik let even niet op het feit dat de handdoek is verschoven en hij nu bijna helemaal naakt is. Op zijn heupbot, die nu goed zichtbaar is, is een tattoo te zien. 

'TO BE IS TO DO.' 

De tattoo is in hoofdletters geschreven, sierlijk maar bruut. Ik vraag me af wat hij betekent. 

'Op de foto staan Valentijn en Jonna, ze waren mijn broer en zus.' Justin kijkt me aan en gaat verder met praten. 'Mijn vader heeft ze vermoord.' 

Ik schrik, vermoord? Wat voor vader ben je als je dat doet? '..Sorry voor je verlies.' Zeg ik twijfelend, Justin kijkt me met een wazige blik aan. 

'Ze.. ze hebben de proef niet overleeft, na twee kinderen te zijn verloren, heeft mijn vader de proef minder lastig gemaakt.' 

De proef? Wat bedoelt hij daarmee?

Justin ziet waarschijnlijk mijn opgetrokken wenkbrauwen en begint na een diepe zucht verder uit te leggen. 

POV Justin

Ik zak terug in het jaar voor de proef, mijn vader zit aan tafel en kijkt ons aan. Alice stuiterd naast me op een neer en blaast een gigantische bel met roze kauwgum. Een zoete geur komt me tegemoet wanneer ik inadem en ik wens dat ik ook kauwgum had. Ze heeft hem waarschijnlijk van Jonna gestolen, die er helemaal verzot op is en per dag wel drie van die dingen opkauwd, tot er geen smaak meer aanzit en ze hem weggooit. Jonna's school heeft ook al een paar keer gebeld en geklaagd over de vele roze rubbertjes onder tafels en stoelen, maar mijn ouders hebben er niets tegen gedaan en kopen alleen nog maar meer van dat spul.  

Valentijn kijkt vanuit de andere kant van de tafel geërgerd naar Duke en Dane, die met hun pudding aan het spelen zijn. Victor, die aan de andere kant van mij zit, is bezig met een huiswerkopgave en heeft zijn pudding aan de kant geschoven, die op zijn buurt haastig naar binnen wordt gewerkt door Jonna. 

Jonna. 

Daarom zitten we hier. 

Vader zei dat hij een test heeft gemaakt voor ons allemaal, ik weet alleen niet wat voor een test. Ik heb Val (Valentijn), Jonna en Alice er veel over horen praten, maar niet veel opgevangen. Het is blijkbaar een of andere ruimte waar we naartoe worden gestuurd als we 'er klaar voor zijn'. We zijn al lang aan het oefenen, ik ben sinds mijn zesde al bezig met messen, wapens en gif. De meeste kinderen op 8-jarige leeftijd spelen buiten na school, maar ik ga naar de trainingsruimte en oefen met Duke, Dane, Gavin en de rest. 

'Kids,' zegt papa ineens. Hij zit aan het hoofd van de tafel.
'We zijn al een tijdje bezig met een nieuwe trainingsruimte. Hij is af.' 

Papa kijkt even naar mama en ze knikt met vurige ogen. Hij zucht en kijkt Jonna aan. 

'De bedoeling is dat jullie op je 17de getest worden of jullie mafiawaardig zijn. We doen dit in de trainingsruimte. Je krijgt wapens en moet te zien ontsnappen.' 

Ontsnappen? Duke begrijpt het ook niet, want hij vraagt: 'Waarvan ontsnappen? Zombies?' 

Papa kan er niet om lachen en gaat verder met zijn verhaal. 'Nee Duke, geen zombies. Van mensen, echte mensen. Ze jagen je op als wilde beesten en als je niet terug vecht, val je ten prooi.' 

Jonna en Valentijn kijken elkaar bezorgd aan en Alice popt nog een van haar kauwgombellen. 

POV Sara

Tranen rollen over de wangen van Justin als hij me aankijkt. Nadat hij alles had uitgelegd, stortte hij in en zei niets meer. Schijnbaar moesten zijn broers en zussen allemaal met een proef meedoen, om te kijken of ze "mafiawaardig" waren. Nadat de test twee keer was mislukt en Jonna en Valentijn het allebei niet overleefd hadden, is de test makkelijker gemaakt en heeft iedereen het gehaald. 

Na de dood van Jonna en Valentijn is de band tussen de vader van Justin en de rest slechter geworden. Ze zijn woedend op Mr Mendós, voor wat hij heeft gedaan met hun broer en zus en de jaren van training, waar ze werden mishandeld om sterker te worden. 

Justin is nog steeds aan het huilen als ik voorzichtig bij hem op schoot ga zitten. Hij slaat zijn armen om me heen en rust zijn hoofd op mijn schouder. Zo blijven we even zitten, totdat hij weer gekalmeerd is. 

'Sorry, ik praat er nooit over. Ik.. ik weet ook niet waarom ik het er met jou over heb... Ik heb de laatste weken gevoelens die ik nog nooit heb gehad. Ik wil mezelf zijn als ik bij jou ben, niet de brute mafiazoon.'
Ik kijk hem in zijn ogen aan en geef hem een knuffel.
'Sara?'
Ik leun weer naar achteren en leg mijn armen op zijn schouders.
'Vanaf nu ben je vrij, ik hoef je niet meer. De veiling is onzin, ik doe nooit mee. Maar toen ik jou zag kon ik het niet helpen. Ik moést je wel kopen. Al was het alleen maar zodat ik je voor mezelf kon hebben.'
Zijn woorden komen wel binnen, alleen lijk ik ze niet helemaal te kunnen verwerken. Groene ogen proberen me te doorgronden, te begrijpen wat ik van zijn woorden vind.
'Ik.. ik..' stamelend ga ik verder. 'Weet niet zo goed wat ik voel. Ik heb dit nog nooit met een jongen gehad..'
Justin rust zijn voorhoofd tegen de mijne aan.
'Dat maakt niet uit, ik weet sowieso niet wát ik precies voel. Alleen dat ik je niet uit mijn gedachten kan houden.'
Het is stil, niet vreemd stil, maar een prettige stilte. De tijd lijkt te bevriezen als hij opkijkt en zijn lippen naar mij toebrengt. Wijfelend. Een zucht ontsnapt me en voor ik het weet zijn zijn lippen op de mijne.
Hij stopt even om in mijn ogen te kijken, ziet geen weerstand en gaat door. Dit keer opend hij zijn lippen een stukje en zijn tong glipt naar binnen. Paniek overspoelt me, ik heb nog nooit gezoend met een jongen. Maar mijn lust neemt het over en paniek wordt passie.

*

'Dat was de beste zoen die ik ooit heb gehad.'
Ik zit nog steeds bij Justin op schoot, alleen mijn jurk is losgeritst en hij is zenuwachtig onder mij aan het wiebelen. Zijn handdoek.. laten we zeggen dat ik niet kan opstaan zonder IETS te zien.
'Kan je je even omdraaien..? Dan ga ik een t-shirt aan doen.'
Ik gniffel, stap van zijn schoot af en ga met mijn rug naar hem toe staan.
Justin loopt naar de kast en ik hoor een lade opengaan.
Iets later staat hij voor me in een joggingbroek en zwart t-shirt, dat strak rond zijn schouder, buik, borst...erm.. alles met spieren zit. In zijn armen heeft hij een grote hoodie, dekens en een kussen.
'We gaan niet meer terug naar het hoofdgebouw, het is al laat en bovendien hebben we morgen weer een familiebijeenkomst.'
Ik kijk naar het tweepersoonsbed en mijn wangen worden warm bij de gedachte dat Justin naast me ligt.
Hij lijkt het op te merken en lacht. 'Al zou ik het graag willen, nee, ik neem de bank.'
Ik voel.. teleurstelling? Wauw, Sara, wat is er gebeurt met de badass die nooit snel verlieft wordt en jongens nooit toelaat?
Ik kijk hem neidig aan en zeg: 'Je had de bank al, ik keek alleen maar naar het bed.' Gniffelend rijkt Justin me het t-shirt en draait zich om. Snel laat ik de jurk van mijn schouders afvallen en stap eruit. Net als ik het shirt over mijn hoofd trek, draait Justin zich om en kijkt me aan.
'Weet je, dit gaat de eerste keer worden dat ik met een meisje in één kamer blijf slapen, dan tel ik Jonna en Alice niet mee.'
Ik zucht en draai me naar het bed toe, om te gaan slapen. Maar voor ik het laken ook maar aan de kant kan trekken, voel ik gespierde armen rond mijn heupen glijden.
Verbaasd draai ik me om.
'Wat denk je dat je aan het doen bent?'
'Je denkt toch niet dat ik je na die zoen laat gaan? Jeminee Sara, ik ben net van de pubertijd af, hell, ik zit er voor mijn gevoel nu middenin.'
Tintelingen verspreiden zich over mijn armen als hij zijn handen omhoogbrengt en ze tegen mijn gezicht aan legt.
Onze ademhalingen worden zwaarder, wanneer we naar elkaar toebuigen. Het duurt niet lang voor onze lippen elkaar weer vinden en Justin duwt me naar achteren, zo op het bed.

~~~

Sorry, sorry, sorry keer 1000! Ik weet dat ik lang niet heb geüpdatet, maar met school is het druk en zelf moest ik me er weer toe zetten om door te schrijven... met het coronavirus heb ik weer net iets meer tijd om door te schrijven. Ik beloof meer te updaten!
xx Lena