Het begint net te schemeren als ik samen met de Mendós familie en Adam het huis binnenga. We worden door een middeljarige vrouw naar de eetzaal geleid, waar een heel buffet klaarstaat. 

(A/N Ja, ik weet het 😂 de tafel is niet gedekt én er zitten al mensen aan, het is ook van de film van Downton Abbey, maar ja, het leven is niet perfect haha)

Meneer en mevrouw Mendós zitten al aan tafel, samen met een vrouw die ik niet ken. Ze zijn in een diep gesprek gewikkeld, die al snel stilvalt wanneer we de kamer inlopen. 'Ahhh, kijk eens, daar hebben we mijn zonen en Adam.' Hij kijkt totaal langs me heen en loopt naar voren om een hand te schudden met Adam. 'Ik hoop dat het vervoer geen probleem was?' Vraagt mr Mendós. 'Helemaal niet, ik zat de hele rit naast een bloedmooie dame.' Mr Mendós knijpt even kort zijn ogen samen en lijkt me dan voor het eerst te zien wanneer hij zijn blik op me richt. 'Ik hoop dat zíj in iedergeval geen probleem is geweest? Ze moet nog wat manieren leren, vooral tegenover mijn familie.' 

Pfft, wie moet er manieren gaan leren? U heeft me nota bene naakt vastgebonden aan het bed.. 

'Nee hoor, ze heeft zich netjes gedragen. Een echte dame. Zullen we doorgaan naar het overleg?' zegt Adam. Mr Mendós knikt en loopt naar het hoofd van de tafel, naast de stoel van zijn vrouw. Adam neemt aan de andere kant plaats. Een voor een lopen de andere jongen ook naar de tafel, tot ik naast Justin zit en tegenover de vrouw, die ongeveer 25 jaar is. 

'Hoi, ik ben Alice!' Ze leunt over de brede tafel om mijn hand te schudden en ik staar haar met verbazing aan. Justin zucht en buigt zich dan voorover. 'Dit is mijn zus, Alice. Helaas heb ik er maar één, dus is ze ook meteen mijn favoriete zus.' Hij lacht een beetje en zelfs ik glimlach. Justin kijkt me aan en lijkt even de rest te zijn vergeten. 'Dus je kan wél lachen?' zegt hij met een scheve grijns. Mijn wangen worden warm en ik kijk snel weg, recht in de ogen van Gavin, die naast Alice zit. Hij staart me een kort moment aan en zeg dan ineens: 'Zullen we gaan eten?' 

Alice ziet dat als een startsein en beugt zich over de gemarineerde kabbeljouw. Ze schept een hele lepel vol op haar bord, gekruide aardappeltjes en wat pestorijst. Ze heeft al haar eerste hap genomen, als ik de tafel rondkijk en zie wat voor lekker eten er allemaal ligt. Net wanneer ik de salade wil pakken, wordt er ineens een groot bord met kleine quiches in mijn handen geduwt. Justin kijkt me glimlachend aan. 'Deze moet je proberen, mijn moeder heeft ze gemaakt.' Ik verplaats mijn blik naar de rechthoekige taartjes en probeer in te schatten welke het lekkerst is. 'De spinazie-roomkaas is echt de moeite waart.' zegt Justin met een knipoog. 

Even later heb ik zeker vier keer een quiche op, kersen, aardappels, vis en verschillende soorten vlees. Zó vol heb ik nog nooit gezeten, mijn maag zei al bij de tweede quiche dat ik moest stoppen. Plots hoor ik mijn naam aan de andere kant van de tafel. 

'Sara is hier pas een aantal dagen, maar ik zie dat ze het prima naar haar zin heeft.' Adam kijkt naar onze richting. 'Misschien kan ze mij ook een keer assisteren? Ik durf te wedden dat ze je jongste nu wel genoeg heeft geholpen.' Naast me voel ik Justin verstijven en Gavin heeft zijn blik op Adam Macini gericht. Zelfs Alice stopt even met eten en ze legt haar mes en vork neer. 'Ik denk dat Justin prima zelf weet wanneer Sara genoeg heeft betekent.' Zegt ze met een schuine blik op Adam. 'Oh, dat weet ik maar al te goed. Ik onderschat een puberbrein niet.' Adam kijkt haar spottend aan. 'Daarom is het ook niet nodig deze vraag te stellen, toch?' Vurige ogen boren in die van Adam, maar die lijkt er niet mee te zitten dat Alice hem al drie keer heeft vermoord in haar hoofd. 'Zo is het wel genoeg, Alice.' Zegt meneer Mendós met een strenge toon. Heel de familie is stil geworden en alleen het gesmak van Duke is nog te horen. Na nog een blik tussen Alice en Adam, gaat iedereen weer door met eten. Alleen Justin kijkt nog een keer uitdagend naar Adam voor hij zich weer op zijn eten richt. 

*

Een halfuur later is heel de tafel afgeruimd en zijn de kinderen aan het uitbuiken. Adam en meneer Mendós zijn naar het kantoor gegaan en mevrouw Mendós is een boek gaan lezen. De bedienden hebben ons alleen gelaten, nadat de tafel leeg was. 

'Waarom kan die eikel niet gewoon zijn mond houden?' Zegt Alice na een tijdje. Ze laat de wijn in haar glas rondtollen en neemt een slokje. 'We weten allang dat hij een hogere rang heeft dan ons en het lievelingetje van pa is.' 

'We moeten ons er gewoon aan aanpassen, ik heb geen zin in nog een ruzie.' Zegt Duke verveeld. 'Dus wat jou betreft mag hij gewoon elk meisje dat hij ziet gebruiken? Hoor je wel wat je zegt Duke!' Ze staat met een ruk op en loopt naar het raam. En haar jurk... Ik voel me ineens heel erg simpel als ik die van haar zie. 

Een elegante, maar toch sexy jurk. Veel tijd krijg ik niet om naar haar te kijken, want ze draait haar rug naar de tafel toe. 

'Ik heb genoeg van alle monsters in ons leven. We moeten zorgen dat pa weggaat.'

Ze neemt een slok van haar wijn.

'Vooral na wat hij ons allemaal heeft aangedaan.' 

A/N

Helloooo, I'm back :)

Ik weet het, ik heb lang niet geupdated, máár ik had een rede gegeven (hoofdstuk 'pauze'). Dit hoofdstuk heeft lang in de wacht gestaan, maar ik vind hem best wel goed. Ik ga nu het verhaal wat 'pittiger' maker hehe

Hebben jullie nog ideeën? Dan mag je dat hier laten weten --->