Langzaam kom ik weer bij bewustzijn. Ik voel iets zachts onder mij. Mijn ogen openen zich langzaam en er komt een overvloed van licht naar binnen. Ik bevind me in een witte ruimte op een bed. Ik kijk goed om me heen en besef me dat ik in het ziekenhuis lig. Meteen springen er vragen in mijn hoofd. Hoe ben ik hier gekomen? Wat is er gebeurt?

Binnen een paar seconden komen er 3 mannen naar binnen. Ik denk dat het dokters zijn. De 3de man wil naar me toe komen maar wordt tegengehouden door een vrouw die binnen komt lopen.

Een van de dokters loopt naar me toe, de tweede gaat achter een apparaat zitten.
"U heeft een operatie gehad, na een autoongeluk" Zegt hij. "We gaan wat vragen stellen om te kijken hoe het met u gaat. Wat is u naam?"

Ik wil mijn mond open trekken om mijn naam te zeggen, maar het lijkt alsof ik die vergeten ben. Iedereen in de kamer kijkt mij aan.

"Kunt u me iets anders over u zelf vertellen?" Vraagt de man weer.

Ik probeer in mijn gedachte te graven, maar er is niks. Het is een groot zwart gat. Langzaam schud ik mijn hoofd. De man achter het apparaat noteert iets.

Ik keek weer de kamer rond en het viel me op dat ik aan allerlei apparaten zit aangesloten. Ik maak even oog contact met de 3de man. Hij ziet er bezorgd uit. "Gaat het wel goed met die meneer?" Vraag ik naar hem wijzend.

Hij loopt langzaam naar me toe. "Zolang het goed met jou gaat gaat het ook goed met mij." Zegt hij.

Ik kijk naar de arts die naast me bed staat. "Heeft hij mij geopereerd?" De arts schud langzaam zijn hoofd. En draait zich om naar de man.

"Ik ben het, Liam." Zegt de man met tranen in zijn ogen. Zijn naam roept niks bij me op. "Het ongeluk was de dag voor onze bruiloft. We zijn verloofd." Zegt hij terwijl hij naar mijn hand wijst.

Ik wordt plotseling duizelig. Ik kijk naar mijn hand, daar is inderdaad een ring. De artsen zeggen wat maar ik kan hun niet verstaan. Mijn bed wordt weg gerold en de man blijft met de zuster achter.

Nieuw deel😋