Die nacht hoorde ik dat getik met steendjes op het raam. Ik keek uit het taam en daar zag ik de vader van Elsa. Ik schrok me dood. Hij maakt zo een hand gebaar van kom hier nu. Ik deed mijn jas aan en liep naar buiten. pas toen ik buiten was zag ik dat hij een enorme knuppel bij zich had. Ik durfde niet dichter bij dan 3 meter. Maar hij wenkte me dat ik naar de 2 meter moest gaan. Ik overweegde het. Maar net toen ik op 2 meter afstand stond begon hij achter me aan te rennen. Ik draaide me om en begon heel snel te rennen (en ja ik rende als een ninja) we gingen straadjes door en smalle steegjes. Uiteindelijk was ik hem kwijt (dat dacht ik teminste). Ik hijgde het uit net toen ik gebogen stond zag ik zijn voeten. Even later toen ik weer keek lag ik in het ziekenhuis met hoofdverband om. Ik moest geslagen zijn door de vader van Elsa.