Het is woensdagochtend en mama zit naast mij. Papa moest werken en is al vroeg vertrokken uit het ziekenhuis, maar mama heeft nog vrij. Ik heb erg lang geslapen, want het enige dat ik nog weet is dat ik gisteren in slaap ben gevallen, terwijl oma, mama en papa in de kamer waren. Mama vertelt mij dat de meningeoom naar de afdeling pathologie (het lab) was gebracht. De uitslag komt vandaag als het goed was. Ondertussen komt er ook weer een zuster binnenlopen met een kar met eten. Ik neem een bakje vla en wat drinken. Mijn hoofd doet nog steeds pijn, maar wel minder. De zuster vertelt dat de chirurg over een paar minuten komt om te kijken hoe het gaat en of ik misschien van de IC af mag en naar de normale kamers mag. Ik was blij om dat te horen.  

Ik hoor voetstappen: daar komt de chirurg binnenlopen. Hij zegt gelijk dat ik er al een stuk beter uitzie als gisteren. Hij controleert mijn vitale functies (bloeddruk, hartslag etc.) en zegt dat die in orde zijn. Zoals het nu lijkt mag ik van de IC af en mag ik naar de normale kamers. Daar ben ik erg blij mee. 

Het is half één, dus etenstijd. Zoals gewoonlijk komt er weer een verpleegkundige met een kar met eten binnen. Ik neem wat ik de afgelopen dagen al heb genomen: een broodje met hagelslag en een kopje thee. Vanmiddag wordt ik naar de normale kamers gebracht en kom ik ook met andere kinderen op een kamer te liggen. Ik hoop dat ik met een paar kinderen van mijn  leeftijd kom te liggen, zodat ik wat te doen heb. 

Ik lig net op een andere kamer. Tegenover mij ligt een jongetje van een jaar of zeven gok ik en naast mij een meisje van twaalf jaar. Zij hebben gisteren ook allebei een operatie ondergaan, maar niet een hele zware zoals ik. Het jongetje had een blindedarmontsteking en moest daarvoor geopereerd worden en het meisje had een operatie aan haar alvleesklier. Ik weet niet precies wat daarmee gebeurd was, maar dat maakt ook niet uit. Ze heet Emma en is dus twaalf jaar. Ik heb al wat met haar gepraat en het is een aardig meisje. Zij mag al snel weer naar huis en het jongetje ook, dus dan ben ik weer alleen als er geen andere mensen bij mij op de kamer komen. Mama is ondertussen even naar huis gegaan. Die ging zich even wassen en omkleden. 

Mama is weer terug en papa is ook onderweg naar het ziekenhuis. Er komt een verpleegkundige binnenlopen met de uitslag van de test van pathologie. Ze hebben onderzocht of het meningeoom goedaardig of kwaadaardig is. Als het goedaardig is, ben ik klaar na de operatie en kan ik verder gaan met herstellen. Als het kwaadaardig is, moet ik nog chemotherapie en bestraling. De verpleegkundige vertelt: "Jouw meningeoom is goedaardig. Dat betekent dat je klaar bent en je over een aantal dagen naar huis mag gaan om te rusten en te herstellen.' Ik ben erg blij met dat nieuws, er kan mij dus toch nog wel iets goeds overkomen. Papa komt binnenlopen en ziet dat ik erg blij ben. Hij vraagt waarom ik blij ben en ik leg het uit. Hij is erg blij voor me. Oma weet het nieuws ondertussen ook en is ook erg opgelucht, zeker omdat de tumor bij opa kwaadaardig was en deze goedaardig is.