POV VIPER:

Toen ik de slaapkamer binnenstapte, merkte ik meteen dat het bed er weer netjes uitzag. De dekens waren strak opgemaakt, alsof Ralph een onzichtbare regel volgde waar ik niets vanaf wist. Ralph lag er al in, half onder de dekens, met zijn armen achter zijn hoofd gevouwen. Hij keek op toen ik binnenkwam, zijn blik nonchalant maar met een vleugje van iets wat ik niet helemaal kon plaatsen.

"Bedankt dat je het bed hebt opgemaakt," zei ik terwijl ik de deur achter me sloot. Ik voelde me een beetje ongemakkelijk, maar liet het niet merken.

"Geen probleem," zei hij met een lichte glimlach. "Iemand moest het doen."

Ik schudde mijn hoofd en grinnikte zachtjes. Typisch Ralph om zelfs iets vriendelijks met een arrogante ondertoon te brengen.

Ik liep naar mijn tas toe en pakte mijn slaapkleding eruit. Normaal gesproken zou ik naar de badkamer gaan om me om te kleden, maar deze keer bleef ik in de kamer. Het voelde vreemd normaal, alsof ik mezelf moest bewijzen dat het me niets kon schelen dat hij daar was.

Met mijn rug naar hem toe trok ik mijn shirt uit en wisselde het om voor een comfortabele, losse pyjama. Ik hoorde hoe de deken achter me zachtjes ritselde, maar ik dwong mezelf om niet te kijken. Vervolgens wisselde ik mijn spijkerbroek in voor een korte slaapbroek en voelde hoe mijn wangen lichtjes warm werden.

Toen ik me eindelijk omdraaide, had Ralph zijn hoofd weer ontspannen op het kussen gelegd, alsof hij geen seconde naar me had gekeken. Zijn ogen waren gesloten, maar ik betwijfelde of hij echt sliep.

Ik kroop aan de andere kant van het bed onder de dekens en zuchtte diep. "Welterusten, Ralph," mompelde ik zachtjes.

"Welterusten, Viper," antwoordde hij met een lage stem.

Ik draaide me op mijn zij, mijn rug naar hem toe, terwijl mijn gedachten nog door mijn hoofd tolden. Het voelde vreemd comfortabel, hoe normaal alles opeens leek, zelfs met hem hier.