Chapter 26 - Resentment of Avia

Chapter 26 - Resentment of Avia

Lorelei's POV

Hanggang ngayon nakatulala pa din ako. Pakiramdam ko naman bumalik na ako sa huwistyo ko pero ayaw ko pa ding gumalaw. Ayaw kong makaramdam ng kahit na ano dahil natatakot akong malaman na totoo 'to. Na totoo 'tong mga nangyayari at hindi lamang panaginip.

Nasasaktan ako at the same time nagagalit.

Hindi ko inakala na si Trever, ang lalaking akala ko kaibigan ko ay ang magtatraydor sa akin. He make me believe na isa siyang kaibigan. And what's worst is knowing that he is the leader of Transcendal vampires-- which only means-- he's the one who killed my parents. He is responsible for the death of my Mother and Father.

Nakumos ko ang kamay ko. Nakaupo ako sa kwartong dinalhan sa akin ng mga alalay ni Trever. I am still wearing my gown at sa totoo lang, parang ayaw kong tignan ang sarili ko sa salaming. I know i look like a mess right now and i don't want to see how miserable i am.

I heard a screech-- a sign that the door was opened. There, i saw Trever entered the room.

"Akala ko hindi kita dito maabutan. Akala ko tatakas ka." Sabi niyang nakatingin sa akin.

I glared at him sharply. How dare he! He has still the nerve to flash a smile at me, huh? Ano akala niya? I won't fall for that angelic smile yet devilish on the inside.

"What do you want?" I asked him coldly. Iniba ko tingin ko. I don't want to see his aweful face at mas lalo akong nasusuklam sakanya.

"I'm here to see my wife ofcourse." Naramdaman kong umupo din siya sa kamang inuupuan ko.

Tinignan ko siya ng matalim saka ngumiti ng mapait. "Wife? Who's wife Trever? Because as far as i can remember, ako lang naman ang nandito sa kwarto. Ang tanging nandito lang ay ang babaeng pina-ubaya mo kasi mahal mo. Ang babaeng tinanggap ang pakikipagkaibigan mo kasi akala niya isa kang mapapagkatiwalaan. Ang babaeng nilayuan ka para hindi ka mapahamak. Pero mali pala ang babaeng yun kasi yung gusto niyang iligtas ay siya palang maghahatid sakanya sa kapahamakan niya!" I directly looked at him in the eye. Wala akong pakialam kung masaktan siya o magalit sa pinagsasabi ko. Isang halimaw ang tingin ko sakanya at hindi na yun mababago pa.

"I'm sorry. Kaya nga ako nandito para itama ang aking pagkakamali--"

"Don't you dare say that word! Itama ang pagkakamali? You killed my parents! Maibabalik mo ba sila?!" Sigaw ko sakanya. Nakita ko namang nagtiimbagang siya.

"Your parents were selfish! They deserve to die! Hindi mo kilala ng lubusan ang magulang mo, Nyx. They become my blood donor pero trinaydor nila ako! Nakipagkampihan sila sa pamilya ng Aric mo! At ang kapalit? Limpak limpak na kayaman!"

"But that doesn't gave you a license to kill!" I yelled. Napatayo na ako sa kinauupuan ko kahit bigat na bigat ako sa suot ko. Pakiramdam ko pagod na pagod na ako.

"I actually have the right since we had a contract!"

"Napakasama mo!" Pinipigilan kong umiyak sa harapan ng halimaw na 'to. Hindi ko hahayaang makita niya akong mahina. Not ever.

"Masama nga ako. Pero binago mo naman ako. Kapag ako si Trever, pakiramdam ko isa akong ordinaryong tao."

"Are you really Trever Yu? Tell me everything. Planado mo ba ang lahat?"

"Ang pagkikita natin sa bar, it was a coincidence. Wala na akong balak maghiganti pa sa pamilya mo tutal napatay ko na ang magulang mo. Pero nung nakita kita, alam kong may naramdaman agad ako sayo. Nananahimik ako sa katauhan na Trever Yu. Ang ampon ng Yu family. But, you came into the picture. Doon ako gumawa ng hakbang. Noon ko nalaman na may kaugnayan ka kay Aric. Bumalik ang galit ko sa pamilya nila so i used you. Nagbalat kayo ako bilang isang masamang nilalang para matakot ka sa akin. Hanggang sa uti-unting nangyayari ang mga plano ko. Pero hindi na naman yun importante diba? Mahal kita. Yun ang importante."

Hindi ako makapaniwala sa mga sinabi ni Trever. He's such a monster. Sa palagay niya porket mahal niya ako mapapatawad ko na siya. Not ever! Not in my whole life na mapapatawad ko siya.

"I hate you! I hate you forever!" Galit na galing kong sabi sakanya. Bigla namang nag-iba ang expresyon ng mukha niya. Yung mabait na mukha ni Trever naging malademonyo.

"Wala ka ng magagawa! Asawa na kita! You drunk my blood kaya magpakailanman, akin ka na. Hindi ka na maaagaw pa sa akin!" Sabi niya bago tuluyang umalis sa kwarto.

Nanghihinang napaluhod ako sa sahig. Napatakip ako sa mukha ko. I cried with pain and frustation.

"Mom... Dad... Why did you let this happen to me?"

***

Aric's POV

I keep on asking Wynner kung nasaan na ang nata-track niya pero isang iling lang lagi ang sagot niya. Dahil sa kambal ko si Avia, nararamdaman ko kahit papano ang nararamdaman niya. At kampante pa akong wala pang masama sakanyang nangyayari. Ang kinakatakot ko lang ay kung ano na ang nangyayari kay Lorelei.

"Aric. Parang alam ko na kung saan sila." Biglang nasabi ni Wynner.

"Saan? Sabihin mo." Inip kong sabi.

"Nasa Malayo. Parang nasa probinsya siya." He said while eyes closed. Alam kong nagcoconcentrate siya ngayon para mahanap si Avia at Lorelei.

Nag-iisip pa si Wynner ng marinig kong tumunog ang phone ko. I answered it.

"Hello."

[Aric, where are you? Sasamahan ko kayo!] Si Edric.

"No dude! May tama ka pa! You'll slow us down!" I reason out.

[Malakas na ako! Susunod ako sa inyo! Hindi ako papayag na hindi ko mailigtas si Kyla! Kasama ko siya! Ipagtatapat ko na sana sakanya ang katotohanan pero dumating ang Transcendal Vampires.]

"Sige-sige. Sundan mo na lang kami. Track us, ok?"

[Ok]

"Tara na, Aric! Alam ko na kung saan sila!"

***

Avia's POV

Naramdaman kong kinalagan ako ng isa sa mga tauhan ng kumidnap sa akin. Hindi ko maintindihan kung bakit wala pa din akong lakas para lumaban. Feeling ko lahat ng kapangyarihan ko ay na-drain.

Para akong lantang gulat na dinala nila sa isang pahabang tablet na nakatayo na may mga nakaukit. Tinali ulit nila ako saka ikinwitas ang batong regalo dapat ni Lorelei kay Kuya.

I was wondering if this is a trap. Gusto kong malaman kung may kinalaman si Lorelei dito.

May lumabas naman sa two door. Isang lalaki na may red cloak. Sa likod niya ay dalawang lalaki na itim na cloak ang suot. Hindi gaya nung nauna, sila ay nakayuko.

"A-ano'ng gagawin niyo sa akin?" I manage to asked kahit nanghihina ako.

"Handa na po yung dagger." Sabi nung lalaki sa likod.

Tumango naman yung lalaking nakasuot ng red cloak. He walk towards me saka hinigit ang left wrist ko. Napapikit ako ng maramdam kong gumuhit ang talim ng dagger sa pulso ko.

I wanted to shout. Nararamdaman ko ang galit sa puso ko ngayon. I don't deserve this.

"AHHHHHH~" Kumawala sa bibig ko ang malakas ng sigaw. Nasasaktan ako. Parang sasabog ang dibdib ko sa sobrang sakit. Tinignan ko ng matalim yung lalaking kumukuha ng dugo ko. Napaiba ang tingin niya sa akin at nararamdaman ko ang takot sa kilos niya.

Nang matapos niya akong kuhanan ng dugo, pumunta siya sa sa gilid ko at nakita ko doong may dalawang trono. Nakaupo dun ang Pinuno nila at si.. si Lorelei. Nakatulala siya habang pinagmamasdan niya lang ang sa unahan niya.

H-hindi... Hindi 'to totoo. Masasaktan si Kuya kapag nalaman niya 'to. S-siguro nasa ilalim ng malakas na kapangyarihan si Lorelei. Tama, kagaya noon. May tiwala ako kay Lorelei. Hindi niya akong magagawang ipagkanulo.

May isang lalaki nanamang lumapit sa akin. Naramdaman kong pinupunit niya ang damit ko sa unahan. Tumambad sakanila ang dibdib ko. Tuluyan an akong naluha.

I can feel the dagger slowly dodging my skin. I can feel the pain. Napapikit ako. Puso nila ang gusto ko. Ang puso kong tumitibok para sa isang tao.

'Kier.'

Nakarinig ako ng malakas na balabag sa pinto. Hindi ko na makita ang lahat dahil sa nanlalabong mata ko hatid ng luha ko. Pero alam ko at nararamdaman ko ang presence nila Kuya. Nandito sila. Ililigtas nila kami.

***

Aric's POV

Halos sirain ko ang pinto sa sobrang lakas ng pagsipa ko. Agad kong nakita si Avia. Punit ang damit niya at kasalukuyang may nakatutok na patalim sa dibdib niya.

Lalapit na sana ako ng maunahan ako ni Wynner. I saw him ripped the head of the culprit. Agad kaming napaligiran ng mga nakaitim na alagad. Nanlilisik na iniisa-isa ko sila.

"Prince Aric!" Napalingon ako sa likod ko at nakita ko si Edric kasama sila daddy, Tito Cris at iba pang kakampi namin. Tumango ako sakanya at hinayaan silang labanan ang mga useless Vampire wannabe!

Napukaw ang tingin ko ko unahan. Si Lorelei. Nakaupo siya sa trono. Mag-isa siya. Wala siyang kasama. I immediately walk towards her.

"Lorelei! Mabuti't ligatas ka!" Hinigit ko kamay niya para itakas siya pero hindi siya gumalaw. Napatingin ako sakanya. "Lorelei tara na. Hindi dito ligtas!" I am pulling her but she's pulling back. Parang ayaw niyang sumama sa akin.

"Hindi kita kilala! Umalis ka na kung ayaw mong mapatay pa kita!" Nagulat ako sa sinabi niya. Hindi siya ang Lorelei ko. Iba nanaman ang boses niya. Was she possesed?

"M-mahal ko... A-ano ba'ng pinagsasabi mo? Sumama ka na sa akin."

"Hindi ako sasama sa hindi ko asawa." Mariin niya sabi. Nanlaki ang mata ko. A-ano'ng ibig niyang sabihin?

"My faithful wife..." Napatingin ako sa lumapit kay Lorelei.

FVCKING TREVER?!

"Ikaw!"

"Ako nga, Prince Aric!" He smirked. He snaked his arms at Lorelei's waist. He pulled her at saka marahas na hinalikan si Lorelei.

"FVCK YOU!"

Agad ko siya tinulak. Napakawalang hiya niya! Sa sobrang galit ko hinigit ko leeg niya at pabalabag na itinapo siya sa pader. Nilapitan ko ulit siya at saka ko siya sinakal.

"BAKIT MO 'TO GINAGAWA?! DEMONYO KA!" Sigaw ko sa pagmumukha niya. Mas lalong nag-init ang ulo ko ng ngumisi siya. Hinigpitan ko lalo ang pagsakal sakanya.

"HUWAG!"

Naluwangan ko ang pagsakal ko kay Trever ng marinig ko si Lorelei sa likod ko. Tumakbo siya palapit sa amin at tumingin sa akin.

"H'wag mong saktan ang asawa ko!" Nakita kong nakikiusap ang mga mata ni Lorelei. Wala sa loob na nabitawan ko si Trever. Nanghihinang napaatras ako. Nilapitan siya ni Lorelei at nag-aalala.

"Ok ka lang ba asawa ko?" Tanong ni Lorelei. Ngumiti sakanya ng matamis si Trever.

"Ok lang ako."

"K-kuya..." Rinig kong tawag ni Avia. Nilapitan ko siya.

"A-avia... Ok ka lang ba?" Napatingin ako sa paligid ko. Wala si Edric at yung iba pero naririnig ko silang nakikipaglaban sa labas.

"U-umalis na tayo, kuya." Nagmamakaawa ang mukha niya. "Kakampi nila si Lorelei. Please kuya? Masasaktan ka lang dito."

"No! I need to save her! She's under his illusion and--"

"H-hindi kuya. Si Lorelei mismo ang dahilan kung bakit ako nandito. Kasabwat siya kuya. Please umalis na tayo." Si Avia na ang kumaladkad sa akin palayo kay Trever at Lorelei. Pucha ang sakit sa damdamin! Nakakagago lang eh.

"Lorelei... Bakit?" Halos anas ko lang na sabi.

Dahan-dahan siyang napalingon sa akin. Parang nag-iba yung mata niya. Nagmamakaawa at naghihinagpis.

"Aric..." Mahina niyang sabi pero narinig ko pa din. Nakikilala niya na ulit ako. Bumitaw ako sa hawak ni Avia na ikinabigla niya.

"Kuya--"

"I need to save her!" Tumakbo ako palapit kay Lorelei.

"Lorelei!" Kinuha ko ang kamay niya at nilapit palapit sa akin.

"Sumama ka na sa akin. Mahal ko"

"And where do you think you're going, Prince Aric?!" Matalim na hasik ni Trever.

"Aric, please help me. Hindi ko na ka--" Nagbago ulit ang kulay ng mata niya at tinulak ako pero hawak ko pa din ang kamay niya. "AYAW KONG SUMAMA SAYO!"

"Lorelei, lumaban ka. Ako ang mahal mo diba? Please fight for me, fight for us."

"HINDI MO PWEDENG ISAMA ANG ASAWA KO! KASAL NA KAMI!" Sigaw ni Trever.

"Wala akong pakialam! Mahal ko si Lorelei at kami lang ang dapat para sa isa't-isa!" Tinignan ko si Lorelei na panay ang iyak.

"Patawarin mo ako Aric. Hindi ko sinasadyang ipahamak si Avia. Wala akong alam." Umiiyak niyang sambit.

"Shhhhh... Mahal ko, ayos lang ang lahat. Gagamutin ka namin. Sumama ka lang sa akin. Please?" Sabay ng pagtango niya ay ang pagsigaw ni Avia sa likod ko.

Napalingon ako sakanya at nakita kong nakahandusay na siya sa sahig. Tumatakbo si Wynner sa gawi ni Ava at pinatay ang sumaksak kay Avia sa gilid.

"AVIA!!" Napatakbo ako at lumapit sakanya.

Nagulat ako ng biglang minulat niya mata niya. Nagkulay dilaw ito.

"AHRRRRGHH~" Bumangon siya at sumigaw ng pagkalakas na halos napatakip na kami ni Wynner sa tenga. Naglabas siya ng apoy sa kamay.

"Avia control your power!" Wynner said to her pero mas lalong lumakas ang apoy sa kamay niya. Tinapon niya yun sa gilid na dahilan para magkaroon ng malaking apoy.

"A-ayokong sumama sayo! Pakawalan mo ako!" Napalingon din ako kay Lorelei.

"Lorelei!"

"Aric!" Sigaw niya bago sila naglaho ni Trever.

"FVCK! Lorelei!" Napasabunot ako sa buhok ko.

"Para pigilan natin si Avia. Ang lakas na ng kapangyarihan niya. Baka ikamatay niya!" Sigaw ni Wynner. Napatingin ako sa kambal ko at galit na galit ang hitsura niya.

Nakita kong pumasok sa silid sila daddy at napaatras ng makita si Avia. Si Edric naman karga-karga si Kyla kaya lumabas muna.

"Anak, kontrolin mo kapangyarihan mo." Sabi ni daddy kay Avia pero hindi siya nakikinig.

"AHHHHH~ Sinaktan nila ako!!! Gaganti ako!!!" Hinagpis niya.

Nag-aalala ako para sa kapatid ko. Lahat ng kapangyarihan may limitasyon, kapag umabot siya sa limitasyon niya baka ikamatay niya yun!

***

Avia's POV

Hindi ko makontrol ang kapangyarihan ko. Namumuhay ang galit sa puso ko ngayon. Hindi ko mahanap ang masayahing Avia. Tanging galit na Avia ang nararamdaman ko.

Naglabas ako ng apoy sa kamay at tinapon ko sa sahig. 

"Anak tama na! Nakikiusap si daddy!" Rinig kong sabi ng daddy ko.

"HINDEEE! GALIT AKO DADDY! GALIT NA GALIT AKO SA GINAWA NILA SA AKIN!" Umiiyak kong sabi. Lahat ng pagmamahal na nararamdaman ko ay unti-unting nawawasak dahil sa nararamdaman ko. Gusto kong pahirapan ang kumidnap sa akin, gusto kong paulit-ulit patayin ang sumaksak sa akin!

Naramdaman ko na lang na may yumakap sa likod ko. Nagpupumislag ako pero mahigpit ang pagyakap niya sa akin.

"Hindi ko hahayaang mabalot ng galit ang puso mo. Hanggang sa yakap kita, sabay nating papatayin ang galit sa puso mo. Pakiramdaman mo ako, Avia."

Wynner.

Hindi ko alam kung paano pero unti'unting nawala ang apoy sa kamay ko. Naging magaan ang pakiramdam ko at nawala ang sama ng loob na nararamdaman ko.

Bakit Wynner? Bakit?

_______________________________________________________________

Ang daming violent reactions. HAHA, mahal ko kayo. :P Tsaka h'wag iyo ngang icompare si Trever kay Drake. Mabuting damphyr si Drake, dahil sakanya kaya masaya ngayon si Ingrid at Hansel. Compare naman kay Trever na vampire wannabe na nga, demonyo pa.

Trivia: Hindi naman dapat si Trver ang kontabida, tinamad lang akong mag-dagdag ng bagong character kaya hindi na ako lumayo pa, si Trevr na pinili ko. Moahahahaha! Bleeh!

XOXO

-Thyriza

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top