Chapter 12 - Competition

Aric's POV

"Ano'ng ibig mong sabihin, Lorelei?" i asked though alam ko na ang ibig niya. Hindi ko mapigilan ang mapangiti. Seeing Lorelei like that never fails to amuse me. Hindi man niya sinasabing mahal na din niya ako, alam kong may pag-asa ako sakanya.

Nakita kong sobrang namumula ang pisnge niya at alam kong nahihiya siya. Sa totoo lang, hindi ko ine-expect na pupuntahan niya ako dito sa bahay ko. Kahit parang alam ko na kung paano niya nalaman ang address ko, natutuwa pa din akong um-effort siya. Hindi ko alam pero parang may pag-asang sumisibol sa dibdib ko.

First time ko itong maradaman. Parang mas lalo akong napapamahal sakanya. Kilig ba yun? Yun ang alam kong nararamdaman ng tao kapag nandyan ang mahal nila. Shocking, pero yun din ang nararamdaman ko.

"M-mahal mo ba ako?" she asked again, blushing. Tuluyan ng bumaba ang araw kaya tinanggal ko ang shades ko. Kung magtatapat man ako, gusto ko nakatingin sa mga mata niya. Gusto ko maramdaman niya na totoo lahat ng nararamdaman ko at sasabihin ko.

"Kapag sinagot ko ba yan, magiging tayo na?" nakangisi kong tanong. Nakita kong nagulat siya kaya mas lalong lumapad ang mga ngiti ko.

"T-tinatanong lang naman kita!" umirap siya sa akin. Lumapit ako sakanya saka ko hinigit ang bewang niya at niyakap yun palapit sa akin, her eyes widened.

"Oo, Lorelei. Mahal kita. Simula pa noong bata ka, mahal na kita. Hindi pa ito ang plano kong pagpo-propose ko sayo pero dahil sa parang nagmamadali ka--"

"A-anong nagmamadali?!" she sound defensive.

"Plano kong magtapat sayo.. atleast in a romantic way. Though for me, romantic na ito. Pero alam kong deserve mo yun. Hindi ko naman kasi alam na pupunta ka na lang dito bigla at itatanong sa akin yan. Para tuloy ikaw yung nagpropose sa akin." panunukso ko sakanya.

"AALIS NA NGA AKO! NAKAKASAR KA!" Akma siyang aalis pero mas lalo kong hinigpitan ang pagyakap ko sa bewang niya.

"Hahaha. Ang sarap mo naman asarin. Para ka ng kamatis dyan oh." i poked her cheeks.

"So aasarin mo na lang ako forever!?" pataray niyang sabi.

"Oo. Kung forever naman kitang makakasama, eh di aasarin na lang kita lagi." Sumimangot siya saka ako tinulak ng marahan kaya nagpaubaya ako.

"Ayoko ng inaasar ako. At kung habangbuhay kitang makakasama para lang asarin ako, mas gugustuhin ko pang mapag-isa!" sabi niya saka tumalikod sa akin.

Lorelei's POV

Mag-wawalk out na sana ako at lalabas sa bukas na pinto ng magsarili itong sumara at na-lock. Napalingon ako kay Aric at nagkibit balikat lang siya.

"Aalis na ako. Madilim na, hinahanap na ako ni Tito Kent." sabi kong nakahalukipkip. Lumapit uli siya sa akin at nakita kong pinitik niya kamay niya. Biglang umilaw ang poste sa rooftop kaya naging maliwanag dito. Nakita kong malalamlam na ang mata niya at naging pula na.

"Hindi ka dito aalis." hinawakan niya kamay ko at inilapit sa dibdib niya.

"..hanggang sa hindi ko nalalaman ang totoong nararamdaman mo para sa akin." seryoso niyang sabi. Kinakabahan naman ako. Hindi dahil sa may kung ano akong masamang naiisip tungkol sakanya. Kundi dahil sa nararamdaman ko. Kapag sinabi ko sakanyang hindi ko siya gusto, magmumukha akong sinungaling sa sarili ko.

Siguro nga gusto ko na siya, noon pa. Nagiging denial lang ako.

"A-aric.."

"I love you so much, Lorelei. Pero hindi naman kita minamadali eh. Ayokong mahalin mo din ako kasi nalaman mo lang na mahal din kita. Ayaw kong i-pressure ka. Alam ko naman na may karibal ako sayo. At handa akong maghintay, para patunayan ko sarili ko sayo. Yung lalaking yun, alam kong gusto ka din niya. I can see the way he looked at you. He don't like you.. He loves you. At alam ko din na binigyan mo siya ng chance. 

Kung magiging unfair ako sayo, sasabihin ko na ako ang piliin mo kasi ako ang una mong nakilala. But i wanted to play fair. If you choose him over me, that will be fine. Hindi ako magagalit sayo and i won't hold grudge on him. Ang pakiusap ko lang, gusto kong hayaan mo ako na mahalin ka.  I'm not expecting anything back.. Just let me show you how much i love you. Sa 18 years kong pagmamahal sayo, hindi yun nababawasan. 

Mas nadadagdagan pa yun everytime na may nalalaman akong little things about you." Para akong malulunod sa mga pinagsasabi ni Aric. This is the first time na may nagco-confess sa akin na para akong maiiyak sa mga sinasabi niya.

18 years na niya akong minamahal. At ang swerte ko lang na sa akin napili ni Aric ibigay ang pagmamahal niya.

"Ayokong mahalin mo ako dahil obligated ka. O dahil sa nalaman mong matagal na kitang minamahal at kailangan mo din yun suklian. Gusto kong kusa mo din yung maramdam, na mahal mo din ako." he said. Napakagat ako ng labi.

"Mahalin mo ako sa hindi, nandito lang ako lagi sa tabi mo. Isang beses lang kung magmahal ang mga tulad namin. At ikaw ang napili ko na mahalin panghabangbuhay."

A tear fall down my face. Masyado akong na-overwhelm sa mga sinabi niya. In just one day, dalawang lalaki ang nag-confess sa akin. 

"A-are you.. Are you crying?" nag-aalala niyang tanong. Pinunasan ko ang pisnge ko saka ngumiti sakanya.

"W-wala ito.. Ikaw naman kasi. Kinikilig ako sa mga sinabi mo." natatawa kong sabi kaya napatawa na din siya.

"Please don't cry. Alam mo ba sabi sa akin noon ni daddy, na kapag nagmahal ka you're starting to have strength at the same time weakness." he said kaya napatingin ako sakanya.

"Bakit naman?"

"Gaya mo, ikaw ang lakas ko. Pero kapag nakikita kitang nasasaktan o umiiyak, ikaw din ang magiging kahinaan ko." he explained kaya napatango ako sakanya.

"Wala ka na ba talagang ibang minahal na babae bukod sa akin? Ang tyaga mo naman." sabi ko.

"Except sa mommy ko at sa kabal ko, wala na. Ikaw lang ang mahal ko."

Pagbaba namin galing rooftop, nakita ko si Avia sa labas ng bahay nila na nakangiti sa akin ng makahulugan.

"Kinikilig ako sa inyong dalawa." she giggles.

"Have you been eavesdropping, Avia?!" Aric asked his twin with an annoyed voice.

"Y-yes. Pero hindi ko naman lahat narinig. Hindi ko kasi talaga mapigilan eh. Baka ma-torpe ka at--"

"Uggh! Aviaaa!" Aric whines.

"Hayaan mo na." sabi ko sakanya.

"Sinagot mo na ba siya, Nyx?" tanong ni Avia kaya napailing ako.

"Hindi pa" sagot ko, and later i realize kung ano yung nasabi ko.

"Ay may pag-asa si kuya." she giggled again.

Hinatid ako ni Aric sa labas ng gate nila. Gusto niya sanang ihatid ako sa amin kaso sabi ko nasa labas si Manong Andy naghihintay.

"Ingat kayo." sabi niya saka kumaway. Pasakay na ako ng kotse ng may maalala ako.

"Uhh, Aric." 

"Hmm?"

"Oo." nakangiti kong sabi. Para namang nagtatanong ang expression niya dahil sa sinabi ko.

"What do you mean?"

"Basta Oo." sabi ko saka sumakay ng kotse. Bago umandar ang sasakyan, nakita kong ngumiti siya at parang napapatalon na ewan. Kumaway ako sakanya and he mouthed 'na-gets ko'

***

Kinabukasan, ginising ako ni Yaya ng malakas na katok sa pinto. Bumangon ako at tinignan ang orasan.

"Ugh! Alas syeta pa lang ah! Alas nwebe po pasok ko!" sigaw ko saka antok na nilakad ang pintuan at pinagbuksan ng pinto si Yaya.

"Hija.."

"Yaya naman eh! Inaantok pa ako! Hindi ako gaanong nakatulog kagabi.." inis kong sabi. Bakit nga ba ako hindi makatulog kagabi? Ah! Sa kakaisip sa mga sinabi ni Aric.

"Mamaya ka na lang matulog ulit. Harapin mo muna ang dalawa mong bisita. Ang aga-aga. Buti at hindi naabutan ng Tito mo." napakunot ako sa sinabi ni Manang.

"Si Kyla po ba at Mau? Ano namang gagawin nila dito?" sabi ko pero umiling si Manang.

"Dalawang lalaki. Yung isa kilala ko sa mukha. Yung anak nung business partner ng Tito mo. Yung isa naman, ngayon ko lang nakita. Maligo ka na at harapin mo yung dalawa." sabi ni Yaya saka umalis na sa harap ko.

Teka.. Hindi kaya? OMG!

Agad kong pumasok sa kwarto at dumeretso sa CR. Baka si Trever at Aric yun. Nakuu! Mga pasaway talaga sila! At nagkasabay pa ah!

Pakatapos kong maligo, nagbihis na ako ng uniform ko saka inayos ang sarili sa tukador. Naglagay lang ako ng polbos saka lipbalm.

Pinagpapawisan ng malamig ang katawan ko habang pababa ako sa hagdan.

Hindi nga ako nagkamali. Si Aric at Trever.

Sabay silang napatayo ng makita ako. Si Trever may dalang bouquet of red rose.

"A-aric.. T-trever.. Ano'ng ginagawa niyo dito?" kabado kong tanong. Kinakabahan talaga ko. Nagpapawis ang kamay ko.

"Good morning, Nyx." masiglang bati sa akin ni Trever. "Para sayo." inabot niya yung bulaklak at kinuha ko naman. I looked at Aric at seryoso lang siya, nagmamasid sa amin.

"Nag-breakfast na ba kayo? Gusto niyo bang kumain?"

"Kumain na ako." sagot ni Trever. Aric magsalita ka. Bakit ka hindi nagsasalita? Disappointed nga ako ng wala man lang siyang binigay sa akin. 

Namimiss kong makatanggap ng black rose galing sakanya.

"Ganun ba?" naiilang kong sabi. Naupo ako sa sofa tapos napatayo din. Napaka obvious ko naman na kinakabahan ako. Dapat hindi ako ganito umasta. 

"Hatid na kita, Nyx/Lorelei." Chorus ng dalawa.

"HA?" WAAAAH~ Kailangan ko ng tulong! I need to get outha here! Paano ko ba sila matatakasan?

"May usapan na kasi kami ni.. ni K-kyla. Oo, tinext niya kasi ako kanina. Wait nga at matawagan ko ulit siya." i excuse my self saka pumanhik sa kwarto.

"Shit! Shit! Shit!" Nagpabalik balik ako sa kwarto. Kinuha ko phone ko saka ko tinawagan si Kyla.

Naka dalawang ring pa lang ng sagutin niya agad. Thank god!

[Edric bakit--]

"Sorry to disappoint you but this is not Edric!" sarcastic kong sabi. Narinig kong gumalaw yung phone. Siguro to check kung sino yung sa caller ID.

[Shame! Ikaw pala Nyx. Hahaha]

"Kyla. I need your help." desperate kong sabi.

[Huh? Ano'ng matutulong ko sayo?] she querried.

"I'm in a hard situation right now. Can you pick me up and pretend na may pupuntahan talaga tayo?" i said to her.

[What? Di ko ata gets] she said so i rolled my eyes.

"Nandito sa bahay si Aric at Trever. They both asked me to ride with them. I can't choose.. atleast not today. Please just save me here.. Please?" i said pleading. I heard her sigh.

[Sige sige. I'll be there. Wait for me in 10 minutes.] I felt relief sa sinabi niya.

"Thank you. I owe you this one." i said. We both hang up the phone.

Pumunta ako sa terasa ng kwarto ko at humugot ng sariwang hangin sa labas.

"Lord.. Bakit ba ito nangyayari sa akin? Hindi naman masyadong mahaba ang buhok ko para magkaroon ng dalawang manliligaw. Kasi naman eh! Bakit ba ako napa-Oo kay Trever ng wala sa oras? Ayoko naman yung bawiin ng basta basta at baka magalit siya." Nababaliw na ata ako at nagsasalita na ako ng mag-isa.

Modern days na ngayon at hindi na uso yung merong napakaraming manliligaw na dadalaw sa bahay. Seems like cheating na din yun lalo na kung yung nanliligaw sayo gusto mo din.

Nakarinig nanaman ako ng mahinang katok sa pinto at sinabi ni Yaya na nasa baba si Kyla. Agad akong tumakbo pababa at nakita ko si Kyla na kausap si Aric at Trever.

"Ky!" tawag ko sakanya. She turned to me and smiled mischievously.

"Hi Nyx. I was just telling them some tips to win your heart. May the best man win, Aric and Trever." Kyla playfully said. I just glared at her.

"Tara na Ky. Akala ko ba nagmamadali ka?"

"Ay Oo nga pala." she stands up saka bumaling kay Aric saka Trever. "Goodbye boys. Sa akin muna sasabay si Nyx ah." sabi niya saka ako naman nauna ng lumabas.

Nakahinga ako ng maluwang ng makasakay ako sa kotse niya.

"OMG! Nakaka-guilty magsinungaling. Lalo na kay Aric. Parang alam niyang nagsisinungaling ako." sabi ni Kyla. 

"Tara na nga sa school." sabi ko na lang.

"Hello! Ok ka lang? Mamaya pa klase natin. Ano gagawin natin dun? Magbe-breakfast muna tayo. Hindi pa kaya ako kumakain!" pagrereklamo niya.

"Sige sa school cafe na lang tayo." tumango niya saka nagsimulang magdrive.

"Bakit nga pala kanina akala mo si Edric yun tumatawag?" tanong ko ng maalala ko yun. Nakita ko naman na namula siya.

"Kayo na ba?" tanong ko pa.

"U-uyy hindi ah. Ikaw naman." Sabi niya. Tinawanan ko lang siya.

"Napaka defensive mo naman." i said.

"I-ikaw kasi eh."  Napatingin siya sa rearview mirror saka kumunot.

"Sinusundan tayo ng mga lover boy mo." she said. Agad akong napatingin sa likod. Nakita ko yung dalawang kotse na parang nag-uunahan magdrive at kung sino ang mauuna.

"Stop the car, Kyla." sabi ko.

"Ha? Oh sige." naging mabagal ang pagdrive niya hanggang sa pinarada niya ito sa gilid ng daan. Napahinto din ang dalawang kotse na sumusunod sa amin. Bumaba ako kasunod ni Kyla. Si Aric at Trever naman sabay na umibis sa kotse nila.

"Balak niyo bang magpakamatay?! Ano bang pa-show yan?!" inis kong sabi sakanila. Si Trever napapakamot lang ng batok at si Aric naman nakayuko lang. Para silang mga bata na pinapagalitan at nahuli.

"This is your fault! This is your idea!" mariing sabi ni Aric kay Trever.

"Ang yabang mo! You agreed to this, remember?!" inis ding sagot ni Trever.

"Hindi ako papayag na sa akin mo ibabato ang sisi!"

"Tumigil nga kayong dalawa! Ano ba'ng nangyayari sa inyo?! Para kayong mga baliw?! Aric, Trever, hindi ito isang contest! And i am not a god damn prize!" i almost shout at them. Sumasakit ulo ko sakanila.  O kasalanan ko ito, ako ang nagsimula nito. Pero yung umarte sila ng ganito? Nakakainis. Feeling ko ang cheap cheap ko para pag-agawan.

"S-sorry." they both said. I groaned. Napakumpas na lang ako ng kamay saka sila tinalikuran. I am so pissed. Paano na lang kung maaksidente sila sa pagpapaunahan nila? Kargo de konsensya ko yun! 

"Tara na, Kyla." sabi ko. Sumakay akong kotse. Grabe ang lakas ng kabog ng dibdib ko.

"Grabe girl, nakakatakot ka kanina. Pati mga tingin mo. I wanna laugh at their faces. Looks like you tamed the both of them. Haha." hindi ko na lang pinansin ang sinabi ni Kyla. I don't want to tame them. I don't want to change anything with them.

***

Avia's POV

Hi Avia. How are you?

I miss talking to you.

Pwede ba tayo magkita mamaya?

Sa MOA. Ikaw naman kasi bigla ka na

lang nawala na parang bula.

Nakatitig lang ako sa screen ng phone ko. It was a text from Kier. Namiss ko tuloy siya bigla. Agad akong nagreply sakanya.

To: Kier

Ok :) Meet me. 10 am

Sent!

"Who are you meeting?"

I felt goosebumps on my skin when i heard those familiar voice behind me. Dahan-dahan akong napalingon sa likod ko.

"What are you doing here, Wynner?!" Nakapameywang kong sabi.

"Grabe ka naman. Yun agad ang tanong mo? Wala man lang, kumusta ka na Wy? Or na-miss kita Wy?" Nakangisi siya at mas lalo akong napikon.

"Bwesit!" utter. Agad akong umalis sa kinatatayuan ko at pumasok sa loob ng bahay. Hindi na ako nagtaka kung paano niya nahanap ang bahay ni Kuya, isa siyang tracker.

Mag-aayos na lang ako sa sarili kasi magkikita kami ni Kier ngayon.

"Mag-usap naman nga tayo, Avia." habol niya sa akin kaya napalingon ako.

"Ugh! Pwede ba, Wynner?! Just this once! Wag mo akong iistorbohin, iinisin, o pipikunin! May importante akong pupuntahan at ayokong ma-stress dahil sayo!" i yelled at him. Natigilan siya. His smiling face disappeared at napalitan ng seryoso.

"Yun ba ang tingin mo sa akin, Avia? Isang nuisance?" he sounds hurt.

"Yes so stay away!"  i retorded and walk away.

Bago pa ako makalayo sakanya, naramdaman ko ang paghatak niya sa braso ko. He forcedly drag me and cornered me in a wall. Nagpumiglas ako pero mas malakas siya sa akin.

"I won't." he said in a low voice.

"..i won't stay away. Especially if i know someone has jeopardize your relationship with me." He smiled mischievously.

"What relationship? We don't have relationship, Wynner. Except for the fact that your parents is my parents bestfriend. So tigilan mo na ang pamimilit sa akin na may tayo! Dahil sa simula pa lang, wala na. I loathe and i loathe you forever!" I respond sharply. Biglang lumuwag ang pagkakahawak niya sa akin.

Aalis na sana ako ng higpitan niya ulit hawak niya sa akin. Mas dinikit niya ang mukha niya sa akin at konting konti na lang ang layo ng mukha niya.

OH NO! THIS IS NOT HAPPENING, AGAIN!

Napapikit ako ng maramdaman kong lumapat ang labi niya sa akin. He is kissing me violently that i can feel a little blood coming out my lips. Mas lalo siyang naging aggressive at mas hinapit ng mahigpit ang bewang ko palapit sakanya.

"mmmmp!" Nagpupumiglas ako pero walang magagawa ang isang Damphyr na hindi pa purified. Mas malakas pa din siya sa akin considering the fact na vampira siya.

His lips trace my cheeks, to my earlobe. Pababa hanggang sa leeg ko. Halos mahigit ko ang hininga ko. Nanghihina na din ang tuhod ko. He is awakening feelings inside me that i never felt before.

He let go of my lips at bumaba sa leeg ko hanggang sa dibdib.

"No. Please no." i cried.

That's when he stopped. Para siyang naparalisa at nawala yung nakakatakot niyang mukha. I can see a litle blood on his lips. Pinunasan niya yun at tinignan ito. Halos manlaki ang mata niya sa nakita.

"FVCK! GHAD! Avia sorry! I am so sorry!" lumapit ulit siya sa akin at niyakap ako. I should be mad at him. I should starting to curse him or maybe kill him. But here i am, letting him hug me, comforting me while crying on his shoulder.

.........................................................................

A/N: Please don't get mad at me for this chapter or for this very late update. :( Busy po kasi ako since malapit na ang graduation ko. Please be patient my dears. :))

XOXO

-Thyriza