Keyifli okumalar.....

Ne yapacağımı bilmiyordum. İnsanların gözleri kırmızı mıydı? Onu bile bilmiyorum. İnsanlar hakkında tek bildiğim şey bacakları olan, suda boğulan varlıklar olmaları. Belkide bu normal insandır. Ama neden konuşmuyor. Bana sinirle bakıyor. Öldürecekmiş gibi. Tamam sakin olmalıyım. Belkide bu bakışlar onların normal halleridir.

Konuşsam mı acaba? Yok bence ilk önce o konuşsun. Yok ben konuşayım bence, çünkü ben onun yerindeyim. Ama bu benim suçum değil ki. O konuşsun. O bana hala çatık kaşlarla bakıyor. Bu hiç iyi değil. Belkide konuşamıyor. O zaman ben konuşayım.

Elimi kaldırıp "Selam" dedim. Bu doğru söz mü bilmiyorum. Acaba dillerimiz başka mı? Beni anladı mı?

"Buraya nasıl girdin?" dedi sesi boğuk çıkmıştı. Sanki sinirle konuşuyordu. Ama iyi dilimizi biliyordu.

"Ben bilmiyorum. Gözlerimi açtığımda buradaydım!" dedim sakin bir sesle. Acaba deniz kızı olduğumu anladı mı? Çok korkuyorum ya. Ya beni buradan çıkarırsa, o zaman kuyruğum gider.

"Hemen çık buradan!" Diye bağırdı bu sefer. Sesi çok kötü çıkıyordu. Kırmızı gözleri daha da parlıyordu.

"Çıkamam." dedim sakin bir sesle. Bana yine aynı ifadeyle baktı. "Sebep?" dedi. Bu sefer sesi biraz sakin çıkmıştı. Bu iyi bir şey mi acaba? Söylesem mi ona. Ama söylemezsem de çıkarır. Çıkarırsa bu garip yerde ölüp giderim. Ben ne anlarım insan gibi yaşamaktan. Ve çok acıkmıştım. Balık istiyorum.

Ben etrafıma bakıp söyleyecek bir şeyler ararken, bakışlarım yine onun bakışlarıyla kesişti. Bana cevap bekler gibi bakıyordu. Tabi cevap bekliyordu. Bir şeyler bulmalıyım. "Tamam söyleyeceğim nedenini. Ama beni çıkarma buradan." dedim sakin bir sesle. Ama heyecanlıydım da, ilk kez bir insanla konuşuyorum. Bu benim için normal bir şey. Yani heyecanlanmam. Bana bir şey söylemeden bakıyordu. Hemen konuşmaya başladım.

"Ben okyanusdaydım. Sonra bir ayna vardı. Büyülü bir aynaydı. Beni içine sürükledi ve gözlerimi açtığımda kendimi burada buldum." dedim.

Ben gerçekleri anlattım. Umarım anlayışla karşılar. Ama hiç anlayışlı birine benzemiyor. Bana yaklaşarak, eliyle çenemden sertçe tuttu ve beni kendine çekti. Soğuk sesiyle "Seni öldürmeden çık buradan!" dedi.

Elleri çok soğuktu. Ürperdim doğrusu. Bana çok yakın. İlk kez yakından bir insan görüyorum. Vay canına. Şimdi bunu düşünmemeliyim. Bana beni öldüreceğini söyledi. Ona deniz kızı olduğumu söylemeliyim.

"Çıkamam. Ben bir deniz kızıyım!" dedim fısıldayarak. Ama bence duymamıştır. Bir daha yüksekten söyleyeyim, derken çenemde olan elini çekti ve "Saçmalık. Deniz kızları sadece hikayelerde olur! Sen benimle dalga mı geçiyorsun? Cidden şimdi seni öldürmeden çık buradan!" diye tısladı. Ama hala soğukluğundan bir şey kaybetmemişti. Alayla bana bakarken, kuyruğumu su yüzüne çıkardım. Şaşırarak bana bakıyordu. Yani kuyruğuma.

"Ah, şaka mı bu?" diyip sinirle kapıya doğru yürüdü. Ve çıkıp gitti. Hey ben ne olacağım? Acıktım burada. Yiyecek balık bile yok yanımda. Neden bu yerde bir kaç tane balık saklamıyordu ki. Süs için mi burası. Gerçekten çok acıktım. Acaba şu gülleri yiyebilir miyim? Açlığımı giderir mi ki?

Bence o buraya gelecek. O zaman ondan yemek isterim. Gelmezse güllerini yerim. Şu yerdeki yeşilliğe elim yetişmiyor. O yüzden gülleri yiyeceğim. Elimi uzatıp kırmızı gülün birini tuttum ve çekmeye başladım. Çekerken elim acımaya başladı. Gülü bırakıp baktığım da elimin kanadığını gördüm. Elimi suyun içine çektim ve kanını sildim, ondan sonra elim iyileşmeye başladı.

Zaten elim iyileşti yemeye devam. Seni kötü gül, elimi incittin. Bende seni yiyeceğim. Seni elimden kimse alamaz.

Elimi uzatıp gülü tutarken kapı açıldı. Hemen elimi gülden çekip gelene baktım. Deminki çocuktu, çocuk dediğime bakmayın büyük. Beni görünce çenesi kasıldı ve kaşları çatıldı. Sinirle konuşmaya başladı,

" Hey, sen hâlâ burada mısın lan? Bak kızım git oyununu başka bir yerde oyna şuan çok tehlikeli sulardasın! Kendini düşünüyorsan defol git!"

Hey, ben zaten her türlü tehlikeli sulardayım. Neyin tribini yapıyorsun?

" Ya sen bunları oyun mu sanıyorsun? Ben deniz kızıyım diyorum nasıl buradan çıkmamı beklersin! Biraz anlayışlı olamaz mısın? Cidden insanlardan nefret etmekte sonuna kadar haklıymışım!"

" Kızım manyak mısın? Benim insana benzer bi halim mi var?"

" Ne biliyim ben? Sanki her gün insan görüyoruz..."

" Bak fazla abartmaya başladın bu oyunu, çık artık şuradan! Her an elimden bi kaza çıkabilir!"

" Eh yeter be elimde olsa şurada iki dk bile durmazdım. Bekle sana deniz kızı olduğumu ispatlayacağım!"

Son sözümü söyler söylemez havuzun dibine doğru yüzmeye başladım iyice dibe gelince, ki zaten fazla derin değil orada beklemeye başladım. Mutlaka merak eder ve yanıma gelir. Aradan 5-10 dk geçtikten sonra suda bi hareketlenme oldu sonrada yanıma gelen o insan. Hızla beni kolumdan tutup yüzeye çekmeye çalıştı ama elinden kurtuldum ve yüzeye çıktım. Oda yanıma geldi.

" Sen ne yapmaya çalışıyorsun lan?! Benim başıma iş açmadan s*ktir git istersen!"

" Ya neden anlamak istemiyorsun çıkamam diyorum hem bak suda normal bi insandan çok daha uzun süre kalabiliyorum! İnan artık."