Wow zo snel alweer op hoofdstuk 50. Ben zo trots en ook met de lezers, stemmen en comments. Meer dan 3k gelezen

Jason,

Zoals ik Roos en Lorenzo gisteren zag maakte me echt stil en ik schaamde me echt dat ik haar van hem af wil pakken. Zij is van hem, ookal heb ik haar gebeten en is ze eigenlijk van mij maar dat gebeurt wel vaker. Ik ben eigenlijk wel blij voor Roos maar ook weer niet. Een verslagen zucht verlaat mijn mond en ik sta op en pak en pen en een stapeltje papier. Dit gaat nog wel even duren voor ik de goede brief heb. Ik pak de pen en begin te schrijven.

Lieve Roos en Beste Lorenzo,

Dit zouden jullie niet van mij verwachten maar Roos geef ik geheel aan jou Lorenzo. Je mag de uitleg zelf geven over wat de regel eigenlijk is van het bijten. Als jullie weer terug zijn op school, kom ik nog 1 keer langs en onderteken de brief waaruit blijkt dat ik haar aan jou geef. Daarna zijn jullie vrij als een vogel kun je trouwen met haar en een gezin stichten. Zijn jullie van mij af en zien jullie mij niet meer terug. Alleen als jullie dat allebei willen kunnen we misschien contact houden wat waarschijnlijk niet gaat gebeuren. Ik hoop dat jullie elkaar niet gaan verlaten en voor altijd bij elkaar blijven. Koester elkaar en heb een vredig leven. Ik zal jullie we is ongezien in de gaten houden voor veiligheid en ik blijf uiteraaard gewoon op school wonen. Maar jullie zullen mij gewoon niet zien of zelden zien.

Vaarwel Rosalie, ik hou nog steeds van je. Onthou dat wel.

En Lorenzo zou me nu waarschijnlijk nog even in elkaar willen rammen dus daar krijgt hij nu de kans nog voor als hij de gang op komt lopen.

Groetjes

Jason-lyn (lach maar om mijn echte naam maar nu weet je ook mijn echte naam waar ik me al jaren voor heb geschaamd)

Ik lees de brief nog een keer door om te checken op foutjes en of het een goede brief is. Uiteindelijk vind ik hem prima en vouw hem op formaat van een enveloppe. Stop hem zorgvuldig inde enveloppe en schrijf hij namen er met een sierlijk handschrift op. Ja ik heb een mooi handschrift. En ik ben er trots op. Ik open mijn deur en ga voor de deur staan van Lorenzo en Roos. Ik ga door mijn hurken en schuif de brief onder de deur door en ga twgen de muur er tegenover geleund staan.

Na een kwartier komt een schaduw bij de deur en ik heb eerat het idee om weg te rennen omdat ik eigenlijk geen zin heb om geklapt te worden. Maar met pijn en moeite blijf ik stil staan het is een paar minuutjes stil en daarna gaat de deur open ik zie Lorenzo en Roos met een verbaasde blik kijken. Roos met een ook geschrokken en verdrietige blik. Lorenzo komt op me af gewandelt met zijn handen vastgeknepen tot vuisten. Ik slik zichtbaar en hij komt voor me staan ik slik nog is en kijk dan naar Roos die er een beetje ongemakkelijk bij staat. Ik knijp mijn ogen dicht wachtend op de klappen die ik te wachten sta. Na een paar seconden voel ik nog steeds niks en ik open mijn ogen. Lorenzo staat grijnzend voor me met zijn hand uitgestoken. Ik pak verward zijn hand vast en hij trekt me in een mannenomhelzing. Wat ik niet vaak doe aangezien ik alleen met Roos heb geknuffelt. 'Bedankt' zegt hij en laat me los. Dit keer is het Roos die me bespringt ik kijk naar Lorenzo of ik haar wel van hem mag vast pakken en hij knikt. 'Het is echt lief van je' zegt ze snikkend en ik indersteun haar aangezien ze me echt letterlijk is besprongen. 'Blijf bij ons' vraagt ze me en kijkt me aan. Ik kijk van Roos naar Lorenzo en weer terug. Hij haalt zijn schouders op en knikt goedkeurend. 'Wil je dat?' vraag ik haar en ze knikt uitbundig. En ik kijk naar Lorenzo hij glimlacht 'je mag wat mij betreft wel bij ons vriendengroepje maar je moet je wel een beetje aanpassen dat je niet straks als nog achter Roos aangaat. Je kan beter een meisje gaan zoeken en dat je samen met haar een leven op gaat bouwen' zegt Lorenzo 'dankje, maar ik moet eerst nog over het idee heen komen dat ik Roos aan jou geef' zeg ik naar waarheid en voel een naar gevoel in mijn onderbuik.

Ik hou nog echt van haar.

Een zware zucht verlaat mijn mond en ik streel haar wang. Het is lang geleden dat ik haar zo heb kunnen aanraken. En überhaupt zo heb mogen aanraken.

Ik was echt dom om gelijk door te gaan naar een ander. Hoe kon ik zo stom zijn om dat sowieso te doen. Kijk dat wat een geweldig meisje ze is. Mooi, slank, licht, geweldig in bed. Bij die gedachten krijg ik een grijns op mijn gezicht. 'Waarom grijns je zo eng?' Zegt Roos en loopt een stukje naar achter. Ik schud onschuldig mijn hoofd en blijf grijnzen. Ik steek mijn handen naar voren en ren achter haar aan. Ze rent gillend de kamer in en verstopt zich in de badkamer. Ik grinnek en Lorenzo komt met de slappe lach de kamer in gestrompeld en laat zich op bed vallen. Ik ga op de bureaustoel zitten en blijf wachten tot ze weer naar buiten komt.

'Wie is hier zo aan het gillen?' Komt Max gapend de kamer in wandelen. 'Ga maar weer slapen, we maken alleen Roos een beetje bang' lacht Lorenzo na en pinkt een traantje weg. Ik grinnek en Roos komt de badkamer uit. Ik blijf gewoon op de stoel zitten en ze rent naar Lorenzo toe die beschermde zijn arm om haar heen slaat. Ik sla mijn blik van haar af en kijk naar de deur van de badkamer waar ze zich bevond een paar seconde geleden.

Het doet echt pijn om te kijken hoe gelukkig ze samen zijn.

Aahw zielige Jason, een heel hoofdstukje van Jason's pov hoop dat iedereen nu Jason een beetje leuk begint te vinden?

Wat vinden jullie ervan? Vote en comment. Nog ongeveer 10 hoofdstukjes dan is dit verhaal afgelopen.