hoofdstuk 25

Nick,

Langzaam voel ik me wakker worden en ik open mijn ogen en kijk recht in de ogen van Jason. 'Gaat het?' Vraagt hij bezorgt en geeft me een glas water en een paracetamol. Ik knik terwijl ik hem inneem nadat ik mijn glas leeg heb gedronken zet ik hem neer en Jason staat op en balt zijn vuisten en mikt nog een keer op mijn slaap en voel me alweer loom worden. Al snel zie ik zwarte vlekken voor mijn ogen die langzaam groter worden tot er alleen maar een zwart gat overblijft.

Roos,

Ik wordt overrompeld door doe vraag en knik dan uiteindelijk uitbundig ja. Hij lacht en stapt uit bed en trekt mij mee 'kleed je aan dan gaan we jagen' zegt hij en drukt een kus op mijn lippen. Ik trek snel mijn kleren aan en loop achter hem aan naar Jack zijn kamer. 'Ga je mee jagen?' Vraagt Daan. 'Nee ik voel me niet zo lekker' 'oke beterschap' zegt hij nog en sluit de deur. Hij grijnst naar mij en loopt dan naar mij toe 'wat ga je doen?' Vraag ik bang en begin te rennen de trap af naar beneden en knal dan tegen iemand op die me ook opvamgt net voordat ik op de grond zou vallen. Als ik weer recht sta laat hij me los en ik zow dat het Jason is 'gaat het? Doet het nog pijn?' Vraagt hij bezorgt
Ik schud mijn hoofd van nee maar eigenlijk doet het nog wel een beetje pijn. Ik voel dat iemand me van achter bij mijn heupen pakt. Ik draai mijn hoofd en kijk naar het lachende gezicht van Daan 'jullie passen wel bij elkaar' zegt Jason en kijkt ons met schattige oogjes aan. 'Zullen we gaan?' Ik knik en Daan tilt me op en loopt naar de deur en opent die als hij buiten staat bedenk ik me dat ik eigenlijk ook gewoon weg kan rennen en terug naar Max, Lorenzo en Jace kan gaan. Maar dat doe ik niet ik sta vast genageld aan de grond en ben eigenlijk ook noet van plan om ergens heen te gaan maar eigenlijk heb ik wel echt honger en begin te rennen opzoek naar eten. Achter me hoor ik ook snelle voetstappen en zie dat Daan me niet bij kan houden. 'Roos kan je ook wat langzamer rennen?' Schreeuwt Daan en ik verminder snelheid. hij komt hijgend naast me rennen. 'Jezus, voor iemand die een paar dagen niet heeft gerend heb jij nog aardig de pas erin zitten'
'Ik zit gewoon bomvol energie' lach ik en ren weer wat sneller maar Daan pakt mijn pols net optijd vast want er lopen wat mensen langs dus moeten we even lopen en gedragen als een stelletje dat een boswandeling aan het maken is. Daan duwt me tegen een boom aan en begint me ruw te zoenen, ik zoen hem vol verlangen terug en ik laat mijn handen over zijn gespierde borst gaan. Hij pakt mijn handen beet en plaatst ze onder zijn shirt terwijl zijn handen om mijn middel heen glijden. Als de mensen voorbij zijn laat hij me los en rennen we verder opzoek naar een lekler hapje.

'Waar heb je zin in?' Vraagt hij na een tijdje. 'Hertje?' Hij knikt en dan schiet er in een keer een hertke langs waardoor ik achter hem aan snel en na 10 meter heb ik hem te pakken. Ik zet mijn tanden erin en zuig hem leeg.

Snel leg ik hem in de stuiken en als ik me wil omdraaien staat er een jongen voor me met rode ogen en een best wel erg knap gezicht. Hij loopt een paar stappen naar voren en ik naar achteren maar jammer genoeg staan daar de struiken en val dus in de struiken 'wie ben jij?' Vraag ik met een piepstem. 'Je kan beter vragen wat ik ben' zegt hij met een duistere stem en ik krabbel overeind en wil wegrennen maar hij grijpt me vast bij mijn polsen. Hij duwt me hard handig tegen een boom aan en pint mijn polsen aan een boom vast. Zijn lippen verkennen mijn nek en zijn tanden schrapen langs mijn hals. Net waneer hij zijn tanden in mijn nek wil zetten schreeuwt er een andere jongen aan de andere kant van het veld zijn naam en hij kijkt verbaasd op en ik zie dat het Daan is. 'Niels wat ben je aan het doen?' Vraagt hij en trekt hem van mij af. Ik gooi mezelf in zijn armen. 'Gast zij is een vampier en zij is van mij, dus jij blijft voortaan van haar af. Begrepen?' Hij knikt als een bange puppy en rent het bos weer in. 'Gaat het?' Ik knik en hij drukt een kus op mijn voor hoofd. Wie was dat? Speelt er telkens door mijn hoofd. Maar volgensmij wil hij er niet echt over praten want hij was best wel woedend tegen hem en dat merk ik wel want hij heeft zijn spieren helemaal aangespannen en zijn ademhaling is onrustig en op gejaagd. 'Ik heb het eigenlijk nog helemaal niet op gemerkt want jij ruikt gewoon naar mens' zegt hij en kijk me aan. 'Hoe bedoel je?' Vraag ik niet wetend waar hij het over heeft. 'Kijk je bent maar half vampier je zou met iemand moeten trouwen om een volbloed vampier te worden. En je zou geheel vrijwillig met iemand een kind moeten nemen'
'Ik ben te jong om te trouwen of überhaupt een kind te hebben' protesteer ik. Hij zucht en sluit me tussen hem en een boom 'het hoeft ook niet nu, gewoon als je er klaar voor bent' 'ehm.. Daan, wie was die jongen van net eigenlijk?' Hij schrikt door de vraag die ik stel en hij laat me los en stapt een paar stappen achteruit en kijkt naar de stenen die op de grond liggen. 'Daan..?' 'Ehm.. ja hij is dus zeg maar een soort van mijn weggelopen broer'

Weggelopen broer wat is dat nou?? Vote en comment wat je ervan vond.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top