Met tranen in mijn ogen keek ik achterom. Het bruine kasteel lag vredig in de schaduw van de bomen. Het was alsof er niks was gebeurd. Alsof niemand iets had opgemerkt. Nog geen uur geleden had de koning me bij hem geroepen. Het ging over de jacht op Orks van een week geleden. Legolas, de blond harige zoon van de koning en mijn beste vriend, en ik hadden ons enorm in de nesten gewerkt..
---
De Orks kwamen meestal in kleine aantallen langs de grenzen. Deze groep bestond helaas uit meer dan 150 Orks. De helft van de groep bestond uit Wargs. Grote, bloeddorstige, bruine wolven met vlijmscherpe tanden. We waren ze zonder twijfel te lijf gegaan. De Orks en Wargs omsingelde ons. Een voor een doodde we de Orks. De Wargs werden steeds brutaler. Ze gromden naar ons en sloegen hun enorme poten in het rond. We hielden het vrij lang uit. We maakte gebruik van de bosrijke omgeving. We klommen in bomen en probeerde zo de Orks een voor een te doden. De Orks waren geen probleem, maar een Wargs kun je niet zo maar doden. Onze pijlen staken wel in hun huid, maar we moesten er drie raak schieten om de beesten te doden. Ik greep naar de pijlen in mijn pijlenkoker, maar mijn vingertoppen raakte alleen mijn eigen handpalm aan.

'Legolas!' Riep ik. Legolas zat in de boom naast me. Hij vuurde de ene pijl na de andere af. Ik hoorde de Wargs piepen en grommen onder me. Af en toe sprong een van hen tegen de boom op. Ze ontblootte hun grote, scherpe tanden en kijken me aan met hun dreigende, gele ogen. Legolas stopte even met het vuren van zijn pijlen en keek me aan.

'Ik heb geen pijlen meer!' Legolas' gezicht betrok. Hij bracht zijn eigen hand naar zijn pijlenkoker en voelde of hij er nog genoeg had. Hij haalde opgelucht adem.

'Wat wil je er aan doen?!' Legolas' zachte stem kwam bijna niet boven al het geluid uit. Ik zag paniek in zijn ijsblauwe ogen.

'Ik dood ze met mijn zwaard!' Riep ik terug. 'Ik ga verder vanaf de grond!' Ik hing mijn houten boog over mijn schouder en sloeg mijn bruine haar over mijn schouders. Legolas' ogen werden groot. Zijn blonde haar waaide rustig mee in de wind

'Dat is veel te gevaarlijk!' Riep hij, terwijl hij nog een Orks doodde met een van zijn pijlen. Ik negeerde zijn opmerking en liet me uit de oude boom vallen. Met een snelle beweging haalde ik mijn zwaard uit mijn scheden. Meteen werd ik omsingeld door Wargs. Ik stak mijn zwaard in het hoofd van een Warg die voor me stond. Het beest gromde en piepte voor het neer viel. Ik trok mijn zwaard zonder moeite uit het hoofd van de Warg en draaide me in een beweging om. De Warg achter me ontblootte zijn tanden en hapte naar mijn arm. Ik sloeg mijn zwaard tegen zijn bek aan. De Warg gromde en zette een stap dichterbij. Zonder te twijfelen doodde ik de Warg door mijn zwaard in zijn bek te steken.

Zo doodde ik nog een aantal Wargs. Het ging niet altijd moeiteloos, maar ik was nog niet gewond geraakt. Ik stak mijn zwaard in het hoofd van een Warg en keek kort naar Legolas die nog steeds in de boom zat. Hij slaakte een korte noodkreet toen een Warg zijn boom omduwde. Geschrokken sloeg ik mijn hand voor mijn mond.

'Legolas!' Riep ik. Ik voelde angst en adrenaline door mijn lijf razen. Legolas keek kort om zich heen en sprong toen naar de boom waar ik eerst in zat. Hij haalde opgelucht adem en ging verder met het doodde van de Wargs. Ik focuste me weer op de Wargs. Ik wilde me omdraaien, maar een Warg had zijn kans allang gezien. Ik voelde zijn grote snuit in mijn rug. Met een klap viel ik in het zand. Zo snel als ik kon draaide ik me op mijn rug. Ik hield mijn zwaard stevig in mijn handen, terwijl ik probeerde op te staan. De Warg kwam dichterbij en zette zijn grote poot op mijn buik en drukte deze aan. Met zijn andere poot duwde hij mijn zwaard uit mijn handen. Paniekerig probeerde ik de poot van me af te krijgen. De Warg gromde en bracht zijn kop langzaam richting mijn gezicht. Ik slaakte een harde noodkreet, terwijl ik mijn armen tegen de Wargs kop zette. Ik spande al mijn spieren aan en duwde de kop met al mijn kracht weg. De Warg gaf veel tegen kracht. De kop kwam amper nog dichterbij, maar hij ging ook niet verder bij me vandaan. Ik voelde mijn hard kloppen. Langzaam begonnen mijn armen te verzuren. De Warg leek geen problemen te hebben. Hij zette steeds meer kracht. Langzaam kwam zijn kop weer in beweging. Ik perste mijn ogen dicht en probeerde zo veel mogelijk kracht op de kop te zetten. Het ging steeds moeilijker en het was steeds zwaarder. Ik hoorde Legolas mijn naam roepen, maar ik was niet in staat iets terug te roepen. Ik was volledig geconcentreerd op de Warg. Ik stond op het punt om op te geven. Mijn armen hadden nog nooit zo veel pijn gedaan. Plots hoorde ik de Warg hard piepen. Hij trok zijn kop terug, waardoor ik eindelijk mijn armen weer kon ontspannen. Ik haalde een keer diep adem en opende meteen mijn ogen. Uit de kop van de Warg stak een pijl. De pijl had de Warg niet gedood, maar je kon wel zien dat de Warg veel pijn had.

De Warg schudde een keer zijn hoofd. Hij gromde luid en keek me aan met zijn gele ogen. Zijn ogen stonden boos. Hij leek woedend. Hij leek niet langer meer te aarzelen. Met een luide grom zette hij zijn scherpe tanden in mijn been. Ik voelde hoe zijn tanden diepen wonden maakte. Een helse pijn trok door mijn been. Ik schreeuwde het uit van de pijn. Ik probeerde met mijn hand bij mijn zwaard te komen. Helaas kon ik net niet bij mijn zwaard. Tranen rolden over mijn wangen.

'Valaina!' Schreeuwde Legolas. Ik zag hoe er nog een pijl in de kop van de Warg teregd kwam. Deze liet onmiddellijk mijn been los en viel jankend neer. Meteen zag ik mijn kans. Ik duwde zijn grote poot van mij af en en kroop in de richting van mijn zwaard. Ik greep mijn zwaard vast en probeerde op te staan. Met veel moeite lukte dit. Met een pijnlijk gezicht keek in naar de diepe wond in mijn been. Bloed sijpelde er langzaam uit. Ik haalde een keer diep adem en bewoog me daarna langzaam richting de Warg die me had gebeten. Ik hefte mijn zwaard en duwde deze diep in zijn hoofd. De Warg piepte en jankend viel hij neer. Hij bewoog niet meer.

'Het is ons gelukt,' Hoorde ik achter me. Ik draaide me om. Ik keek recht in Legolas ijsblauwe ogen. Hij had een kleine glimlach op zijn gezicht. Ik wilde blij zijn. Dit was de grootste groep de we ooit hadden weten te doden, maar de pijn in mijn been was sterker dan mijn trots. Ik glimlachte zwakjes en liet me daarna in het zachte gras vallen.

'Gaat het wel?' Vroeg Legolas. Hij knielde voor me neer en bekeek de diepe wond in mijn been. Met een pijnlijk gezicht keek ik hem aan.

'Het gaat, maar we moeten hulp halen.'
---
De koning had hier over gehoord. 'Legolas had gewond kunnen raken!' Had hij gezegd. Hij leek niks te geven om de verwondingen die ik had opgelopen. Hij verbood ons om nog langer met elkaar om te gaan. Natuurlijk hadden wij dit genegeerd. Legolas en ik waren al zo lang vrienden. Ik wilde met hem om gaan. Niemand, zelfs de koning niet, kon mij dit verbieden. We hadden het een week volgehouden. Een week had niemand ons gezien. Helaas zag een van de wachters ons. Zes dagen later werd ik weer bij de koning geroepen. Hij had tegen me geschreeuwd en me gekleineerd. Ik was in tranen uitgebarsten. 'Als jij niet weet hoe je naar je koning moet luisteren, kun je beter gaan!' Had hij geroepen. 'Jaren lang heb ik je in bescherming genomen. Je hebt mijn vertrouwen geschonden!' Ik moest meteen mijn spullen gaan pakken. Nog geen uur later sta ik hier. Samen met mijn prachtige, witte merrie. Silvirin. Het meest trouwe paard dat je je kan wensen.

Ik aaide Silvirin over haar neus en zuchtte. Ik dacht terug aan de laatste woorden die Legolas tegen me had gezegd. 'Het komt wel goed.' Het gaf me hoop. Helaas was het niet goed gekomen. Ik had Legolas graag nog even gedag willen zeggen. Helaas was dat niet meer toegestaan..

Terwijl ik me omdraaide, dacht ik terug aan het gesprek met de blond harige Koning en de laatste worden die ik tegen Thranduil had gezegd.

'Ooit gaat u zich nog schuldig voelen, Mijnheer. Ooit zie je in dat u een enorme fout hebt gemaakt en dan veranderd u wel van gedachten. Tot die tijd zal ik weg blijven.'

Bij deze uitspraak bleef ik. Ooit zal hij spijt hebben..
---

De proloog is daar! Hopelijk vonden jullie het een beetje een leuke proloog ❤ laat je mening achter! :)