Woowwww ❤❤ 500 reads! Dank je wel voor de support ❤ Daar ben ik echt heel erg blij mee!
---
Gandalf kwam de studeerkamer in gelopen. Ook hij moest bukken om zijn hoofd niet te stoten. Hij wrong zich tussen alle Dwergen door en kwam op mij af gelopen.

'Valaina,' zei hij opgewekt, terwijl hij mijn hand vast pakte. 'Ik wist wel dat je zou komen!' Ik schudde vriendelijk zijn hand en glimlachte naar hem.

'Dat is anders niet zonder twijfel gegaan,' lachte ik. 'Onderweg ben ik nog een paar keer omgedraaid om terug naar Breeg te gaan.'

'Natuurlijk twijfelde je,' zei Gandalf alsof dat volkomen normaal was. 'Het is niet iets dat je haastig moet beslissen.' Ik knikte, terwijl ik zijn hand weer los liet. Gandalf zette een stapje achteruit. Zijn hoofd kwam met een zachte klap tegen een kroonluchter aan die aan het plafond hing. Het plafond was, net zoals in de hal, wat ronder. Een paar houten balken liepen vanaf het midden naar de zijkanten. Ik zag het als een soort versiering. Het zag er leuk uit. Aan het plafond hing een gouden kroonluchter. Deze kroonluchter liep uit in vier bogen waar kaarsen op waren gezet. Deze kaarsen branden.

Ik kon een geamuseerde glimlach niet onderdrukken. Gandalf greep de kroonluchter snel vast en hield hem stil. De kaarsen bleven gelukkig op de kroonluchter staan. Hij had geen schade aan gericht.

'Met een beetje hulp van Afina, Alátariël en Lyraesel kon ik mijn keuze wel maken.' Gandalf schudde grijnzend zijn hoofd.

'Die Elfen toch ook,' zuchtte hij. 'Altijd zo behulpzaam!'

'Dat is zeker waar,' grijnsde ik. Ik hoorde wat gebrom uit de kamer komen. De Dwergen wisselde verschillende blikken met elkaar uit. Deze zagen er niet erg vriendelijk uit.

'Wat doet die Elf hier?' Bromde een van de Dwergen. Hij stapte achter de Dwergen vandaan. Het was een Dwerg met lang, rossig haar en een lange rossige baard. In zijn baard zaten kleine elastiekjes die sommige plukken van zijn baard bij elkaar hielden. Hij droeg een leren gewaad die uit verschillende lagen leek te bestaan. Onderin was dit gewaad open, zodat hij zijn benen goed kon bewegen. Er waren verschillende leren randen aan de onder kant gemaakt, die het stuk tot aan zijn middel in drieën deelde. Onder het gewaad droeg hij een vrij wijde, licht bruine broek die hij in zijn hoge, donker bruine laarzen had gestopt. Ook droeg hij een licht bruin shirt met daar over heen twee leren armkappen.

De Dwerg vernauwde zijn ogen. Ik had nog nooit iemand zo zuur zien kijken. Hij sloeg zijn armen over elkaar heen en wachten een antwoord af. Gandalf liet zijn blik kort tussen ons op en neer gaan. Ik staarde recht in de blauwe ogen van de Dwerg.

'Dit, meester Glóin,' begon Gandalf. 'Is Valaina Tîwenle. Een goede vriendin van mij.' Ik glimlachte liefjes naar de Hobbit en de Dwergen in de kamer. De Hobbit staarde mij nog steeds vol ongeloof aan. Hij schraapte zijn keel en stak zijn hand uit.

'Bilbo,' zei hij zachtjes. 'Bilbo Balings.' Ik pakte zijn hand voorzichtig aan. Zijn hand was veel kleiner dan die van mij. Ik kon bijna mijn volledige hand om die van hem leggen. Een kleine glimlach verscheen op mijn gezicht bij het zien van dit verschil.

'Aangenaam,' glimlachte ik. De Dwerg, wiens naam kennelijk Glóin was, gromde kort.

'Beantwoord mijn vraag, Tovenaar,' beval hij. Gandalf trok een wenkbrauw op, terwijl hij Glóin streng aankeek. Glóin trok zich hier niets van aan en staarde brutaal terug.

'Valaina is hier om ons te vergezellen,' sprak Gandalf. Meteen brak de hel los. De Dwergen kregen allemaal een norse blik op hun gezicht. Ze banden hun vuisten en begonnen verschillende dingen naar Gandalf te roepen. 'Dat kun je niet maken!' Riep een van hen. Gandalf staarde neutraal om zich heen. Ik dook in elkaar en schoof wat naar achteren. De Dwergen waren kennelijk niet blij met mijn komst.

'Wat is dit nou weer?!' Mompelde Bilbo. Ik kon hem amper horen door het geschreeuw van de Dwergen.

'Een conflict tussen de Dwergen en de Elfen,' zuchtte ik. Ik had ook niets anders van die Dwergen verwacht. Ik ging in de deur opening staan en hield me er buiten.

Bilbo was blijkbaar iets anders van plan. Hij zette een klein stapje naar voren en schraapte zijn keel om de aandacht van de Dwergen te krijgen.

'Zouden jullie rustig aan willen doen?' Vroeg hij met een zwak stemmetje dat niemand kon horen. 'Straks klagen de buren nog.' Bilbo kwam niet boven het geschreeuw van de Dwergen uit. Gandalf maakte zich groot.

'Stilte!' Bulderende hij. Het geschreeuw van de Dwergen zwakte langzaam af. Ze schreeuwde nog een paar dingen voordat ze hun mond hielden. Het werd langzaam weer stil in de kamer.

'We praten hier dadelijk nog wel over. Ga er nu maar voor zorgen dat we kunnen eten.' De Dwergen wierpen Gandalf wat norse blikken toe. Ze mopperden zachtjes, terwijl ze langzaam de kamer verlieten. Veel van hun verdwenen in de keuken. Ze pakte allemaal wat eten en namen het mee de keuken uit. Bilbo liep de keuken in en keek de Dwergen na. Ze bleven op en neer lopen tussen de tafel en de keuken. Ik moest goed opletten waar ik liep, anders botste we nog tegen elkaar aan.

'Leg dat terug,' zei Bilbo streng tegen een van de Dwergen. Hij had een bord vol worsten in zijn handen en liep daarmee richting de tafel. Af en toe pakte hij er een van af en at deze op. De Dwerg keek niet eens op van zijn bord en negeerde hem volledig.

'Leg dat terug!' Herhaalde hij. De Dwergen leken niet eens te merken dat hij tegen ze praatte. Ze negeerde hem allemaal en plunderden zijn voorraad kast leeg.

'Niet de Jam alsjeblieft!' Riep Bilbo paniekerig. Ik liep de studeerkamer in, die aan de keuken grensde, en probeerde ook wat eten te bemachtigen. Ik verwachtte namelijk niet dat ik met de Dwergen mee zou eten. Helaas was de voorraadkast bijna helemaal leeg.

'Verdorie,' mompelde ik, terwijl ik mijn arm op een houten bureau liet rusten. Het bureau stond onder een raam dat uitzicht op zijn tuin had.

'He!' Riep Bilbo, toen een Dwerg met drie grote kazen voorbij hem liep. Deze Dwerg was wat steviger dan de rest van de Dwergen. Hij had lange, oranje haren en een lange oranje baard. Zijn baard had hij zo bevochten dat deze aan de voorkant van zijn hoofd op zijn buik rustte. Hij droeg een groen shirt met lange mouwen. Daar over heen had hij een grijzen tuinbroek met brede banden. De broek van de tuinbroek kon je bijna niet zien door een donkergrijze Lap die hij om zijn middel had gebonden. Hij droeg ook wanten in de zelfde kleur.

'Is dat niet een beetje veel?' Grinnikte ik. De Dwerg keek kort op, maar meteen liep hij door.

'Heb je wel een kaasmes?!' Riep Bilbo hem na.

'Kaasmes?' Vroeg een Dwerg verward. Hij liep de voorraad kast uit met een stuk ham. Hij had lange, bruine haren die in twee vlechten over zijn schouders hingen. Hij had een korte bruine sik en een snor die naar de zijkanten krulde. Hij droeg een lange, bruine jas die was versiert met verschillende patronen. Onder zijn jas droeg hij een grijze trui en een grijze broek. Hij twee dikke, bruine laarzen met bond aan de boven kant. Ook had hij twee bruine armkappen die hij over zijn jas droeg. Een dikke, winddichte hoed met twee leren oor kleppen. Van binnen was deze hoed gevuld met wol.

'Hij eet hem zo wel op,' lachte de Dwerg, terwijl hij door liep naar de tafel.

'Bofur!' Zei een Dwerg enthousiast toen hij binnen kwam. Bilbo zuchtte hulpeloos en haalde zijn hand een keer door zijn haar.

'Maak je niet druk,' zei ik zachtjes tegen hem.

'Maak je niet druk?' Vroeg Bilbo. Hij lachten ontzet en kruiste zijn armen. Hij wilde het gesprek nog voortzetten, maar toen liep een andere Dwerg de kamer binnen. Hij had een houten stoel in zijn handen en wilde deze naar de tafel brengen.

'Nee,' zei Bilbo, terwijl hij op de Dwerg af stapte. 'Dat is mijn opa's stoel!' Hij pakte de leuningen vast en begon er aan te trekken. Zuchtend liep ik de voorraadkast binnen. Ik pakte snel wat brood en een klein bakje sla van een van de planken en liep daarna terug de studeerkamer binnen. Het voelde alsof ik nu eindelijk opgelucht adem kon halen. Ik hoefde me geen zorgen te maken over mijn eten.

'Valaina,' zei Gandalf met een lach. Ik keek op en glimlachte zwakjes terug. Zijn ogen vielen op het eten dat ik in mijn handen had.

'Ik zie dat jij ook al wat eten hebt bemachtigt.' Ik knikte, terwijl ik het eten even op het bureau neerzette.

'Ik moest wel,' Grinnikte ik. 'Die Dwergen pakken wat ze pakken kan.' Gandalf lachte uitbundig.

'Ja,' grijnsde hij. 'Dat kun je wel zeggen ja.' Hij wierp een snelle blik op de, inmiddels bijna gedekte, tafel.

'Kom je ons een handje helpen?' Vroeg hij. Ik schudde mijn hoofd.

'Ik denk dat ik me er vanavond maar een beetje buiten houd,' mompelde ik.

'Helpen kan toch geen kwaad?' Vroeg Gandalf verbaasd. 'Je zou ons er enorm mee helpen.' Nadat hij dit gezegd had, raakte Gandalf meteen weer afgeleid. Hij liep richting de eetkamer en hielp de Dwergen daar met het neerleggen van het bestek. Zuchtend liep ik de keuken neer. Een aantal Dwergen kwamen mij tegemoet. Ze duwde me aan de kant en liepen meteen door de deur naar een andere kamer. Ik gromde geïrriteerd.

'Stomme Dwergen,' mopperde ik, terwijl ik een stapel borden oppakte. Voorzichtig liep ik richting de houten tafel. Ik probeerde alle tegemoetkomende Dwergen zo goed mogelijk te ontwijken.

'Pas op, Valaina!' Riep Bilbo. Hij was duidelijk in paniek. De Dwergen leken hem gek te maken.

'Ik kijk wel uit waar ik loop hoor,' lachte ik, terwijl ik de borden op de houten tafel neerzette. Gandalf legde glimlachend een hand op mijn schouder.

'Dank je wel, Valaina.'